Morgunblaðið - 15.04.1998, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - 15.04.1998, Blaðsíða 40
40 MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 1998 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR YFIRLITSMYND. Morgunblaðið/Ásdís Drottinn blessi heimilið MYNPLIST Ásmundarsul, Listasafni ASÍ, ” Freyjugötu 41 LJÓSMYNDIR OG MÓDEL AF HÚSI ÞORBJÖRG ÞORVALDSDÓTTIR Til 19. aprfl. Opið alla daga frá kl. 14-18. ISLENSKT þjóðfélag er eitt hlédrægasta samfélag sem um getur. I stóru landi býr lítil þjóð sem eyðir miklum hluta lífsins innan fjögurra veggja. Sennilega hefur slæm veðrátta og örstutt þéttbýlishefð haft mest áhrif á mótun samfélagsvitundar okkar. Líf á götum úti takmarkast af fá- um hlýjum sólardögum enda þarf ekki lengi að líta kringum sig til að sjá og skilja að Islendingum líður best einum út af fyrir sig, eða í faðmi fjölskyldunnar eins og það er aimennt kallað. Það breytir því ekki að Islend- ingar eru í eðli sínu jafnmiklar fé- lagsverur og aðrir íbúar jarðar- innar. Með þeim blundar sama þörfin fyrir mannlegt samneyti og þekkist meðal mun fjölmennari þjóða. Um það vitna yfirfullir skemmtistaðir miðbæjarins hverja helgi þar sem við hrist- umst saman í mismunandi skömmtum og misjöfnu ástandi. Þorbjörg ÞoiTaldsdóttir hefur greinilega lengi hugleitt leyndar- dómana sem kunna að leynast bak- við veggi þá sem skilja okkur gang- andi vegfarendur frá lífi sam- borgaranna innandyra. Með al- legorískum hætti setur hún upp faglega smíðað módel af húsi - ef til vill svölun æskudraumanna um veglegt dúkkuhús - sem táknmynd íslenskra hýbýla og fylgir því eftir með afar faguiri ljósmyndaröð í hrífandi pastellitum af hugsanleg- um íbúum og mögulegum athöfn- um þeirra frá morgni til lcvölds. Það sem er þó hvað áhugaverð- ast við verk Þorbjargar eru efnis- tökin. Öll atferlisleg athugun eins og sú sem hún fæst við hér er til þess fallin að gera lífsmynstur okk- ar gagnsærra og skiljanlegra: Hvaðan komum við? Hver erum við? Hvert höldum við? Þorbjörg er enn eitt dæmið um ungan lista- mann sem tekst með sannfærandi töktum að varpa ljósi á íslenska þjóðarsál, eðli hennar, einkenni og hegðun. Halldór Björn Runólfsson Mattheusarpassí- an á heimaslóð TOJMLIST Langholtskirkja Passíutónleikar Mattheusarpassían eftir Jóhann Sebastian Bach. Ólöf Kolbrún Harð- ardóttir, sópran, Rannveig Fríða Bragadóttir, alt, Michael Goldthorpe, guðspjallamaður, Stephen Brown, tenór, Bergþór Pálsson, bassi, Eirík- ur Hreinn Helgason, bassi. Kór, Gra- dualekór og Kammersveit Langholts- kirkju. Konsertmeistari: Júh'ana Elín Kjartansdóttir. Stjórnandi Jón Stef- ánsson. Langholtskirkju 9. apríl 1998 kl.16. FLUTNINGUR Kórs Langholts- kirkju á stórverkum Jóhanns Seba- stíans Bachs er löngu orðinn fastur liður í tónlistarlífi landsmanna. Kór- inn hefur undir stjórn Jóns Stefáns- sonar glætt áhuga almennings á tónlist og verið í fararbroddi þeirra sem kynna landsmönnum merkustu verk tónbókmenntanna. Er ekki laust við að sá eldhugur sem ríkt hefur í Langholti hafi haft smitandi áhrif á tónlistarlífið hér á landi. Nú fyrir páskana flutti kórinn ásamt einsöngvurum og hljómsveit, auk Gradualekórs Langholtskirkju, Mattheusarpassíuna eftir Bach. Michael Goldthorpe var í hlutverki guðspjallamannsins og með honum frá Englandi kom nemandi hans fyri-verandi, Stephen Brown. Aðrir einsöngvarar voru Ólöf Kolbrún Harðardóttir, sópran, Rannveig Fríða Bragadóttir, alt, Bergþór Pálsson og Eiríkur Hreinn Helga- son bassar auk félaga úr Kór Lang- holtskirkju. Tónleikarnir voru, eins og þeir sem þekkja tónlistarstarfið í Lang- holtskirkju máttu búast við, í háum gæðaflokki: Kór Langholtskirkju er frábær kór og ungmennakór kirkj- unnar, Gradualekór Langholts- kirkju, stóð sig með prýði. Bergþór Pálsson söng hlutverk frelsarans; það er oftast sungið af trúarlegu hlutleysi en á tónleikunum var eins og Kristi stæði ekki á sama um það sem verða vildi; var svolítið byrstur, jafnvel ógnandi. Goldthorpe var frá- bær guðspjallamaður og Brown söng aríur sínar af léttleika. Flos- mjúk rödd Eiríks Hreins Helgason- ar á sérlega vel heima í Bach en Ei- ríkur mætti syngja meira fram, líkt og hann ætti við áheyrandann þyngra erindi. Ólöf Kolbrún söng aríur sínar af mikilli næmni og auð- fundið var hversu vel hún þekkir verkið; hún treysti fullkomlega á það, að tónlistin skilaði sér án nokk- urrar ái'eynslu. Rannveig Fríða Bragadóttir hefur ekki aðeins af- bragðs rödd heldur einnig sérstakt vald á þýskum texta; aría hennar Ó, lít þú, Herra hár, mitt hjarta sund- urkramið var meðal þess fegursta sem hljómaði á tónleikunum. Langholtskórinn er eins og áður segir afburðagóður kór. Hann hefur gi'einilega vel þjálfuðu söngfólki á að skipa; samstaðan í söngnum var til fyrirmyndar og textaframburður ágætur. Kórinn má þó gæta sín á að setja ekki styrk ofar sveigjanleika; fjöðrun, gagnsæi og léttleiki eru að- al Bachs og þar skilar sér í raun veikur söngur betur heldur en sterkur. Kórinn er tvískiptur en þar sem kórarnir stóðu þétt við hvor við annan var samtal þeirra stundum ekki nógu aðskilið í hljómi. Hugsan- lega hefði mátt hafa barnakórinn í milli blönduðu kóranna og hafa meira bil á milli hljómsveitanna til þess að fá skýrari, tvíóma flutning. I hljómsveitinni var valinn maður í hverju rúmi; allur einleikur var fallega útfærður og í lifandi sam- hengi við sönginn. Jón Stefánsson stjórnaði tónleikunum af mikilli lyst. Greinilegt er að hann hefur einstakt lag á að laða fólk til söngs, unga sem eldri; honum er óskað til hamingju með frábært uppbygging- arstarf og þann ávöxt sem það hef- ur um borið. Gunnsteinn Olafsson. Kyrrlát forntónlist TOM.IST Digraneskirkja BAROKKTÓNLEIKAR Verk eftir Pachelbel, Schiitz, Kaps- berger, Buxtehude, Froberger og J.S. Bach. Anna Sigríður Helgadóttir mezzosópran; Martial Nardeau og Guðrún Birgisdóttir, barokkflautur; Snorri Örn Snorrason, lúta, og te- orba; Ólöf Sesselja Óskarsdóttir, selló; Anna M. Magnúsdóttir, semball og orgel. Digraneskirkju, laugardag- inn 11. apríl kl. 17. UNDIR fyrirsögninni „Páska- barokk“ var efnt til tónleika í Digra- neskirkju á laugardaginn var við furðugóða aðsókn, ef litið er til þess hversu margir nota þessa helgi til AÐALFUNDUR verður haldinn miðvikudaginn 22. apríl 1998, kl. 16:00 á Grand Hótel Reykjavík, Gullteigi. / VAXTAR SJÓÐURINN Dagskrá aðalfundar Vaxtarsjóðsins hf.: 1. Venjuleg aðalfundarstörf, sbr. 14. grein samþykkta félagsins. 2. Heimild til stjórnar um kaup á hlutabréfum félagsins á næstu átján mánuðum, sbr. lög nr. 2/1995 um hlutafélög. 3. Onnur mál, löglega upp borin. Dagskrá, tillögur og ársreikningur félagsins munu liggja frammi á skrifstofu félagsins að Kirkjusandi, hluthöfum til sýnis, viku fyrir aðalfund. Hluthafar eru hvattir til að mætal REKSTRARAÐILI: Verðbréfamarkaður Islandsbanka hf. • Aðili að Verðbréfaþingi íslands, Kirkjusandi, 155 Reykjavík. Sími: 560-8900. Myndsendir: 560-8910. ferðalaga og útivistar. Verkavalið var fornt og lágstemmt í samræmi við kirkjutexta dagsins, og varð manni hugsað um hversu gífurlega fegurðarfyi'irmynd mannsraddar hefur breytzt frá því er fáein og hljóðlát hljóðfæri eins og tréflauta, semball eða lúta voru ein til undir- leiks hjá risasveitum seinni tíma, þar sem desíbelafjöldinn úr barka söngv- ara verður að vera mai'gfaldur á við það sem þurfti fyrir þrem til fjórum öldum. Þá var nálægð, kyrrð og íhugun í fyrirrúmi; fyrirbrigði sem gerast æ sjaldheyrðari nú á vorum hávaðatímum. Eftir hinn alkunna Kanon Pachel- bels, raunar kanontilbrigði á síítrek- uðu dansbassastefi er minnir á Rómanesku, sem sexmenningarnir fluttu látlaust með vókalíserandi inn- komu söngvarans undir lokin, söng Anna Sigríður við þjorbuslátt Snorra Arnar á langhálsa erkilútu tvær arí- ur eftir Heinrich Schútz úr „Kleine geistliche Konzerten", Ich danke den Herrn von ganzem Herzen og Was hast du verwirket?, er hljómuðu eins og væru hugsaðar fyrir kontra- tenór, sem þýð rödd söngkonunnar minnti reyndar töluvert á og sem lá aukinheldur oft mjög djúpt, en sem betur fór var engu fyrir að mæta nema kliðmjúkum lútuslætti, og hefði því textatúlkunin að ósekju mátt vera tilþrifameiri. Snorri lék að því loknu Tokkötur nr. 6, 2 og 1 úr Libro primo d’inta- volatura i lauto eftir J.H. Kaps- berger, sem létu vel í eyrum, þó að dýnamísk tilþrif væru fremur lítil. Loks flutti allur hópurinn fallega strófíska aríu eftir „Danann mikla“ í Lúbeck, Dietrich Buxtehude, með orgel, þjorbu og selló í fylgibassa og tvær flautur í fylgirödd, Wenn ich, herr Jesu, habe dich. Eftir hlé kom að aríu Bachs, Leget euch dem Heiland unter úr kantötu hans fyrir pálmasunnudag, „Himmelskönig, sei willkommen" frá Weimartímabilinu, eða 1714; allný- móðins söngverk fyrh' sinn tíma með „Devisen“-inngangi og undh' Da Ca- po-foi-mi (ABA), og hið bezta flutt, nema hvað „vælutónn" hinna annars velhljómandi tveggja flautu- fylgiradda, sem ugglaust á að vera í samræmi við nýjustu þekkingu um „upphaflegan“ flutningsmáta, verk- aði stundum miður sannfærandi á undirritaðan, og gilti það raunar einnig um annan flautuleik þetta síð- degi. Gegnir eiginlega furðu hvað jafnvel flinkustu hljómlistarmenn virðast enn láta leiðast langt yfir strikið í þeim göfuga tilgangi að und- irstrika hvað „hárkollumúsík" fyrri tíma hafi getað verið tilfinningasöm. En það er hlustendum hins vegar engin nýlunda lengur, og er fyrir löngu óþarft að setja boðskapinn svo á oddinn að manni liggi við klígju. Anna Magnúsdóttir lék síðan tvö einleiksverk á sembal eftir suður- þýzka Frescobaldi-nemandann J.J. Froberger, Meditation faite sur la Mort la quelle se joue ientement avec discretion og Tokkötu VI Da sonarsi alla Levitatione; íhugul verk, frjálsleg í formi og ekki sérlega kröfuhörð til tækninnar en því svig- meiri til persónulegrar túlkunar, og tókust þau ágætlega. Eftir tvö sálmalög eftir Bach, sem Anna Sig- ríður söng við þjorbuundh'leik SnoiTa Ai'nar með miklum ágætum, einkum þó hið síðara (Komm, sússer Tod), luku sexmenningar tónleikun- um í sameiningu með aríu sama höf- undar úr Mattheusarpassíunni, Buss und Reu, sem að frátöldum fáeinum vanstuddum söngnótum hljómaði hið fegursta í fallegum hljómburði Digi-aneskirkju, er var sem skapaður fyi'ir kyrrláta fornmúsíseringu sem þessa. Ríkarður 0. Pálsson Hefurður áhuga ! Til sölu erfasteign á Suðvestur- horninu rúmir 200 fm á stasrð á eignalandi . Ei^nin er einbýlishús og bilgeymsla. Ahugasamir leggi inn nafn og símanúmertil afgreiðslu Mbl. fyrir 1. maí merkt: „H — 4216“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.