Morgunblaðið - 11.12.1996, Síða 46

46 MIÐVIKUDAGUR 11. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
ÞÓREY JÓNINNA
STEFÁNSDÓTTIR
+ Þórey Jóninna
Stefánsdóttir
var fædd á Brands-
stöðum í Reykhóla-
sveit 25. nóvember
1916. Hún lést á
heimili sínu 3. des-
ember siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Stefán Jóns-
son, bóndi á Hamar-
landi í Reykhóla-
sveit, og Sigríður
Hjálmarsdóttir hús-
freyja, þá til heimil-
is á Brandsstöðum.
Stefán var sonur
Jóns í Skeljavík í Steingrims-
firði, Einarssonar, b. í Hlíð í
Kollafirði, Magnússonar. Móðir
Jóns var Anna Guðmundsdótt-
ir, b. á Kleifum á Selströnd,
bróður Asgeirs, alþingismanns
á Kollafjarðarnesi og Torfa,
alþingismanns á Kleifum. Guð-
mundur var sonur Einars Jóns-
sonar, hreppstjóra á Kollafjarð-
arnesi. Móðir Stefáns var Sig-
ríður Benediktsdóttir, bónda í
Gestsstaðaseli, Magnússonar.
Sigríður var dóttir Hjálmars
Markússonar, bónda á Kolla-
búðum í Reykhólasveit, og Guð-
rúnar Snæbjörnsdóttur, b. í
Vatnshorni i Hrófbergshreppi,
Isakssonar. Móðir Guðrúnar
var Sigríður Pálsdóttir, bónda
í Kaldbak, ættföður Pálsættar-
innar, Jónssonar.
Bróðir Þóreyjar, sammæðra,
er Gunnar Hjálmar Jónsson,
tónlistarkennari. Systkini Þór-
eyjar, samfeðra, eru Stefanía,
Daggrós, Sigríður
og Hafliði, sem
fórst ungur með
togaranum Júní frá
Hafnarfirði.
Fyrri maður Þór-
eyjar var Þórður
Andrésson, f. 25.
september 1903, d.
20. september 1977,
bóndi og oddviti á
HjöIIum í Þorska-
firði. Þau skildu.
Dætur þeirra eru
Hjálmfríður, f. 24.2.
1936, starfsmaður
Verkamannafél.
Dagsbrúnar, gift Halldóri Stef-
ánssyni, bókbindara og heild-
sala frá Kaldrananesi; Jóna
Rut, f. 23.5. 1939, húsmóðir,
gift Högna Jónssyni, tónlistar-
manni; Sigríður Auður, f. 6.2.
1943, húsmóðir. Dóttir Jónu
Rutar er Svanhildur Björk og
sonur Jónu og Högna er Þórður
Hreinn, tónlistarmaður. Sonur
Sigríðar Auðar er Páll Þórir
Ólafsson, grafískur hönnuður
og tónlistarmaður.
Seinni maður Þóreyjar Stef-
ánsdóttur var Klemenz Kr.
Kris^jánsson, f. 14.5. 1895, til-
raunastjóri á Sámsstöðum i
Fljótshlíð. Þeirra sonur er
Trausti, búfræðingur og raf-
virki, kvæntur Sigurbjörgu
Óskarsdóttur, bankafulltrúa,
og eiga þau tvo syni, Klemenz
Kristján og Óskar.
Utför Þóreyjar fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
t
SIGURVIN JÓHANNESSON,
Ási,
Hveragerði,
lést á Sjúkrahúsi Selfoss þriðjudaginn 3. desember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey. •
Aðstandendur.
t
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTBERG JÓNSSON
frá Kjólsvík,
Skeljagranda 3,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 5. desember,
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 12. desember. kl. 13.30.
Börn, fósturbörn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
SIGRÍÐUR HELGA SKÚLADÓTTIR,
Arahólum 2,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum mánudag-
inn 9. desember.
Jóhannes Konráðsson,
Lóa Konráðsdóttir,
Levi Konráðsson,
Porsteinn Konráðsson,
Sigríður Konráðsdóttir,
Ósk Konráðsdóttir,
Anna Konráðsdóttir,
Ebeneser Konráðsson,
Jódis Konráðsdóttir,
Unnar Reynisson,
Þóra Kristjánsdóttir,
Margrét Sigurðardóttir,
Gylfi Óskarsson,
Gisli H. Árnason,
Ásmundur Magnússon,
Guðrún Gunnarsdóttir,
Maria Skúladóttir.
barnabörn og barnabarnabörn.
Þórey ólst upp á Brandsstöðum
í Reykhólasveit hjá móður sinni og
bróður og foreldrum hennar í ást
og eftirlæti, enda lengi eina barnið
á heimilinu. Hún var mikill Breið-
firðingur og unni átthögum sínum
heitt og sagði þar fallegra og ilma
betur úr jörð en annars staðar.
Uppvaxtarár hennar munu hafa
verið í svipuðu horfi og annarra á
efnalitlu sveitaheimili, heyskapur á
sumri og snúningar og hirðing
skepna að vetri. Þórey var afskap-
lega lagin við skepnur, sérstaklega
kindur og hesta. Ekki þurfti hún
að sækja fé að loknum beitardegi,
nægði að hún kallaði það heim.
Þannig var það einnig með hesta,
hún gat nánast gengið að þeim
þótt þeir sýndu öðrum styggð. Ung
giftist Þórey Þórði Andréssyni og
hófu þau búskap á Hjöllum um
1935. Hjá þeim var móðir hennar
og móðurbróðir, sem var heyrnar-
laus og mállaus en svo handlaginn
að allt lék í höndum hans og hefur
það eflaust komið heimilinu vel að
hann smíðaði og hirti amboð og
dyttaði að öðru sem aflaga fór.
Búskapur þeirra Þórðar mun hafa
gengið allvel og þau búið við þokka-
leg efni og horft til góðrar framtíð-
ar. En ský dró fyrir. Þórður átti
við nokkra vanheilsu að stríða.
Þetta varð til þess að þau hættu
búskap á Hjöllum og fluttu til
Reykjavíkur 1947. Upp úr því komu
brestir í hjónaband þeirra og slitu
þau samvistir skömmu síðar. Það
er hin sígilda saga að erfiðleikar
og ókunnugt umhverfi hafi orðið
þeim um megn og þarf oft minna
til. Kom þá til sem oftar hjálp Sig-
ríðar móður Þóreyjar að halda heim-
ili fyrir dæturnar ungar og studdist
hún við son sinn, Gunnar, sem þá
var kominn um tvítugt.
Upp úr 1950 réðst Þórey sem
ráðskona til Klemenzar Kr. Krist-
jánssonar að Tilraunastöðinni á
Sámsstöðum. Mun hún hafa kunnað
betur við að hafa gras undir fótum
en taka þátt í atvinnulífi höfuðstað-
arins. A Sámsstöðum voru fjöl-
breytt verkefni og mun henni hafa
fundist þar ærinn vettvangur fyrir
áhugamál sín enda íjölhæf og áræð-
in til allra verka. Góð samvinna
tókst með þeim Klemenzi og fyigd-
ust þau mjög að í verki og hafði
Klemenz oft orða á því hve natin
Þórey hefði verið við tilraunareitina
og létt sér störfin við hirðingu
þeirra.
Þótt Þórey hefði ekki kynnst
vélvæddum landbúnaði í sinni
heimasveit lét hún það ekkert á sig
fá, heldur settist upp á traktora af
stærstu gerð og vann með þeim
jafnt að jarðabótum og heyskap.
Fljótlega eignaðist hún bíl og var
það sögn manna, að ekki sinnti hún
nákvæmlega hraðatakmörkunum,
sem í gildi voru. Ekki veit ég til
að slys hafi hlotist af. Hún taldi
enda ekki eftir sér að fara snúning
fyrir hvern sem þurfti á að halda
og var hjálpsemi hennar rómuð víða
um sveitir.
Nokkurn skepnubúskap hafði
Þórey á Sámsstöðum, aðallega
sauðfé. Var henni mjög annt um
kindur sínar og vildi fóðra þær vel.
Taldi hún þeim ekki boðlegt annað
en úrvals töðu og fóðurbæti við
hæfi. Hafði hún uppi svipmiklar
yfirlýsingar ef tilraunastjóranum
fannst nóg um fínheitin. Einnig
áttu þau Klemenz ágæta reiðhesta,
sem hún hirti af stakri natni.
Þórey átti við langvarandi heilsu-
leysi að búa síðasta aldarfjórðung-
inn. Margur hefði lagt árar í bát
miklu fyrr en Þórey barðist til
þrautar og varðveitti sjálfstæði sitt
af ótrúlegri útsjónarsemi. Oft út-
skrifaði hún sig sjálf af hjúkrunar-
stofnununi og fór heim til sín, þótt
öðrum henni nákomnum þætti betur
fara á að hún nyti aðhlynningar og
eftirlits allan sólarhringinn. Þórey
átti heima á Óðinsgötu 21b síðustu
19 árin og bjó þar lengst af með
Sigríði yngstu dóttur sinni.
Ég, sem þetta rita, kynntist Þór-
eyju er hún var rúmlega fertug.
Ekki tók hún mér sérstaklega vel
í fyrstu, mun hafa fundist ég illa
verður elstu dóttur hennar, en það
breyttist fljótt og urðum við hinir
bestu vinir. Sagði hún mér margt
frá æskustöðvum sínum og sam-
ferðarfólki við Breiðaíjörð. Var eins
og nokkur tregi hvíldi yfir þeim
frásögnum án þess að um nokkra
sút væri að ræða. Öðru vísi voru
sögur og sagnir af samtíma atburð-
um eða þeim sem gerðust eftir að
hún flutti suður. Þá hirti hún ekk-
ert um að fara rétt með heldur lag-
aði til hveija sögn svo að hún færi
betur í munni og naut frásagnarlist-
ar af lífi og sál. Ekki var þessi
ónákvæmni hennar neinum til
skaða enda var það ekki ætlun
hennar að leggja illt til nokkurs
manns heldur að njóta skemmtunar
augnabliksins. Ekki áttuðu sig allir
á þessu en aðrir höfðu gaman af.
Ekki verður um það dæmt hér
hvort Þórey hafi verið hamingjusöm
um sína daga en óhætt er að segja,
að lengst af hafi hún notið vinsælda
og þakklætis margra, sem hana
muna, er hún gat veitt af örlæti
sínu og drenglund. En þeir gleym-
ast fljótt, sem ekki geta tekið þátt
í daglegu vafstri samtímafólksins
og þeim fækkar jafnöldrunum, sem
best mundu með henni liðna tíð.
Við, sem stóðum henni nálægt
geymum minninguna um fjölhæfa,
listelska konu, sem allt gat lært en
hélst kannski síður á margháttuð-
um hæfileikum.
Þórey naut umönnunar Gunnars
bróður síns síðustu vikurnar sem
hún lifði og fékk hægt andlát. Megi
ný vist verða anda hennar hliðholl.
Halldór Stefánsson.
HALLDOR FANNAR
ELLERTSSON
+ Halldór Fannar
Ellertsson
fæddist 30. nóvem-
ber 1950. Hann lést
í Reykjavík 25. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram í kyrrþey.
Elsku bróðir minn.
Vissulega var mér
brugðið er þú varst
kallaður i burtu, en
gleðst þó yfir að þú
sért kominn til hennar
mömmu. Ég minnist
margra góðra stunda
er við systkinin áttum saman í
æsku, þó sérstaklega þegar þú spil-
aðir fyrir okkur jólasálmana þá
aðeins 5 ára gamall. Ég vil kveðja
þig með bæninni sem ég kenndi
þér þegar þú varst 3 ára.
Ó Jesú, bróðir bezti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(P. Jónsson)
Hvíl þú í friði, elsku
bróðir.
Þín systir
RÍagnhildur.
Dóri frændi
við kölluðum
hann er dáinn. Það sló
þögn á alla í fjölskyld-
unni þegar hringt var
í okkur seinni partinn
þann 25. nóvember
síðastliðinn, og okkur
sagt að Dóri hefði lát-
ist um morguninn.
Minningar tóku að
streyma um hugann um þær góðu
stundir sem við áttum með honum.
Nú verða sjoppuferðirnar þeirra
Önnu Stefaníu ekki fleiri. Við vitum
að það hefur verið tekið vel á móti
honum hinum megin.
Elsku Elli, Sissa, Hrefna, Ragn-
hildur, Fanney, Halla og aðrir ást-
vinir, við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð og biðjum guð að
styrkja ykkur.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
bróðir og mágur,
QLAFUR GUÐMUNDSSON
stýrimaður,
andaðist laugardaginn 30. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í Williams-
port, Pennsylvaníu.
Minningarathöfn verður í Fossvogs-
kapellu miðvikudaginn 11. desember
kl. 13.30.
Liz Gudmundsson,
Elfrida Johanna Gudmundsson, Erika Jean Gudmundsson,
Arnlaugur Guðmundsson, Anna Kristjánsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir, Björgvin Viglundsson.
Friður sé með sálu hans.
Friðhelg verði minning hans.
Þökk sé honum fyrir allt og allt.
Blessuð sé minning Dóra frænda.
Jóhannes, Arný, Hanna Gréta,
Guðný Lára, Anna Stefanía
og Aðalsteína Líf.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum bér, vinur. Far vel á braut.
Guuð oss það gefi,
glaðir við megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem.)
Elsku Dóri minn. Ég kveð þig
með þeim orðum sem þú kvaddir
mig svo oft með. Guð veri með þér
og geymi þig.
Drífa.
Nú er Dóri frændi minn dáinn.
Andlát hans kom mér mjög á óvart.
En nú veit ég að hann er á góðum
stað, þar sem honurn líður vel því
ég veit að vel var tekið á móti
honum hinum megin við hæðina.
Hann Dóri var hlýr og barngóður
maður, en því miður fékk ég ekki
að kynnast honum eins vel og ég
hefði viljað, örlögin höguðu því
þannig. Dóri var mjög góður tón-
listarmaður, og þegar ég var lítil
spilaði hann oft undir á orgelið
heima og ég söng hástöfum með.
Mig langar að koma fram þakk-
læti til Sigga, Daddý og dætra
þeirra fyrir hve vel þau reyndust
Dóra síðustu ár hans hér og dyr
þeirra stóðu honum ávallt opnar.
Góði guð, veittu öllum þeim styrk
sem syrgja Dóra nú.
Kæri afi, Halla, Jóna Palla,
Ragnhildur, Hrefna, Fanney og
börn og barnabörn, Guð veri með
ykkur öllum.
Elena Breiðfjörð.