Morgunblaðið - 22.01.1998, Side 36

36 FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR/PRÓFKJÖR
Abyrg’ur
borgarstjóri
Sjálfstæðisflokkur-
inn stjómaði Reykjavík
með einni stuttri imd-
antekningu til ársins
1994. Þeir sjálfstæðis-
menn sem stjómuðu
borginni lengst af,
höfðu þann metnað að
gæta vel að því að fjár-
hagur Reykjavíkur
yrði sem bestur. Borg-
arstjóramir Gunnar
Thoroddsen, Geir Háll-
grímsson og Birgir fs-
leifur Gunnarsson
gengust allir fyrir
nauðsynlegum fram- Helga María
kvæmdum sem kost- Bragadóttir
uðu mikið, en bæði skiluðu
Reykjvíldngum mikilvægri nýrri
þjónustu, auk þess sem þeir gættu
jaíhan að því, að ætla sér ekki um of
í framkvæmdum. Fjárhagur
Reykjavíkur var því ágætur á þess-
um tíma.
Dýrkeyptar framkvæmdir
Nýjum herrum fylgja nýir siðir.
í framkvæmdagleði sinni m.a. við
byggingu minnismerkja gættu
borgarstjórar Sjálfstæðisflokks-
ins, þeir Davíð Oddsson, Markús
Örn Antonsson og Ami Sigfusson
ekki að sér og svo var komið árið
1994, að fjárhagur Reykjavíkur
var orðinn afleitur. Þessum herr-
um mátti þakka það, að öflugasta
sveitarfélagið á land-
inu var komið í
greiðsluvanda. Óá-
byrgum stjórnmála-
mönnum getur ekki
dulist, að dýrar ótíma-
bærar framkvæmdir
skerða möguleikana
til að gera nauðsyn-
lega og nytsama hluti.
Það gat t.d. ekki
dulist borgarstjórnar-
meirihluta Sjálfstæð-
isflokksins, að það
bæri að standa að
framkvæmdum bæði
við byggingu Perlunn-
ar og Ráðhússins með
öðmm hætti en gert var. Nauð-
synlegar fjárhagsforsendur skorti
áður en lagt var af stað í fram-
kvæmdirnar. Fyrir vikið urðu þær
bæði dýrari og óhagstæðari en
þær hefðu þurft að vera. Óábyrgir
stjórnmálamenn geta tekið svona
ákvarðanir og taka þær vissir um
að þegar kemur að skuldadögun-
um, þá séu kjósendur búnir að
gleyma hversu illa var að málum
staðið en minnismerkið tryggi
þeim atkvæði. Þannig stóð meiri-
hluti Sjálfstæðisflokksins að mál-
um síðasta kjörtímabilið sem hann
stjórnaði Reykjavík.
Ingibjörg Sólrún axlar ábyrgð
Á þeim fjórum árum sem
RÆSTIVAGNAR
Urvalið er hjá okkur
Nýbýlavegur 18 • 200 Kópavogur
Sími: 510-0000 • Fax: 510-0001
ÍBÍSÍÁI
Reykvíkingar geta
horft björtum augum
fram á veginn, segir
Helga María
Bragadóttir, undir
öruggri stjórn
núverandi
borgarstjóra.
Reykjavíkurlistinn hefur stjómað
borginni hefur reynst nauðsynlegt
að sýna festu og ábyrgð við fjár-
málastjóm borgarinnar og þá festu
og þá ábyrgð hefur Ingibjörg Sól-
rún borgarstjóri sýnt. Þegar litið
er yfir það kjörtímabil, sem nú er
senn liðið, geta Reykvíkingar
þakkað fyrir það að hafa fengið
ábyrgan borgarstjóra sem gekk að
því rð stýra fjármálum Reykjavík-
ur út úr því öngþveiti, sem Ámi
Sigfússon og nokkrir forverar hans
höfðu komið fjármálum borgarinn-
ar í. Það hljómar því einkennilega
þegar Árni Sigfússon er að ásaka
borgarstjóra íyrir auknar álögur á
Reykvíkinga í ljósi þess að þær má
að hluta rekja til þeirrar óráðsíu
sem hann stóð sjálfur fyrir.
Skýr framtíðarsýn hefur verið
mótuð í flestum málaflokkum. I tíð
Ingbjargar Sólrúnar hafa framfar-
ir í Reykjavik orðið miklar í flest-
um málaflokkum. Það er sama
hvort horft er til skóla-, íþrótta-
eða orkumála. Við Reykvíkingar
getum horft björtum augum fram á
veginn undir öraggri stjórn núver-
andi borgarstjóra. Þegar kosninga-
baráttan hefst af fullum krafti er
því ekki ástæða til að ætla annað
en að borgarstjórinn, Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir, muni í krafti yf-
irburða sinna og góðrar málefna-
stöðu auka fylgi Reykjavíkurlist-
ans jafnt og þétt og vinna sigur.
Höfundur er heilsu- og rekstrar-
hagfræðingur.
Reykjavíkur-
listinn og launa-
mál kvenna
í SEPTEMBER
1996 var kynnt launa-
könnun sem borgar-
stjóri lét gera á laun-
um karla og kvenna
sem starfa hjá
Reykjavíkurborg. Sú
könnun staðfesti um
14% óútskýranlegan
mun á launum karla
og kvenna. Er þetta
svipað hlutfall og kom-
ið hefur fram í öðrum
sambærilegum könn-
unum annars staðar.
Borgaryfírvöld eru
ekki tilbúin til að
sætta sig við þennan
mun og samþykktu áætlun um að
minnka launamun kynja í þeim
kjarasamningum sem framundan
vora. I samræmi við þessa áætlun
setti samninganefnd Reykjavíkur
fram sex skilgreind markmið þar
sem tvö fjölluðu sérstaklega um
launamun kynja og launamál lág-
launahópa. Þegar skoðaðir era
þeir kjarasamningar sem gerðir
hafa verið sjást margar vísbend-
ingar um að þessi stefnumörkun
hafi haft áhrif.
Á réttri leið
Framsóknarkonur virðast hafa
haft af því veralegan ábata að hafa
samið um eina launatöflu með
Dagsbrún. Leitast var við að taka
greiðslur sem hafa verið nánast
fastar ofan á mánaðarlaun inn í
launataxta. Því hækkuðu taxtar
umfram það sem þeir hefðu gert ef
slíkar hliðarráðstafanir hefðu ekki
verið gerðar. Framsóknarkonur
sem ekki höfðu haft slíkar greiðsl-
ur áður nutu þess því
hlutfallslega mest. Þá
hækkaði ákvæðis-
vinnutaxti við ræst-
ingar umfram al-
menna 4,7% upphafs-
hækkun og ákvæði um
70 þúsund króna
tekjutryggingu kemur
væntanlega Fram-
sóknarkonum mest til
góða. Þá má nefna að í
kj arasamningum
Sóknar var lögð
áhersla á hækkun
launatöflu þannig að
hún hækkar umfram
hina almennu upp-
hafshækkun. Það atriði sem vegur
þyngst í kjarasamningum Starfs-
mannafélags Reykjavíkurborgar
varðandi stöðu kvennastétta er sú
Launajafnrétti karla og
kvenna, segir Steinunn
Valdís Oskarsdóttir, er
réttlætismál.
kerfisbreyting sem gerð var á
launatöflu um að hætta að láta
starfsaldur ráða ávinnslu þrepa
innan launaflokks og þess í stað
miða við lífaldur. Ætla má að kon-
ur njóti þessa ákvæðis helst vegna
þess að þær hafa fremur sinnt
heimilisstörfum og barnauppeldi
með þeim afleiðingum að starfs-
aldur þeirra er skemmri en karla.
I kjarasamningi við félag leik-
skólakennara vora laun hækkuð
veralega umfram það sem gerðist í
Steinunn Valdís
Óskarsdóttir
lÖll'It

„...miití þilja flakka
sögur af gleði, menntun,
Ijstum og íbúum
í 112 ár - sögur sem
núverandi íbúar nema.“
Gunnar Hersveinn heimsækir fólkið í Vinaminni.
Daglegt líf á föstudaginn.