Morgunblaðið - 06.03.1997, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 6. MARZ 1997 4 7
BREFTIL BLAÐSIIMS
Svo bregðast krosstré - jafnvel á
fréttastofu Ríkisútvarpsins, hljóðvarps
Frá Jóni Sigurðssyni:
FRÉTTASTOFA Ríkisútvarpsins,
hljóðvarps hefur unnið sér virð-
ingu og traust landsmanna fyrir
áreiðanlegan fréttaflutning og
vönduð vinnubrögð. Það er þess
vegna sárt að upplifa, að hún skuli
bregðast hlustendum sínum.
í fréttum kl. 19 að kvöldi 26.
febrúar var það fyrsta frétt kvöld-
frétta, að ríkissjóður hafi „greitt
með rekstri“ járnblendifélagsins 4
milljarða króna. Þessi frétt er
röng. Hið rétta er, að ríkissjóður
hefur samtals frá 1977 fjárfest
þessa upphæð sem hlutafé í járn-
blendifélaginu. Að baki þeirri fjár-
festingu stendur eignarhluti ríkis-
sjóðs í félaginu. Um það má enda-
laust deila, hvers virði sá eignar-
hluti er. Strax meðan fréttir þess-
ar voru fluttar hringdi undirritaður
í fréttastofuna til að fá þessa skað-
legu og mikilvægu ónákvæmni í
fréttaflutningi leiðrétta. Höfundur
fréttarinnar, Jóhann Hauksson,
var farinn heim, en félagi hans,
Hermann Sveinbjörnsson tók sím-
talið, skildi undir eins slysið, sem
orðið hafði og samdi í snatri leið-
réttingu. Sú leiðrétting var ekki
birt í 19 fréttunum, sem kannski
var skiljanlegt, en hún var heldur
ekki birt kl. 22 eða kl. 24. Upphaf-
lega fréttin var nánast endurtekin.
Að morgni 27. febrúar kom af-
leiðing þessarar röngu fréttar
strax í ljós, þegar Illugi Jökulsson
lagði nær eingöngu, og eflaust í
góðri trú, út af henni, eins og hún
var flutt. Af sjálfu sér leiddi, að
ályktanir hans af röngum forsend-
um gátu ekki orðið réttar.
Þegar loks náðist til Jóhanns
Haukssonar, viðurkenndi hann
mistök sín og samdi leiðréttingu
og afsökunarbeiðni, sem birt var
í fréttatíma kl. 10 að morgni. í
fréttum á hádegi var viðurkennt,
að fréttin kvöldið áður hafi verið
„villandi", en þar við var látið sitja.
Síðdegis náði undirritaður tali af
fréttastjóra, Kára Jónassyni, og
krafðist þess, að leiðréttingin og
afsökunarbeiðni fréttastofu yrði
birt í kvöldfréttum kl. 19 í því
skyni að ná til hinna sömu hlust-
enda frétta, sem heyrðu hina
röngu frétt deginum fyrr. Frétta-
stjóri vildi engu lofa, m.a. með
þeim rökum, að Times birti leið-
réttingar sínar á innsíðum! Það
varð og raunin. Fréttastjóri kaus
að sýna hlustendum sínum þá van-
virðu og vinna járnblendifélaginu
það tjón, að leiðrétta hvorki þá
röngu frétt, sem hans menn höfðu
flutt, né biðjast afsökunar á mis-
tökunum. Þess eru ótal dæmi í
fjölmiðlunarofboði okkar tíma, að
ónákvæmar, rangar og jafnvel
upplognar fréttir valda fólki miklu
angri og stundum skaða. Slys geta
orðið, en það er lágmarkskrafa til
fjölmiðils, bæði af hálfu aðila máls
og neytenda, að fjölmiðillinn geri
allt sem hann getur til að bæta
þar fyrir.
I því dæmi, sem hér hefur verið
rakið, var það ekki gert. Sein við-
brögð, kattarþvottur og yfirklór
eru hæfileg orð um það, sem gert
var. Fréttastofan brást skyldum
sínum við hlustendur og aðila
málsins. Ég, sem þetta skrifa, hef
með ýmsum hætti átt samstarf
við fréttastofu hljóðvarps á fjórða
áratug og minnist þess ekki að
hafa fyrr reynt hana að slíku fram-
ferði. Þetta er blettur á hennar
starfi, en til allrar hamingju sjald-
séður á þeim bæ.
Brautryðjandi
í skrúðgarðyrkju
Frá Sveini Indriðasyni:
Fáir njóta eldanna,
sem fyrstir kveikja þá.
Þessar ljóðlínur Davíðs Stefáns-
sonar rifjuðust upp við lestur grein-
ar Jóns H. Björnssonar í Morgun-
blaðinu 22. febrúar. Þegar ég var
nemandi á Garðyrkjuskólanum
1951-1953 var Jón kennari þar.
Hann hafði lokið meistaraprófi í
skrúðgarðyrkju frá Cornell háskól-
anum í Bandaríkjunum og hafði
síðan farið í fræsöfnunarferð til
Alaska. Hann hafði í námi lagt
áherslu á landslagsarkitektúr, sá
fyrsti íslendinga.
Veturinn 1952-’53 keypti Jón
gróðurhús nálægt Miklatorgi og hóf
þar starfsrekstur um vorið undir
heitinu Alaska gróðrarstöðin. Þar
hóf ég störf 15. apríl 1953 og var
þá þar aðeins einn maður starfandi,
Sigurður Albert Jónsson, núverandi
forstöðumaður Grasagarðs Reykja-
víkur. Fljótlega kom svo Sverrir
Vilhjálmsson til starfa. Vafalaust
hefur Jón viljað aðstoða okkur Sverri
við að afla farareyris til Bandaríkj-
anna. Oli Valur Hansson hafði verið
við framhaldsnám við Comell há-
skólann og hafði útvegað okkur
starf, sem skiptinemar í garðyrkju
> háskólabæ þeirra Jóns, íþöku. Mik-
ið var starfað það vorið og vinnutím-
inn ekki skorinn við nögl, enda
nægði þénustan fyrir fargjaldinu.
Vafalaust er það rétt hjá Jóni,
að hann sé enginn sérfræðingur í
fjármáium, en hann var sérfræð-
ingur í að gera vel við starfsfólk.
Hann réð fjölda fólks nýkomið úr
Garðyrkjuskóla og gerði við það
eins og þar færu snillingar. Hann
greiddi góð laun fyrir langan
vinnudag eða verktakalaun.
Úr því að fréttastjórinn, sem í
hlut á, hefur ekki manndóm í sér
til að biðja hlustendur umræddrar
fréttar afsökunar eins og honum
ber skylda til, leyfi ég mér að
gera það, þótt ég beri enga sök á
hinni röngu frétt. Sérstaklega sé
ég ástæðu til að biðja Illuga Jök-
ulsson afsökunar. Hann hefði ekki
lent eins langt úti í móa í pistli
sínum, ef hann hefði vitað betur.
JÓN SIGURÐSSON,
Grundartanga.
Ekki mun það of mælt að hann
hafi komið' fótunum undir fjöl-
marga þeirra, sem hæst ber í
skrúðgarðyrkju og blómasölu nú
til dags. Ahrif Jóns á landslags-
arkitektúr og skrúðgarðyrkju
verða vafalaust aldrei metin. Jón
hugsaði ekki í árum, en öldum.
Þegar Jóni fannst ekki nógu rúmt
um fyrirtækið við Miklatorg keypti
hann jörðina Breiðholt og hóf þar
umfangsmikla ræktun. Þar var Jón
langt á undan sinni samtíð, því
venjulegir borgarbúar vissu hvarla
hvar jörðin var. Þegar Breiðholt
fór að byggjast, kom Jón þar upp
blómaverslun í útihúsum.
Það vill svo til, að Breiðholt er
einn af fáum sögustöðum í úthverf-
um Reykjavíkur. Þar var komin
kirkja 1325, en ekki er vitað hve-
nær hún var aflögð. Þangað flutt-
ist Árni Helgason 1814, _er hann
varð Dómkirkjuprestur. Árni var
einn af þekktari kennimönnum
landsins og kenndi meðal annarra
Grími Thomsen undir skóla. Grím-
ur skrifaði síðar um hann látinn.
Slíkur sögustaður má ekki glat-
ast. Því er það tillaga mín, að
Reykjavíkurborg leysi til sín eign-
irnar á Breiðholtslóðinni, láti gera
þar almenningsgarð, endurbyggi
kirkju og bæjarhús og láti ganga
frá grafreit, sem þar er sannan-
lega.
Jóni H. Björnssyni verði svo
gefinn kostur á lífstíðarbúsetu,
endurgjaldslaust, í húsunum á
staðnum.
Þetta er lausn, sem ég trúi að
allir væru sæmdir af.
SVEINN INDRIÐASON,
Árskógum 8.
Hornafjöróur * Horn
2
0
j3jjj j y
ísland að vetri býður
upp á fjölmarga
möguleika til afþreyingar
og skemmtunar.
Skíðaferðir, fjallaskoðun,
listalíf, matur, menning og
skemmtun. Flugleiðir
innanlands bjóða flug, gistingu,
skemmtun og ævintýri á einstöku
Gjugg-verði fyrir einstaklinga, hópa
og fyrirtæki.
Lífgaðu upp á tilveruna í vetur og skelltu þér
í ógleymanlega helgarferð til Hornafjarðar
með Flugleiðum innanlands.

&
KCFVNAFJCROUR HEiULAFVf
-HwtMfjMtf-Rgyfqavft
f»*á -irft
15.130
■f • Flug fram og til baka.
• Gisting í 2 nætur með
5 morgunverði.
• Afsláttarhefti og flugvall-
arskattur innifalinn.
Verð pr. mann.

VftSMrSS:
Elskendahelgi á Hornafirði
Sitt af hverju tagi fyrir fólk sem þykir vænt
hvoru um annað.
* 51
í Wm *j*j toí t
- jöklaferðir á vélsleðum eða snjóbílum
-jeppasafarí __
- bátsferðir út í Hornafjarðarós \
- hestaferðir á ís
- heimsókn í sveitina
- fjöruferðir \
-fuglaskoðun
... og svo má grípa gæsina á vorin!
J
n
n
r
n
&
Menningin skipar stóran sess á árinu 1997 því við fögnum 100
ára afmæli byggðar á Höfn og mikið verður um að vera allt
árið. Hápunkturinn verður 4.-6. júlí í sumar. < $
ORLANE