Morgunblaðið - 21.06.1997, Blaðsíða 24
24 LAUGARDAGUR 21. JÚNÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Guðjón Sigmundsson er betur þekktur
sem Gaui litli. Hann og Sigríður B.
Tómasdóttir fóru út að borða á dögunum.
—------------------------------------
A meðan á máltíðinni stóð ræddu þau um
hugrækt, líkamsrækt og auðvitað um mat.
VIÐ GAUI mæltum okkur
mót á veitingastaðnum
Thailandi. Það þekkja allir
Gauja litla eftir að hafa fylgst með
honum og baráttunni við kilóin í
Dagsljósi í vetur. Hvað fmnst hon-
um um það?
„Það stendur upp úr eftir vetur-
inn að ég veit að ég hef hjálpað
mörgum til að horfast í augu við sín
vandamál. Svo hef ég lést um fimm-
tíu kíló sem er hreint ekki svo lítið.
Ég veit að töfralausnin í megrun er
hrein hugsun, heilbrigð hreyfing og
hollt mataræði. Annað mál er að
það er ekki alltaf auðvelt að fylgja
henni,“ segir Gaui og brosir. „Eg
reyni fyrst og fremst að passa mig á
fitu og salti og svo forðast ég sykur.
Sykur er algert eitur og fer mjög
illa með mann. En ég er matarfíkill
og tek bara einn dag í einu eins og
alkarnir. Mér þykir nefnilega matur
alveg hrikalega góður.“
En talandi um mat. Matseðillinn
er löngu kominn á borðið og kominn
tími til að velja rétti kvöldsins. Gaui
er fljótur að því. „Ég kom hingað
um daginn og er með þetta allt á
hreinu. Ég ætla að fá mér kjúkling
með hnetusósu sem er algert æði.“
„Það er tilvalið að fá sér kjúkling,"
heldur hann áfram, „hann er leyfi-
legur á matseðlinum vegna þess
að hann er fitulítill." Valið vefst
meira fyrir mér en eftir umhugs-
un og góðar ábendingar verður
kjúklingur í gulri karrýblöndu
fyrir valinu. En það þarf líka að
velja forréttinn. Gaui er næstum
jafnfljótur að því, hrís-
grjónanúðlusúpa með kjúklingi
skal það vera. Síðast fékk hann
sér sítrónukókossúpu með
smokkfiski og rækjum og mælir
hiklaust með því þegar hann tek-
ur eftir hversu ráðvillt ég er.
Þá er að velja drykk með
matnum. Gaui fær sér gos (að
sjálfsögðu sykurlaust). „Það
sama á við um vín og nammi, það
er aðeins leyft á laugardögum,“
segir Gaui og ekki er laust við
trega í rómnum, „ég vildi nú eig-
inlega að það væri laugardagur
og ég gæti fengið mér eitthvað
annað að drekka. En ég er að
fara að kenna á eftir. Þannig að
það er ágætt að halda sig við gos-
ið.“
HJálað ag hug-
leitt
Hvemig atvikaðist það að Gaui
litli er farinn að kenna leikfimi?
Morgunblaðið/Jim Smart
AUSTURLENSKUR matur er í uppáhaldi hjá Gauja litla.
„Ég fékk hugmynd-
ina þegar bandarísk-
ur kennari kom
hingað til lands á
vegum Jónínu Bene-
diktsdóttur. Hann
hefur blandað saman
spinning og hug-
rækt. Mér fannst
þetta hljóma vel og
skráði mig á nám-
skeið sem hann aug-
lýsti fyrir leiðbein-
endur bæði til að
ögra mér og pirra
leiðbeinendurna,"
segir Gaui og hlær
við. „Það er
skemmst frá því að
segja að ég féll kylli-
flatur fyrir þessu,
fékk lánað hjól heim
og er nú með nám-
skeið sem ég setti
saman sjálfur. í því
er blandað saman
spinning og hug-
leiðslu. Ég hef lagt
stund á jóga í átján
ár þannig að það má
segja að hugleiðsla
sé mín sterka hlið.
Við þessa blöndu
valdi ég franska tón-
list sem er samin
fyrir spuna en
hljómar eins og hún
sé samin fyrir spinn-
ing. Ég miða nám-
skeiðin við fólk sem
á við offituvandamál
að stríða en fyrir það
er besta hreyfingin
að hjóla. í haust gat
ég t.d. lítið hreyft
mig öðruvísi en að
hjóla. Ef þú hefðir
sagt við mig þá að ég
færi að kenna lík-
amsrækt hefði ég
álitið þig fullkom-
lega geðveika," segir
Gaui af mikilli al-
vöru.
En nú er súpan
komin á borðið og
bragðast vel. „Ég er
mjög mikill súpu-
maður og ef það er
eitthvað sem ég
nenni að elda þá eru
Vatnið og draumatíminn
ÞAÐ GERIST líklega hjá flestum
að þeir fara á einn veg eða annan
um vatn í draumum sínum, svamla
í því, sigla á því, drekka það eða
því rignir á þá. Þvílíkir draumar
tengjast oftar en ekki sálrænum
athöfnum og vitundarþroska, þeir
sýna með tákni vatnsins sál og vit-
und dreymandans og allt sem
henni viðkemur í formi vatns eða
einhverju því tengdu. Þá hafa
draumarnir og vatnið bein tengsl
við líkamann, þar sem við erum til
sjötíu prósenta vatn og því flýtur
heimur draumsins í vatni sem get-
ur bæði verið raunverulegt og
ímyndað. An vatnsins deyr
draumurinn, rúm tímans verður
svört hola og maðurinn verður
eyðimörk í huglægum skilningi.
Við förum sálförum er við svífum
á vængjum draumsins yfir sæ-
grænum spegilsléttum vatnsfleti
vitundarinnar, þá er heimur hug-
mynda gróandi og framundan er
tími sköpunar. Þegar þú gengur í
draumi þínum í logni og léttri úða-
rigningu um grasi gróna hlíð er
sálför yfirvofandi, ferð til fortíðar
æsku að fínna hlekkinn sem vant-
ar í keðjuna eða fram á við til vist-
ar við Verðandi. Með regndraum-
um förum við hamförum um tíma
og rúm bæði til gagns og gleði.
Eitthvað merkilegt mun gerast
þegar foss draumsins steypist yfir
DRAUMSTAFIR Kristjáns Frímanns
þig og ljósið merlar í öllum regn-
bogans litum gegnum dropana.
Vatnið tekur á sig ótal myndir til
að kynna tilgang sinn; það getur
verið haf sem gjálfrar við fjöru-
borð að morgni sem merki nýrra
leiða í anda íhugunar eða nýrri
leið í lífinu. Það breytir sér í úfinn
sjó sem merki óstöðugra tilfinn-
inga og tvístraðra hugsana eða
lygnt haf þroskaðs ævikvölds.
Sjórinn tengist oft fyrri vist í legi
og fæðingu sem og endurfæðingu.
En vatnið fær þig líka til að kafa í
sig og botna ófrágengin mál,
synda gegnum vandræði og erfið-
leika eigin sjálfs og það beinir þér
að stíflum tilfinninga sem opna
skal svo vatn lífsins fái að flæða
óhindrað um þig og þína sál.
Draumar lesenda
Vatnið er áberandi og leiðandi
tákn í d*'aumi „J.S.G.“ sem með
þráðum trúarlegs ívafs spinnst í
örlagavef. Draumur „SXO“ bygg-
ist á skýrum táknum sem tjá
hverfulleik lífsins.
Draumur „J.S.G.“
„Mér fannst að ég, maðurinn
minn og yngsti sonur minn værum
að ganga niður á bryggju í Vest-
mannaeyjum (ég er fædd þar og
uppalin). Við leiddumst, maðurinn
Mynd/Kristján Kristjánsson
I vatni draumsins speglast sál.
næst bryggjukantinum, síðan ég
og svo drengurinn (ég á erfitt með
að fara á bryggjur, það grípur mig
alltaf einhver hræðsla). Eiginmað-
urinn er alltaf að benda okkur á
eitthvað að sjá, ég lít alltaf upp en
lít svo niður og sé manninn minn á
bryggjukantinum, ég hrópa „pass-
aðu þig“ en hann dettur útfyrir
(samt fannst mér við leiðast). Ég
reyni að halda honum uppi en finn
að ég get það ekki, ella myndum
við öll falla og drukkna, ég
skammast mín að geta ekki hjálp-
að honum. Ég hleyp af stað og sé
mann álengdar vinna við bát, ég
bið hann að hjálpa mér að bjarga
manninum mínum, en alltaf held
ég í hönd drengsins. Maðurinn
kemur og kastar appelsínugulu
bandi til mannsins míns, þegar
hann tekur í bandið er það bara
stuttur spotti. Maðurinn fer þá að
leita að öðru bandi og kemur með
bandflækju sem er appelsínugul
og hvít á litinn. Hann nær úr
flækjunni appelsínugulu bandi
sem hann hendir til mannsins míns
sem nær því og okkur gengur vel
að ná honum upp því sjórinn hafði
hækkað upp að bryggjukanti, eins
og komið væri flóð. Eg verð óskap-
lega sæl og ánægð yfir að allt er í
lagi með manninn minn, en hann
fer að gera grín að mér fyrir að
hafa ekki getað haldið sér, en svo
tekur hann utan um mig og dreng-
inn og ég finn þá hversu ánægður
hann er, en þá sé ég að allur sjór
er horfinn og botninn við bryggj-
una er orðinn þurr en þar liggur
allt bandið í flækju. Á bryggjuna
hefur safnast fjöldi manna og
finnst mér þeir vera sjómenn, þeir
eru klæddir í dökkbláar peysur
með svartar leðurhúfur með litlu
deri framan á (maðurinn sem
hjálpaði okkur var eins klæddur),
allir eru mjög kátir og fagna með
okkur þessari gleðistund. Við
göngum upp bryggjuna í átt að
húsum sem þar eru, maðurinn
minn, ég og drengurinn.“
Ráðning
Þessi draumur felur í sér trú,
von og kærleika. Hann talar um
erfiðleika í einkalífi sem tengjast
skilningsskorti á þörfum annarra
sem veldur stöðugum misskilningi