Morgunblaðið - 30.11.1996, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 1996 43
AÐSENDAR GREINAR
verði látið yfir alla ganga og allar
atvinnugreinar sem hafa afnot af
sameignum þjóðarinnar verði skatt-
lagðar með sama hætti. Engin
mannanna verk eru gallalaus en
árásimar á kvótakerfíð keyra úr
hófi fram. Það væri í sjálfu sér
hægt að velja sér hvaða atvinnu-
grein sem er og ausa yfir hana
óhróðri með svipuðum hætti og
sumir hafa gert um íslenskan sjáv-
arútveg. Nýjasta og ósmekklegasta
dæmið eru frásagnir af sjálfsvígum
sjómanna á úthafsveiðum sem m.a.
átti að rekja til slæms aðbúnaðar í
íslenskum skipum. Orðrómur var
þrálátur um að í lestum margra
skipa væru lík áhafnarmeðlima og
varðskip átti að vera á heimleið
með fímm lík úr Smugunni. Þegar
áróðurinn er kominn á þetta stig
verður mönnum orða vant; hver
kemur af stað þessum sögum, í
þágu hvers og hvers vegna?
Maðurinn á sólarströndinni
Drifkrafturinn í umræðunni um
veiðileyfagjaldið er maðurinn sem á
að hafa selt eða leigt kvótann af
trillunni sinni og farið til Benidorm
fyrir peningana. Sumir virðast halda
að svona sé sjávarútvegurinn rekinn
í dag; enginn sé að gera út en allir
í sólinni á Benidorm. Staðreyndin
er auðvitað allt önnur. Langflestir
eru að veiða sinn kvóta, margir
hagræða honum milli eigin skipa
en þegar veiðiheimildir skipta um
hendur gerist það að langmestu leyti
með skiptum á fisktegundum milli
útgerða og það er óumdeilt að slíkt
framsal er hagkvæmt fyrir þjóðar-
búið. Að einn maður leigi kvóta sinn
eða selji og aðhafist síðan ekkert,
heyrir til algerra undantekninga.
Það fyrirfinnast óvandaðir menn í
íslenskum sjávarútvegi, eins og í
öllum öðrum atvinnugreinum, en
það er með ólíkindum hvernig menn
hafa fordæmt skóginn allan fyrir
hvert eitt fölnað laufblað. Umræðan
um veiðileyfagjaldið er á algerum
villigötum. Þegar talað er um að
leggja beri þennan skatt á útgerðina
er bara einn maður sem sleppur
alveg örugglega við hann; það er
þessi maður sem á að vera liggjandi
í sólinni á Benidorm. Hann hlær að
hugmyndinni um veiðileyfagjald því
hann veit að þeir sem borguðu und-
ir hann flugmiðann yrðu líka látnir
borga veiðileyfagjaldið; nefnilega
þeir sem stunda útgerð á íslandi.
Hann veit Iíka að þessir fjármunir
myndu renna frá landsbyggðinni til
höfuðborgarsvæðisins og flytur
sjálfsagt suður, eins og margir aðr-
ir, til að ná í skerf af kökunni. Það
er líka furðulegt að mönnum skuli
finnast það ávísun á fullkomið rétt-
læti ef ríkissjóður innheimtir skatta.
Það er eins og það sé eitthvað sjálf-
gefið að ef lagj; yrði á veiðileyfa-
gjald, þá fengju allir þegnar þjóðfé-
lagsins þá peninga jafnt inn á borð
til sín daginn eftir. Eru menn fædd-
ir í gær?
AllirOd
Landsbyggðarfólk þekkir vel
sveiflumar í kringum sjávarútveg-
inn. Fyrir örfáum misáerum var
sagt á götuhomum að Alli ríki
væri gjaldþrota og Eskifjörður um
það bil að leggjast í eyði. í dag er
hann sagður svo ríkur að nafngiftin
dugi hvergi nærri til. Hvenær verð-
ur Alli ríki næst gjaldþrota? Það
veit auðvitað enginn en hitt vitum
við öll að það styttist í næstu niður-
sveiflu í íslenskum sjávarútvegi. Ég
hef aldrei lagt út fyrir neinu í sam-
bandi við sjávarútveg og skulda
ekkert þess vegna. Eg óska ekki
eftir því að þeir sem það hafa gert,
Alli ríki, trillukarlar, bátamenn eða
togaramenn, borgi sérstakt veiði-
gjald fyrir nýjum skrifstofustól
handa mér. Og alls ekki fyrir þrem-
ur skrifstofustólum af hveijum ijór-
um sem þannig_ yrðu til á höfuð-
borgarsvaeðinu. í því er ekkert rétt-
læti fólgið.
Höfundur er framkvæmdastjóri
Útvegsmannafélags Norðurlands.
JóíftJcctffi Hringsins
verður á Hótel íslandi á morgun,
1. desember, kl. 13.30.
Dttgskrmn veröur sem hér segir:
Listdans: Böm úr Listdansskóla Guðbjargar Skúladóttur.
Samkvœmisdansar: Brynjar Þorleifsson og Sesselja Sigurðardóttir.
Söngur: Bjarni Arason syngur nokkur lög.
Tónlist: Feðgamir Jónas Þórir Dagbjartsson og
Jónas Þórir Jónasson leika Ijúfa tónlist áfiðlu ogpíanó.
Góðir vtmtingar i happdrœtti
nua. töfva, prentari, sjánvarp
og tUtznlttntUferóir
— glazsilcgt kttjfihlctðborð.
- kjarni mákins!
]3ásamlegar sannanir
og dularfull fyrirbrigði
Fraegustu miðlar (slands settu þjóðfélagið á annan
endann. Voru þeir í beinu sambandi við annan
heim — eða ómerkilegir loddarar?
„Þetta er stórmerkileg bók... Myndirnar
eru ótrúlegar(bþs - rúv)
Bþm'GjðmarssonogPá/IÁsgsirÁsgeirsson
höjbndar bókarinnar.
I
I
I
|
á 5.900 kr.
SIEMENS
Vönduð heimilistæki undir jólatréð!
Já, það er gaman að gefa vandaðar og
fallegar jólagjafir- gjafir sem gleðja og
koma að góðum notum lengi, lengi.
Þannig eru heimilistækin frá Siemens,
Bosch og Rommelsbacher.
(Ekki sakar að kæta búálfana i leiðinni.)
isfrá 12.920 kr. stgr
frá 3.600 kr.)
á 18.620 kr. stgr ) *
3i>HU kr)
HRÆRIVEL m/ öllum fylghlutum

iMnfra 2.400 kr.
W.
la^aaitr3^)
SIFMENS
SlVgl B H Xm SÖLUADILAB AUK SMITH & NuhLÁND: •Akranes^^phusta Sigurdórs •Borgarnes: Glitnir •Borgarfjörður: Rafstéfan Hvit.“rr.ká!n •Snæfellsbær: Blómsturvellir
__ _ ■ •Grundarfjörður: Guðni Hallgrlmsson •Stýkkishölmur: Skipavík ‘Búðardalun Ásubúð •ísafjörður: Póllinn •Hvammstangi: Skjanni •Sauðárkrókur: Rafsjá •Siglufjörður: Torgið
WORi £k|V|n ‘Akureyri: Ljósgjafínn •Húsavík: Öryggi •Vopnafjörður: Rafmagnsv Árna M. •Neskaupstaður: Rafalda •Reyðarfjörður: Rafvélaverkst. Árna E. •Egilsstaðir: Sveinn Guðmundsson
■ W •Breiðdalsvik: Stefán N. Stefánsson »Höfn í Hornafirði: Króm og hvftt «Vík í Mýrdal: Klakkur *Vestmannaeyjar: Tréverk •Hvolsvöllun Rafmagnsverkst. KR •Hella: Gilsá »Selfoss:
Nóatúni 4 • Sími 511 3000 Árvirkinn •Grindavík: Rafborg *Garður Raftækjav. Sig. Ingvarss. •Keflavik: Ljósboginn •Hafnarfjörðun Rafbúð Skúla, Álfaskeiði •Reykjavik: Byggt og búið, Kringlunni.