Morgunblaðið - 21.08.1997, Blaðsíða 56

56 FIMMTUDAGUR 21. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM

ÖOpor turoi
Departujie
ICELANDIC Phony Company, þeir Egill og Magnús, bíður á flugvellinum
eftir íslensku listamönnunum.
JÓNÍ Jónsdóttir og Eyrún Sigurðardóttir úr Gjörn-
ingaklúbbnum breiða út boðskap ástarinnar.
EINHVERN veginn áttum
við félagarnir í hinu ný-
stofnaða Icelandic Phony
Company ekki von á því að sjá
landslagsmyndum frá fósturland-
inu fríða varpað á vegg eins af
vinsælli tónleikastöðum Berlínar-
borgar, en er við stigum inn í rauð-
málaðan sal Roter Salon var það
ekki einungis reyndin, heldur stóð
auk þess undarlegur náungi á svið-
inu og lýsti fyrir viðstöddum sam-
skiptum sínum við íslenskan álf
sem hann kvað búa í blómapotti á
svölunum hjá sér!“
Þannig taka Egill H.A. Pálsson
og Magnús Þór Þorbergsson, í Ice-
landic Phony Company, til orða og
eru íbyggnir á svip. „Fyrr en varði
ómuðu raddir Erlings Gíslasonar
og Kristbjargar Kjeld úr hátalara-
kerfinu flytjandi Þrymskviðu á
þýsku með þrumandi íslenskum
hreim. „Þetta er staðurinn," hugs-
uðum við með okkur og á meðan
hinkrað var eftir prímus mótor
staðarins, sem við héldum í fyrstu
að bæri nafnið Kúl, en kom svo í
ljós að hann hét Kruhl, komum við
auga á grænklædda veru við svið-
ið, með hatt á höfði og garðkönnur
hangandi úr eyrunum. Vitandi að
ekki margir þora að flíka slíkum
búnaði gripum við gæsina:
„Laura Kikauka?"
„Já.“
„Okkur skilst að þú rekir ansi
hrejnt skemmtilegan bar .. .“
Áður en dagur rann var búið
að skipuleggja þrjú kvöld á þremur
stöðum í borginni með Kvartett
Ó. Jónssonar og Gijóna og Gjörn-
ingaklúbbnum, sem á erlendri
grund voru kynnt undir nöfnunum
Beef Jerky Quartet og The Iceland-
ic Love Corporation, og hafðist það
með dyggri aðstoð álfafræðingsins
og Islandsvinarins Wolfgangs
Múilers og vafalaust hafa ljúfir
kraftar huldufólks lagt sitt af
mörkum."
Pönnukökur og kossar
Þótt Magnús og Egill hafi frá
mörgu að segja gefa þeir sér tíma
til að fá sér einn kaffisopa. Bara
einn. Svo haida þeir áfram: „Fyrsta
kvöldið var haldið á Schmalzwald,
bar eða öllu heldur listaverki hinn-
ar kanadísku Lauru Kikauku. Þessi
staður er kraftbirting ofhiæðisins.
Veggirnir eru þaktir dísætum
myndum og munum, pylsukrukk-
um hefur verið breytt í lampa, á
Islenskir listamenn í Berlín
Afdrifaríkt
álfakvöld
KVARTETT Ó. Jónssonar og Grjóna í karlmannlegri sveiflu
á Schmalzwald.
sviðinu stendur org-
el húðað sælgæti,
fyrir ofan barinn
hanga dádýrahöfuð
úr plasti með gló-
andi augu ...
Við gerðum ekki
ráð fyrir mikilli að-
sókn. Óþekktir út-
lenskir listamenn
eiga sjaldan mögu-
leika á skjótum
frama í Berlín. Samt
voru mættir miklu
fleiri um miðnætti
en barinn tók, m.a.
tökulið frá ORB-
sjónvarpsstöðinni,
sem rekið hafði inn
nefið og átti nú í basli með að
komast frá einum enda staðarins
til annars.
Skömmu eftir miðnætti hófu
þær Jóní Jónsdóttir og Eyrún Sig-
urðardóttir að dreifa kossum með-
al gesta og senda jákvæða strauma
og skilaboð um gjallarhorn yfir
salinn. Að því loknu lék Kvartett
Ó. Jónssonar og Gijóna sína kari-
mannlegu sveiflu
við öskrandi und-
irtektir gesta og
þurfti að tvíflytja
dagskrána.
Dagskráin flutt
þrisvar
Daginn eftir,
enn í siguivímu,
voru listamennirnir
rifnir. á fætur og
drifnir í undirbún-
ing kvöldsins á
Boter Salon. Ekki
tok langan tíma að
hrista 5 eina
brauðtertu og 500
pönnukökur, því ekki var ætlunin
að bjóða eingöngu upp á andlegt
fóður í þetta sinnið. Um níuleytið
var staðurinn þegar þéttsetinn og
fengu gestir að beija augum þýskt
vöðvabúnt í gervi íslensks víkings
á tjaldi áður en tekið var að sýna
íslenskar stuttmyndir.
Þegar hafist var handa að stikla
á stóru í rokksögu íslands var stað-
Skreytingar voru
óhefðbundnar.
urinn orðinn troðfullur út úr dyr-
um. ísland á sér fieiri áhangendur
en margan grunar. Gjörninga-
klúbburinn iét vel að heiminum og
fyllti hann af ást og hlýju og vakti
mikla athygli, m.a. hjá ljósmynd-
ara fréttatímaritsins Focus, sem
myndaði hann í bak og fyrir.
Hvað var annað eftir en að ís-
lenska stórsveitin Kvartett Ó.
Jónssonar og Gijóna hæfi upp
raust sína og á slaginu tólf sló
Þorvaldur Gröndal, trommuleikari
kvartettsins, taktinn og dansinn í
Hruna hófst. Það mátti ekki minna
vera en að hijómsveitin endurtæki
dagskrána í þrígang og m.a.s.
Hollendingurinn í lopapeysunni
dansaði, áður en plötusnúðurinn
Hrönn leysti örmagna hljómsveit-
armeðlimi af hólmi.“
Tilboð um að spila
í kvikmynd
Að þessu sinni er það blaðamað-
ur sem stöðvar Magnús og Egil.
Hann dregur andann djúpt. Það er
komið að honum að fá sér kaffi-
sopa. Svo er haldið áfram: „Að
vonum voru íslendingarnir kátir
með ferð sína til Berlínar og nutu
nú þýskra veiga og menningar í
vikutíma áður en þeir komu fram
í síðasta sinnið í borginni á þessu
ári. Lokatónleikarnir voru í hús-
tökuhúsinu Tacheles sem bráðlega
mun hverfa af yfirborði jarðar og
víkja fyrir gríðarlegri verslunar-
kringlu. Listamennirnir litu því á
það sem mikinn heiður að vera með
þeim síðustu sem þar koma fram.
En ekki er frægð listamannanna
á þýskri grund lokið, því í bígerð
er að halda enn veglegri menning-
arhátíð í Volksbúhne, þar sem
Roter Saion er til húsa, á sumri
komanda. Einnig hafa liðsmenn
Kvartetts Ó. Jónssonar og Gijóna
fengið tilboð um að semja tónlist
fyrir næstu mynd hins þekkta en
mjög svo umdeilda leikrita- og
kvikmyndagerðarmanns Chri-
stophs Schlingensiefs."
Ög hvað næst...
„Á nýliðinni Menningarnótt af-
hentu liðsmenn kvartettsins
Reykjavíkurborg brunnlok sem
sett var niður á Lækjartorgi fyrir
framan verslunina Músík og mynd-
ir og ekki láta þeir þar við sitja.
í kvöid kl. 22 heldur kvartettinn
tónleika í Þjóðleikhúskjallaranum
í tilefni útgáfu geislaplötunnar
Karneval í Texas.“
MYIMDBÖND
Botninum
náð
Ein stór fjölskylda
(Ein stór fjölskylda)__
Gamanmynd
Vi
Framleiðandi: Jóhann Sigmarsson.
Leikstjóri: Jóhann Sigmarsson.
Handritshöfundur: Jóhann Sig-
marsson. Kvikmyndataka: Guð-
mundur Bjartmarsson. Tónlist:
Skárren ekkert. Aðalhlutverk: Jón
Sæmundur Auðarsson, Ásdís Sif
Gunnarsdóttir, Tinna Gunnlaugs-
dóttir, Kristján Arngrímsson, Sig-
rún Hólmgeirsdóttir, Eiríkur Thor-
arensen, Steinun Ólína Þorsteins-
dóttir. 90 mín. Island. Háskólabíó.
1997. Útgáfudagur: 22. júlí. Myndin
er leyfð til sýninga fyrir alla aldurs-
hópa. __________
ÞAÐ hefur verið sagt að það þurfi
bæði hæfileika til að gera mjög góða
hluti og einnig mjög lélega. Með
Einni stórri Qöl-
skyldu hefur Jó-
hann Sigmarsson
sýnt að hann hefur
greinilega mikla
hæfileika, jafn vel
svo mikla að hann
getur ögrað veldi
kvikmyndarisa eins
og Eds Woods,
Herschels Gordons
Lewis og Jess Francos.
Ein stór íjölskylda hefur allt það
sem lélegar myndir ættu að hafa.
Leikurinn er yfir höfuð svo lélegur
að maður getur ekki annað en bros-
að og hjáipar handritið mikið til
þess að leikurinn sé svo lélegur sem
hann er. í handritinu er að finna
marga gullmola sem án efa verða
lengi í minnum hafðir, t.d. tómat-
sósuatriðið á veitingastaðnum. Einn-
ig er valið á leikurunum ótrúlegt,
en það er þess virði að sjá myndina
bara út af því. Óttar Proppe, fyrrum
meðlimur Ham, leikur pylsusala og
Sigurður Pálsson skáld er í hlutverki
pípulagningamanns. Kvikmynda-
tökumaðurinn virðist ekki hafa neina
hugmynd um hvað myndhorn eða
lýsing er og sumar senurnar eru svo
dimmar að maður sér ekkert hvað
er gerast. Jóhann Sigmarsson í hlut-
verki leikstjórans kemur sí og æ
með senur þar sem maður segir:
„Þetta get ég gert miklu betur“. En
það eru því miður nokkrir ágætir
hlutir í myndinni sem gera það að
verkum að gæðin ná ekki alveg nið-
ur til Eds Woods og það er tónlist
Skárren ekkert og leikur Jóns Sæ-
mundar. Tónlistin er létt og
skemmtileg og minnir stundum á
Tom Waits og eru gæði hennar alls
ekki sambærileg við gæði myndar-
innar. Leikur Jóns Sæmundar er oft
á tíðum dálítið stirður og er þar
handritinu helst um að kenna en
hann ber höfuð og herðar yfir aðra
leikara myndarinnar. Ég get ekki
annað en mælt með þessari mynd
fyrir unnendur lélegra mynda og
einnig þá sem hafa áhuga á kvik-
myndagerð og vilja vita hvernig ekki
á að gera kvikmynd.
Ottó Geir Borg
QUINNerekki
aðeins lista-
verkasafnari.
Hann málaði
þessa mynd
af sjálfum sér
í kvikmynd-
inni „The
Message“ og
seldist hún á
275 þúsund
dollara á sín-
um tíma.
Quinn lamdi fyrrum eiginkonu sína
►LEIKARINN Anthony Quinn og
fyrrum eiginkona hans, Iolanda,
hafa komist að samkomulagi um
skiptingu eigna við skilnaðinn
eftir skammvinn réttarhöld. Ekki
hefur verið upplýst hvað sam-
komulagið fól í sér en það batt
enda á harðvítugar deilur.
Hinn 82 ára Anthony Quinn,
sem tvisvar hefur unnið til Ósk-
arsverðlauna, og hin ítalskættaða
Iolanda, sem er önnur eiginkona
hans, deildu um skiptingu 20
milijóna dollara. Sonur þeirra,
Danny Quinn, sem er 33 ára, bar
vitni á mánudag og sagði að faðir
sinn hefði lamið móður sína ef
hún minntist á framhjáhald hans.
„Hann sagði henni að halda
kjafti," sagði Danny. „Síðan henti
hann einhverju, diskum, brot-
hættum munum, að henni, og
stundum lamdi hann liana. Þá
kom hún aftur inn í herbergi með
dökka marbletti á handlcggnum."
Anthony Quinn á þrettán börn,
bæði innan og utan hjónabands.
Hann sagði skilið við Iolöndu til
þess að taka saman við Kathy
Benvin sem er 35 ára og fyrrum
ritari hans. Þau eiga saman tvö
börn, Antoniu, sem er fjögurra
ára, og Ryan, sem er eins árs.
Ráðgert hafði verið að Franc-
esco, elsti sonur Quinns, bæri vitni
um ryskingar við föður sinn. Var
lögð áhersla á það af leikarans
hálfu að ná samkomulagi áður en
að vitnisburðinum kæmi. Að sögn
talsmanns Quinns fékk Iolanda
ríflega helming eignanna í sinn
hlut, þrátt fyrir að þau hefðu
gert samkomulag sín á milli þegar
þau gengu í hjónaband árið 1965
um að hún ætti aðeins rétt á ein-
um áttunda af eignunum.
Stóðu deilurnar aðallega um
listaverkasafn Quinns, en þar eru
perlur eftir Iistamenn á borð við
Pablo Picasso, Alexander Calder,
Henry Moore og Henri Matisse.