Morgunblaðið - 05.06.1997, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 5. JÚNÍ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
JÚLÍUS SÆVAR
> BALD VINSSON
-4- Júlíus Sævar
■ Baldvinsson, til
heimilis að Skaga-
braut 44, Garði,
fæddist á Siglufirði
28. ágúst 1947.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 27.
maí síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Baldvin Jóhannsson,
f. 21.6. 1921, og
Anna Hulda Júlíus-
'J dóttir, f. 10.6. 1925,
búsett á Siglufirði.
Systkini Júlíusar
eru Theodóra Haf-
dís, f. 20.1. 1945, Konráð Karl,
f. 15.4. 1946, maki Erla Ingi-
marsdóttir, Sigurður Orn, f.
8.10. 1948, maki Halldóra Jörg-
ensen, Ásdis Eva, f. 28.2. 1951,
maki Hörður Hjálmarsson, Mar-
ía Gíslína, f. 2.5. 1954, maki Ari
Trausti Guðmundsson, hálfsyst-
ir Júlíusar er Júlía Jónsdóttir.
Júlíus kvæntist 15. ágúst 1970
eftirlifandi eiginkonu sinni,
Hafrúnu Ólöfu Víglundsdóttur,
f. 10.11. 1949. Foreldrar hennar
> eru Víglundur Guðmundsson og
Ólöf Karlsdóttir frá Stokkseyri,
nú búsett í Keflavík. Börn Júl-
íusar og Hafrúnar eru: 1) Krist-
ín Jóhanna, f. 18.6. 1968, sam-
býlismaður Guðmundur Þór
Skarphéðinsson,
synir þeirra eru
Skarphéðinn, f. 4.5.
1988, og Július Rún-
ar, f. 14.4. 1995. 2)
Anna Hulda, f.
11.12. 1970, sambýl-
ismaður Sveinn Þór
Þorsteinsson. 3)
Karl, f. 15.1. 1973,
og 4) Júlíus, f. 9.11.
1978, unnusta Kol-
brún Ágústsdóttir.
Sonur Júlíusar frá
fyrra hjónabandi er
Baldvin Haukur, f.
5.9. 1965, sambýlis-
kona Lucia Lund, synir þeirra
eru Jóhann, f. 7.9. 1992, og
Haukur Örn, f. 3.12. 1994.
Á unglingsárum flutti Július
í Garðinn og vann við fisk-
vinnslu og var til sjós, síðan sem
verkstjóri Gerðahrepps og hjá
Heilbrigðiseftirliti Suðurnesja.
Siðustu árin var hann aðstoðar-
stöðvarsljóri Sorpeyðingar-
stöðvar Suðurnesja.
Júlíus var mjög virkur í fé-
lagsmálum og gegndi ýmsum
ábyrgðarstöðum hjá knatt-
spyrnufélaginu Víði til margra
ára.
Útför Júlíusar fer fram frá
Útskálakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku pabbi rninn, nú kveð ég
þig í hinsta sinn. Ég á þér svo mik-
ið að þakka; alltaf gat ég hringt í
þig eða komið til þín þegar eitthvað
hvíldi þungt á mér. Hvort sem það
•^var til að tala eða gráta við öxl þér.
Þú varst hetjan okkar allra,
• stóðst alltaf uppi eftir allt sem á
dundi og þú kenndir okkur að vera
bjartsýn. Það verður erfitt að kom-
ast ekki með vínarbrauð í morgun-
kaffi til þín. Hjónaband ykkar
mömmu var einstakt og það er
gott að eiga slíka fyrirmynd. Ég
veit að þú lifir ávallt í hjarta henn-
ar. Drengirnir mínir, sem þú átt svo
mikið í, eiga yndislegar minningar
um þig sem ég hjálpa þeim að varð-
veita um ókomin ár.
Guð geymi þig elsku pabbi. Við
hittumst seinna.
Ó, hve heitt ég unni þér!
Allt hið besta í hjarta mér
vaktir þú og vermdir þinni ást.
Æskubjart um öll mín spor
aftur glóði sól og vor,
og traust þitt var það athvarf,
sem mér aldrei brást.
(Tómas Guðmundsson)
Eisku mamma, Guð gefi þér
styrk til að standast allt sem á þig
hefur verið lagt og styrk í þinni
miklu sorg. Þú átt dásamlegar
minningar sem eiga eftir að hlýja
þér um hjartarætur á erfiðum tím-
um.
Guð veri með okkur öllum.
Ykkar dóttir
Kristín.
J
Ástkær faðir minn, ég þakka þér
allar okkar yndislegu stundir. Ég
kveð þig, elsku pabbi, með ljóðlín-
unum sem ég samdi forðum daga
er ég var lítill. Lífið er fuglinn fljúg-
andi, lífið er að heyra þögnina, lífið
er grátandi heimur, lífið deyr smátt
og smátt, lífið er yndislegt.
Þinn sonur,
Július.
Vinur minn og félagi til margra
ára Júlíus Baldvinsson, er fallinn
1 frá, langt fyrir aldur fram.
Kynni okkar Júlla, eins og hann
var alltaf kallaður, hófust fljótlega
eftir að hann kom hér í Garðinn
sem ungur maður. Hann kom hing-
að á vertíð frá Siglufirði, en þar
var hann fæddur og upp alinn. Við
kynntumst mjög vel og vorum mjög
góðir vinir og minnist eg þess ekki
& að nokkurn tíma hafi skuggi fallið
þar á. Það var sameiginlegt áhuga-
mál okkar, knattspyrnan, sem varð
til að vinskapur okkar hófst. Endur-
reisn Knattspyrnufélagsins Víðis
var að hefjast og var Júlli einn
þeirra sem lagði mikið af mörkum
svo það mætti verða. Hann er sam-
tvinnaður þeirri sögu og eigum við
Víðismenn honum mikið að þakka.
Júlli gegndi mörgum ábyrgðar-
stöðum hjá Víði. Hann var formað-
ur þess í nokkur ár, leikmaður og
þjálfaði marga flokka þess. Margar
ferðir fórum við saman á vegum
Víðis, en fyrsta utanlandsferð
meistaraflokks var farin 1969 og
vorum við með í henni. Minnisstæð
er mér Færeyjaferð er við fórum
tveir saman með 4. og 5. flokk
Víðis, alls 26 stráka. Þá voru ekki
aga eða umgengnisvandamál, aldrei
þurftum við að hafa áhyggjur af
því að reglur okkar væru ekki virt-
ar. í hartnær tvo áratugi vorum við
Júlli í árshátíðarnefnd Viðis. Þar
sungum við og lékum ásamt félög-
um okkar. Júlli hafði góða söngrödd
og var einnig góður leikari. í þá
daga var allt efni á árshátíð frum-
samið af Víðisfélögum og hófst
undirbúningur venjulega í byijun
janúar og stóð fram til 20. febrúar.
Frá þessum dögum á 'ég góðar
minningar sem ég ylja mér við.
Fyrir mörgum árum missti Júlli
fjóra fingur vinstri handar í slysi á
sjó, en hann hafði þá ráðið sig á
bát, en fór aðeins þessa einu sjó-
ferð. Ég veit að hann var mjög
kvalinn og hann þurfti að gangast
undir marga uppskurði, en aldrei
kvartaði hann, það var ekki hans
stíll. Á síðasta ári varð Júlli fyrir
slysi enn á ný við störf sín í Sorpeyð-
ingarstöð Suðurnesja en þá missti
hann næstum því hægri höndina.
Höndin var grædd á eftir að hand-
leggurinn hafði verið styttur. Mér
er minnisstætt er við hjónin heim-
sóttum hann á spítalann, þá var
svarið það sama: Þetta lagast allt,
það er allt í lagi með mig. Alþjóð
gafst síðan tækifæri á að fylgjast
með því í sjónvarpinu er umbúðirn-
ar voru ijarlægðar af handlegg
hans.
Hann Júlli var svo harður af sér
að stundum fannst manni það ofur-
mannlegt. Það var eflaust það sem
fór með þennan góða dreng. Hann
var orðinn svo vanur að finna t.il,
en undanfarnar vikur hafði hann
mikinn verk í vinstri öxl og hand-
legg og taldi að það stafaði af
áreynslu vegna veikleika hægri
handleggs. Þó að hann gæti ekki
lagst út af fyrir kvölum í öxlinni
og handleggnum, þá svaf hann bara
í „lazy“-stólnum sínum eða sófan-
um. Hann ætlaði hvort eð er að
vaka og horfa á handbolta eins og
svo margir íslendingar. Júlli náði
ekki að horfa á síðustu leikina á
meðal okkar, en ég veit að hann
hefur fagnað eins og við hin.
Hann Júlli átti sérlega góða konu
og börn og yndisleg barnabörn, þau
eru búin að þola margt. Stundum
hefur manni fundist nóg um hvað
hægt er að leggja á eina fjölskyldu.
Þau hafa öll staðið eins og klettur
við hlið hans og eflst við hveija
raun.
Kæri vinur, ég kveð þig með
söknuði og tár á hvarmi. Ég og
mín fjölskylda biðjum góðan Guð
að geyma þig og varðveita eigin-
konu þína og fjölskyldu alla og
gefa þeim styrk. Ég kveð þig með
broti úr texta uppáhalds lags okk-
ar, „Söknuðar", sem við sungum
svo oft saman.
Eitt sinn verða allir menn að deyja,
eftir bjartan daginn kemur nótt
ég harma það, en samt ég verð að segja
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhj. Vilhj.s.)
Sigurður Ingvarsson.
Kveðja til okkar elskulega afa.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt
hafðu þar sess og sæti
signaði Jesús mæti.
Elsku afi, við vitum að þú átt
alltaf eftir að passa okkur.
Guð blessi þig. Afastrákarnir þín-
ir.
Skarphéðinn
og Júlíus Rúnar.
Okkar kæri vinur Júlli.
Þá ertu farinn í síðustu sólarferð-
ina öllum að óvörum, þar sem eilíf
sól skín og engar mótbárur trufla
hina hinstu hvíld. Við óskum þér
góðrar ferðar og eilífrar blessunar.
Söknuður okkar er mikill er við
kveðjum þig í hinsta sinn. Við sem
vorum að safna í okkur kjarki fyrir
haustið, til að endurgjalda þér öll
lögin og vísurnar sem þú hefur
sungið fyrir okkur í afmælisboðum.
Það var ekki að því að spyija er
þú mættir í afmælin, það var sem
gleðigjafi gengi í hús og bros færð-
ist yfir andlit allra viðstaddra.
Mikið mótlæti hefur þú mátt
þola, en aldrei bugaðist þú, enda
hafðir þú traustan maka og börn
þér við hlið. Það var frekar að þú
veittir þeim styrk er samferða þér
gengu.
Er sárasta sorg okkur mætir,
og söknuður huga vom grætir,
þá líður sem leiftur af skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(Hallgrímur J. Hallgrimsson)
Okkur langar til að rifja upp
nokkrar af þeim mörgu góðu stund-
um er við áttum saman. Ógleyman-
leg er ferðin er við keyrðum öll um
Norðurlöndin og Þýskaland og
heimsóttum m.a. systur þína í Nor-
egi. Slík ferð verður aldrei aftur
farin. Upplitið á Þjóðveijunum er
þú sagðist hafa komið akandi frá
Islandi. Tröllastígurinn, mikið var
hann brattur og hlykkjóttur. Eða
stóra ferðataskan, mikið gat hún
verið þung.
Bæði lærdómsríkt og skemmti-
legt var að smíða sumarbústaðinn
með þér í grenjandi páskahreti fyr-
ir tíu árum og með ólíkindum hveiju
þú áorkaðir þá eins og endranær.
Eða hvað þér þóttu pönnukökurnar
góðar hjá henni Höllu, er við fórum
inn í kaffi og náðum mesta hrollin-
um úr okkur, áður en við héldum
áfram að smíða. Já, það var ýmis-
legt brallað saman sem vekur upp
ljúfar minningar.
Við kveðjum þig, Júlli minn, með
söknuði og hlýhug. Við vonum að
þessi sólarferð verði best þeirra
allra.
Megi Guð geyma þig.
Hans líf var sem vonin er vornóttin ól,
í vetrarins gróandi sárum.
Hann var eins og ljómi frá logandi sól,
á ljósvakans fjarlægu bárum.
Hann var eins og geisli frá guðanna stól,
sem glitrar í mannanna tárum.
(Steinn Steinarr.)
Kæra Hafrún, Kristín, Anna
Hulda, Kalli, Júlli og fjölskyldur,
vinir, foreldrar og ættingjar. Missir
ykkar er mikill. Við vottum ykkur
okkar innilegustu samúð. Guð
styrki ykkur.
Sigurður, Halla og börn.
Nú er söngurinn hljóður og svan-
urinn nár á tjörnu. I dag kveðjum
við ástkæran vin og góðan félaga.
Við trúum því að þeir látnu séu
ekki horfnir að fullu, heldur eru
þeir aðeins farnir á undan okkur.
Á kertinu mínu ég kveiki í dag
við krossmarkið helgi og friðar,
því tíminn mér virðist nú standa í stað,
en stöðugt þó fram honum miðar.
Ég finn það og veit að við erum ei ein,
að almættið vakir oss yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Við flöktandi logana falla nú tár,
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar þrár
hún brýtur þá viðkvæmu strengi,
er blunda í hjarta og í bijósti hvers manns.
Nú birtir, og friður er yfír,
því ljósið á kertinu lifir.
Sá einn þekkir gleðinnar gáska og fjör
sem gist hefur þjáning og pínu.
Sá einn getur sigrast á ótta og kvöl,
sem eygir í hugskoti sínu,
að sorgina við getum virkjað til góðs,
í vanmætti sem er oss yfir,
ef Ijósið á kertinu lifir.
(Kristján Stefánsson)
Elsku Júlli, okkar hjartans þakkir
fyrir samveruna í þessu lífi. Þú
hefur gefið okkur öllum margar
gleðistundir um dagana. Þrátt fyrir
mótlæti hélst þú ætíð til móts við
Ijósið.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Elsku Hafrún okkar og íjölskylda,
Baldvin, Anna og fjölskylda. Við
biðjum algóðan Guð að styrkja ykk-
ur og blessa í ykkar miklu sorg.
Víglundur og Ólöf
Guðbjörg, Sverrir, Inga,
íris, Lilja, Ragnheiður,
Nanna og fjölskyldur
þeirra.
Kveðja frá Víði
Það er margt í þessum heimi sem
erfitt er að skilja og á það við um
ótímabært fráfall vinar okkar Júl-
íusar Baldvinssonar.
Við trúum því þó að allt hafi
ákveðinn tilgang og treystum því
að á öðru tilverustigi verði líðan
hans sem best og góðir eiginleikar
fái áfram notið sín. Knattspyrnufé-
lagið Víðir hefur misst einn sinn
traustasta félagsmann. Við Víðisfé-
lagarnir erum nú daprir og gerum
hið eina sem unnt er við slíkar að-
stæður, við leitum í sjóð minning-
anna sem ylja okkur. Þar er af
nógu að taka því Júlli Bald. var
mikilvirkur félagsmaður. Hann lék
knattspyrnu með Víði um langt
árabil og af vellinum og úr ferðum
eigum við afar góðar minningar.
Svo sem margir þekkja var félags-
skapurinn sennilega nánari á þess-
um árum, því yfirleitt var það liðið
sjálft sem þurfti að sjá um völlinn,
laga, bæta og merkja. Á móti urðu
samskipti meiri og nánari. Með
Júlíusi var einstaklega ánægjulegt
að starfa á þessum tíma.
En að því kemur að yngri menn
taka við af þeim eldri. En Júlíus
lagði ekki árar í bát hjá Víði því á
næstu árum tók til hann við að
þjálfa. Hann þjálfaði kvennalið Víð-
is til nokkurra ára, lið sem síðar
vann sér sæti í 1. deild og einnig
lagði hann hönd að þjálfun yngri
flokka. Hann var í stjórn Víðis um
árabil og sem formaður frá 1983
til 1986 og aftur frá 1988-1990.
Á þessum árum lék lið Víðis knatt-
spyrnu í fyrstu deild karla og voru
umsvif félagsins þá eðlilega mikil.
Júlíus var ein aðaldriffjöður árs-
hátíða og skemmtana félagsins, við
undirbúning og sem skemmtikraft-
ur. Er hér aðeins stiklað á því tíma-
frekasta í starfi Júlíusar og leik
fyrir Víði.
Frá öllu sem hann kom áð lýstu
góðir eiginleikar hans. Hann var
ákaflega athafnasamur og traustur
félagi. Það þurfti ekki að biðja oft
um hlutina til þess að þeir væru
framkvæmdir.
Létt lund, jafnaðargeð og festa
voru líka meðal góðra eiginleika
hans og hafði góð áhrif á samverka-
fólkið.
Á kveðjustund þökkum við Víðis-
félagar allt hið mikla og óeigin-
gjarna starf sem Júlíus lét félaginu
og Garðinum í té. Ljúfar minningar
um góðan og starfsaman mann
verða okkur leiðarljós til öflugra
starfs og betra félags.
Víðisfélagar votta eftirlifandi
eiginkonu og öðrum aðstandendum
sína dýpstu samúð.
Finnbogi Björnsson,
form. Víðis.
Kæri vinur, það er sárt að þurfa
að kveðja þig í hinsta sinn. Hvers
vegna fórstu svona fljótt? Þú sem
alla bættir, hrókur alls fagnaðar.
En enginn ræður sínum nætur-
stað, sumt skilur maður aldrei, ekki
kvartaðir þú þó oft hafi á móti blás-
ið. Það voru einhveijir aðrir sem
höfðu það verra en þú.
Júlli okkar, þín verður sárt sakn-
að af börnum erkiengilsins á Eyrar-
bakka, eins og þú kallaðir móður
okkar, en við viljum trúa því að
einhver tilgangur sé með þessu og
þér hefur verið ætlað stórt hlutverk
handan við móðuna miklu, við þökk-
um allar þær mörgu ánægjustundir
sem við áttum með þér.
Guð blessi og varðveiti minningu
þína.
Nú lyftir hann hendinni, signir sig,
svo á hann erindi, Guð, við þig,
ég veit það, því varirnar bærast.
Hann flýtir sér ekkert, hann er hjá þér,
nú er hann að biðja fyrir sér
og öllu sem er honum kærast.
(Oddný Kristjánsdóttir)
Þegar þú ert sorgmæddur skoðaðu
þá aftur huga þinn, og þú munt
sjá, að þú grætur vegna þess, sem
var gleði þín.
(Úr spámanninum)
Elsku Hafrún, börn, foreldrar,
tengdaforeldrar, og aðrir ástvinir
Júlla. Við biðjum góðan Guð að
styrkja ykkur og blessa.
Minningin lifir.
Hjördís, Víglundur,
Guðjón og Gerða.
Kæri vinur.
Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga,
að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga
(Páll J. Árdal)
í dag kveð ég þig, góði vinur.
Þó kynni okkar hafi verið stutt voru
þau innileg og gefandi. Handtak
þitt varð mér kærara með hveiju
skiptinu sem við hittumst. Járn-
harður vilji þinn, en um leið barns-
leg einlægni, sýndu mér fljótt hvaða
mann þú hafðir að geyma. Baráttu-
andinn sem þú barst í bijósti gerði
okkur kleift að ná þeim árangri sem
þú því miður fékkst ekki að njóta
nógu lengi. Eftir sitjum við vinir
þínir með sorg en dásamlega minn-
ingu um góðan dreng.
Tryggðin há er höfuðdyggð,
helst ef margar þrautir reynir;
hún er á því bjargi byggð,
sem buga ekki stormar neinir.
(Sigurður Breiðfjörð)
Kæra Hafrún og fjölskylda. Ég
vona að góður Guð veri með ykkur.
Látum góðu minningarnar ráða