Morgunblaðið - 30.11.1996, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 1996 53
+ Alda Guðlaugs-
dóttir fæddist í
V estmannaeyj um
21. desember 1928.
Hún lést á Sjúkra-
húsinu á Húsavík
24. nóvember síð-
astliðinn. Foreldrar
Öldu voru Ragn-
hildur Friðriksdótt-
ir, húsmóðir, f. 12.
júní 1902 á Rauð-
hálsi í Mýrdal, d. 16.
ágúst 1977, og Guð-
laugur Halldórsson,
útgerðarmaður, f.
20. maí 1898 á
Stórabóli á Mýrum í Horna-
firði, d. 2. apríl 1977. Systkini
Öldu voru: Friðþór, f. 11. okt.
1926, búsettur í Vestmannaeyj-
um, tvíburasystumar Guðbjörg
og Elín, f. 21. apríl 1930, Guð-
björg búsett í Reykjavík, og
Elín í Vestmannaeyjum, og Vig-
fúsína, sem lést 1994. Eftirlif-
andi eiginmaður Öldu er Hreið-
ar Sigurjónsson, f. 7. ágúst
1920, fyrrverandi bifreiðastjóri
frá Heiðarbót í Reykjahverfi í
Suður-Þingeyjarsýslu. Börn
þeirra hjóna eru: 1) Ragnhild-
ur, f. 30. ágúst 1948, búsett á
Húsavík, maki Sveinn Rúnar
Arason, f. 14. feb. 1946. Þeirra
börn em Helga Eyrún, f. 1.
okt. 1966, Örvar Þór, f. 5. nóv.
1970, og Alda, f. 23. apríl 1977.
Fyrir rúmum mánuði stóðum við
Alda mín hlið við hlið með bros á
vör í brúðkaupi barna okkar Stein-
gerðar og Hreiðars ótrúlega montn-
ar með afkvæmin þegar þau stóðu
þarna og játuðust hvort öðru og
litli augasteinninn hennar Öldu,
hann Sigurður Ágúst stóð tilbúinn
með hringa foreldra sinna á púða
sem hann sveiflaði með tilþrifum
þegar að þeim þætti kom. Og ekki
minnkaði stoltið þegar tvíburarnir
voru færðir upp að altarinu til af-
anna, þvílíkt ríkidæmi! Þarna voru
þeir skírðir og látnir heita í höfuðið
á eldri börnunum hennar, Ragnhildi
og Sigurjóni. „Ja, alltaf kemur hún
manni á óvart“ varð Öldu að orði
og glampaði á gleðitár í augum
hennar þegar athöfninni lauk og
átti þá við nýbakaða tengdadóttur
sína í sambandi við nöfnin á tvíbur-
unum.
Þennan ógleymanlega dag kom
kona til mín og sagði: „Þið hjónin
eruð svo heppin með tengdaforeldra
Steingerðar, þau eru svo hress og
samband ykkar við þau svo náið
og ljúft.“ Það má með sanni segja
að það hafi verið „ást við fyrstu
sýn“ fyrir átta árum þegar þessi
glæsilegu hjón komu í fyrsta sinn
í heimsókn til okkar hjóna. Allur
taugaóstyrkur hvarf eins og dögg
fyrir sólu, þegar þau birtust með
sinni stóísku ró og hlýju. Það reynd-
ist auðvelt að tala við þau um allt
milli himins og jarðar Aldursmun-
urinn hafði ekkert að segja. Ekki
leið á löngu þar til við Alda vorum
famar að hlæja og flissa en það
áttum við eftir að gera æði oft síð-
ar og ekki þurfti mikið til, enda var
konan með hárfínan húmor og
dillandi hlátur. Það var gaman að
tala við Öldu, maður kom aldrei að
tómum kofunum hjá henni, hún
hafði yfirleitt myndað sér skoðun á
því sem um var rætt. Alda var frá-
bær húsmóðir og uppskriftirnar
hennar sem hún lét mig fá af ýmsu
góðgæti eru vel geymdar. Það var
gaman að vera undir hennar hand-
leiðslu í slátur- og laufabrauðsgerð
eins og við mæðgur reyndum.
Heimilið hennar var sérlega snyrti-
legt og hlýlegt og garðurinn bæjar-
prýði, enda sameiginlegt tóm-
stundagaman þeirra hjóna. Þegar
andlátsfregnin kom og Guðný átta
ára dóttir mín var búin að átta sig
sagði hún: „Ég verð að segja kenn-
aranum mínum frá því að amma
2) Siguijón, f. 5.
des. 1952, búsettur
í Keflavík, maki
Helga Árnadóttir,
f. 31. okt. 1956.
Börn þeirra eru
Hreiðar, f. 29. júní
1975, Birkir Freyr,
f. 30. sept. 1977,
Tinna Rós, f. 10.
apríl 1984, og Krist-
ján, f. 12. sept.
1995. 3) Hreiðar, f.
4. mars 1966, bú-
settur á Húsavík,
maki Steingerður
Ágústa Gísladóttir,
f. 12. júlí 1969. Þeirra börn eru
Sigurður Ágúst, f. 3. okt. 1991,
tvíburarnir Ragnhildur og Sig-
uijón, f. 16. ágúst 1996. Barna-
barnabörnin eru sex.
Alda ólst upp hjá foreldrum
sínum í Vestmannaeyjum. Sem
barn dvaldi Alda nokkur sumur
þjá frændfólki sínu í Pétursey
í Mýrdal. Alda fluttist til Húsa-
víkur 1947, en þá var hún trú-
lofuð Hreiðari. Þau giftu sig
annan í jólum 1948. Alda vann
ýmis störf utan heimilisins. Síð-
ast vann hún við ræstingar í
Borgarhólsskóla, en hætti þar
í desember 1995, þá nýorðin
sextíu og sjö ára.
Útför Öldu fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 10.30.
mín sé dáinn“ til að fyrirbyggja
allan misskilning sagði ég: „Þú
verður að segja Alda amma, því hún
var ekki alvöru amma þín.“ „Ég
veit það en hún sagði að ég mætti
kalla sig ömmu. Hún var alltaf svo
góð. Það var alltaf svo notalegt
heima hjá henni. Hún var alltaf að
búa til eitthvað handa okkur,
pönnukökur eða vöfflur ...“ Þetta
var eins og talað út úr mínu hjarta.
Það var svo sannarlega notalegt
að vera heima hjá Öldu og Hreiðari
og oft erfitt að koma sér af stað
þegar komið var að heimferðartíma.
Alda kunni svo sannarlega að
meta börnin sín og fjölskyldur
þeirra. Þau voru hennar lífsgæði.
Hún átti afar auðvelt með að um-
gangast börn og ungt fólk, þar
þekktist ekkert kynslóðabil enda
fordómalaus og jákvæð kona á ferð.
Hún hafði gott lag á að byggja upp
í stað þess að rífa niður. Vel tók
hún á móti dóttur minni nítján ára
gamalli, þegar þau hjónin buðu
unga parinu að koma og búa hjá
sér meðan þau kæmu undir sig fót-
unum. Það varð strax mjög kært á
milli þeirra Steingerðar og Öldu og
gott að vita af dóttur sinni undir
handaijaðri þessara heiðurshjóna.
Það er mannbætandi að hafa
kynnst Öldu og það kom sannarlega
í ljós hvaða mann hún hafði að
geyma þegar hún tókst á við veik-
indi sín fyrir tæpu ári. Hún sýndi
mikinn viljastyrk. Hún ætlaði ekki
að leggjast í vol og víl heldur tak-
ast á við veikindi sín eins og hvert
annað verkefni sem fyrir hana væri
lagt og taka einn dag í einu. Fyrsta
heimsókn mín til hennar á sjúkra-
húsið var eftirminnileg vegna þess
hversu jákvæð hún var og svo þakk-
lát fyrir allt sem fyrir hana var
gert og óspör á hrósyrði hjúkrunar-
fólkinu til handa. Hún var svo bjart-
Við Sigurður viljum þakka þess-
ari heiðurskonu alla hiýjuná, góð-
mennskuna og skemmtilegheitin.
Héðan í frá verður þetta máltæki
hjá mér um konu sem er „allt í lagi“:
„En hún er engin Alda“ eins og
Helgu Jónu dóttur minni varð á orði
þegar ég var að spyrja um mann-
kosti ákveðinnar konu og Helga
Jóna taldi ágætis manneskju, en
komst þó ekki í hálfkvisti við Öldu.
Sigríður Guðnadóttir.
Þegar mamma hringdi og sagði
mér þær fréttir að Alda væri dáin,
varð mér á orði: „Hún Alda á Húsa-
vík, hún amma mín?“ Við vorum
hins vegar ekki tengd neinum blóð-
böndum, heldur var ég svo lánsam-
ur að kynnast henni, þegar hún
passaði mig. Hún gerðist dag-
mamma, þegar ég var orðinn of
stór fyrir leikskólann en of ungur
til að bjarga mér einn heima. Hún
var yndisleg, góð kona og var ein-
staklega lagin og þolinmóð við að
koma í mig mat. Þá var ég oft erfið-
ur. En Alda kunni ráð við því. Hún
blandaði kaldan búðing í krukku
o g vitandi af honum í eftirrétt, borð-
aði ég nánast hvað sem á disk minn
var sett. Svo voru það kartöflurn-
ar, Hreiðars-kartöflur, þær heims-
ins beztu, sem þau hjónin ræktuðu.
Minningarnar um hana; falleg,
glaðleg augun; hlýjan og elskuleg-
heitin_ munu ávallt vera í huga
mér. Ég veit að hennar er sárt sakn-
að af ástvinum og votta ég þeim
öllum samúð mína.
Næst þegar mig langar að færa
Öldu blóm, verður það ekki stutt-
fættur snáði, sem magalendir í
slabbinu fyrir framan útidyrnar
með blómvöndinn á bakinu, heldur
mun ég vitja hennar á öðrum stað.
En brosandi andlit hennar í eldhús-
glugganum á Baughólnum verður
ljóslifandi í minningunni. Guð
geymi Öldu mína.
Hlynur Þór Birgisson.
Ljósakrossar á leiði
Rafmagnsverkstæði Birgis
Sími/fax 587 2442 GSM 893 1986
Boðtæki 846 1212 Bílasími 853 1986
Heildsala - Smásala.
sýn að maður trúði á kraftaverk. ...
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR ÞÓRARINSSON
íþróttakennari,
Miklubraut 58,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum 29. nóvember.
Jarðarför auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhannes Þór Guðmundsson,
Kristín Ingibjörg Guðmundsdóttir.
ALDA
GUÐLA UGSDÓTTIR
+
Frændi okkar og vinur,
LEÓ STEINAR LEÓSON,
Bjarnastöðum,
Grímsnesi,
verður jarðsunginn frá Mosfelli, Grímsnesi, laugardaginn 30. nóv-
ember kl. 14.00.
Jóhannes Bjarnason, Bjarni Helgason,
Sigurður Gunnarsson, Lára Sigurðardóttir.
+
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur hlýhug og vináttu við
andlát og útför ástkærs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
JÖRUNDARÁRMANNS
GUÐLAUGSSONAR
múrarameistara,
Lyngheiði 6,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir sendum við Guðjóni
Baldurssyni, lækni, og starfsstúlkum hjúkrunarstofu Karitas,
ásamt öllu því góða hjúkrunarfólki sem hefur annast hann í gegn-
um árin.
Guð blessi ykkur öll.
Katrín V. Ásgrimsdóttir,
Ásgrimur G. Jörundsson, Ólöf V. Bóasdóttir,
Guðlaugur Jörundsson, Rannveig Möller,
Sunneva Jörundsdóttir, Jakob Sæmundsson,
Sigríður Vala Jörundsdóttir, Bessi H. Jóhannesson,
Jósef Valur Guðlaugsson
og barnabörn.
+
Einlægar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og virðingu við andlát og útför
JÓRUNNAR HELGADÓTTUR
frá Görðum.
Símon Sigurmonsson,
Helgi Sigurmonsson,
Guðmundur Sigurmonsson
og fjöiskyldur.
+
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýjar kveðjur
við andlát ástkærrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
GUÐNÝJAR ÞURÍÐAR
GUÐNADÓTTUR,
Melagötu 10,
Neskaupstað.
Halldóra Svanbjörnsdóttir, Einar Matthiasson,
Jón G. Svanbjörnsson, Þuríður Á. Svanbjörnsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar endur-
gjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
(5691115) og í tölvupósti (MBL@CENTRUM.IS).
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir i sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.