Morgunblaðið - 29.04.1998, Síða 25

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 1998 25
LISTIR
Ungverskt upp-
eldi í Arnesþingi
Morgunblaðið/Anna Ingólfs
NEMENDUR ME túlka boðskap söngleiksins „Hárið“.
Leikfélag ME sýnir Hárið
Egilsstaðir. Morgunblaðið.
TONLIST
FélagsheimiliA
F1 á ð u m
KÓRTÓNLEIKAR
Kirkjukór Hrunaprestakalls,
Barnakór Flúðaskóla, Samkór Sel-
foss, Karlakór Hreppamanna.
Unnur María Ingólfsdóttir, fiðla,
Miklós Dalmay, píanó. Stjórnandi
Edit Molnár. Sumardaginn
fyrsta kl. 20.30.
Á SÍÐUSTU árum hafa erlendir
tónlistannenn víða komið af stað öfl-
ugu tónlistarlífi hérlendis, bæði í
þéttbýli og til sveita. Dæmi um slíkt
ævintýri var þriðja sönghátíð Hruna-
manna sem haldin var sumardaginn
fyrsta sl. í Félagsheimilinu Flúðum.
Þar komu fram fjórir kórar undir
stjórn ungverska kórstjórans Edit
Molnár: Kirkjukór Hmnapresta-
kalls, Barnakór Flúðaskóla, Samkór
Selfoss og Karlakór Hreppamanna.
Undirleikari var eiginmaður Editar,
Miklós Dalmay, handhafi Tónvaka-
verðlaunanna.
Hátíðin hófst með söng sameinaðs
kórs Hranaprestakalls; kórinn söng
fjögur lög sem tengdust vori og
sumrij þar á meðal var Sumarkvöld
eftir Árnesinginn Sigurð Ágústsson.
Næstur tók Barnakór Flúðaskóla við
og söng sex lög. Mörg barnanna
stigu fram og sungu einsöng með
kórnum; kom þar helst á óvart
hversu mörgum afbragðs drengja-
röddum kórinn hafði á að skipa. Sex
drengir vora forsöngvarar og þrjár
stúlkur. Á meðal laga sem kórinn
söng voru Smávinir fagrir eftir Atla
Heimi Sveinsson við ljóð Jónasar
Hallgrímssonar, Hve margt er það líf
sem í moldinni býr, eftir Hjálmar H.
Ragnarsson við ljóð Kristjáns Vals
Ingólfssonar og lag Sigursveins D.
Kristinssonar Fylgd við ljóð Guð-
mundar Böðvarssonar.
Gestur Hranamanna að þessu
sinni var Samkór Selfoss. Hann söng
lög af erlendum upprana, þ.á m.
Dýravísur eða Contrapunto bestiale
alla mente eftir ítalska endun-eisn-
arstónskáldið Banchieri þar sem
raddirnar kallast á með ýmsum dýra-
hljóðum. Kórinn lauk söng sínum
með ungverska laginu Dana-dana
eftir Lajos Bárdos; lagið er fjöragt
þjóðlag við texta frá Transylvaníu.
Kórinn söng lagið utanbókar á kjam-
yrtri ungversku og fær þrjú prik fyr-
ir það.
Tónleikunum lauk með söng árs-
gamals Karlakórs Hranamanna.
Kórinn söng nokkui’ alkunn karla-
kórslög, svo sem Sveinar káth- syngið
eftir Spohr, Kvöldið er fagurt við
LEIKLIST
Lei kfélag
Hafnarfjarðar
KRÚNAN, HÓTEL OG
VEITINGASTAÐUR
Leikhópurinn vann og útfærði eftir
einþáttungum Alans Ayckbourn.
Leikstjóri: Björk Jakobsdóttir Píanó:
Freyr G. Gunnarsson Söngkona: Ólöf
Halla Bjarnadóttir Ljós: Kjartan Þór-
isson Hljóð: Gísli Árnason og Björn
Viktorsson Leikendur: Bjarki Heiðar
Steinarsson, Huld Óskarsdóttir,
Finnbogi Þorkell Jónsson, Gfsii Pétur
Ilinriksson, Alexía Björg Jóhannes-
dóttir, Kristín Svava Helgadóttir,
Smári Johnsen, Ingibjörg
Hrefna Jónsdóttir, Þorkell Emil Kær-
bo, Laufey Elíasdóttir Frumsýning
í bráðabirgðahúsnæði
leikfélagsins að Strandgötu 30 í
Hafnarfírði 22.04.
ÞETTA leikrit gerist á veitinga-
húsi, við borðin og barinn. Áhorf-
endur sitja í matsalnum innan um
leikendur, því sem næst á leiksvið-
enskt lag, Veiðimannakórinn úr
Töfraskyttunni eftir Weber og í lokin
framflutti kórinn lagið Ljúfa hljóma
eftir undh-leikarann Miklós Dalmay,
en það var samið sérstaklega af
þessu tilefni. Textinn var eftir Hrein
Þorkelsson kórfélaga, en hann átti
þrjá aðra texta á tónleikunum.
Sérstakur gestur Sönghátíðar
Hranamanna var Unnur María Ing-
ólfsdóttir fiðluleikari. Hún lék ásamt
Miklósi fyrsta þáttinn úr sónötu í c-
moll op. 30 efth’ Beethoven og Róm-
önsu fyrir fiðlu og píanó eftir norska
tónskáldið Johan Svendsen. Þau
Unnur María og Miklós munu í
næstu viku flytja verkin í heild á tón-
leikum í Digraneskirkju í Kópavogi
og er óhætt að lofa áheyrendum
spennandi tónleikum takist þeim jafn
vel upp og á Flúðum. Leik þehTa
piýddi einkum tvennt: glæsilegur
samleikur og sérlega hrein og skýr
tónhugsun.
Edit Molnár kórstjóri hefur unnið
aðdáunai-vert starf í Árnesþingi. Hún
er mikill fagmaðm- í grein sinni;
stjórnar kóram sínum bæði af þekk-
ingu og skörangsskap. Kórarnir fjór-
ir eru allir um þrjátíu manna og það
er til marks um góð vinnubrögð að
þeh’ sungu efnisskrá sína utanbókar,
raddbeiting er óþvinguð og flutning-
m- agaður. Kirkjukór Hranapresta-
kalls söng Iög sín með ágætum og
Karlakór Hreppamanna ekki síður;
Edit á öragglega efth’ að móta hljóm
þessa yngsta karlakórs landsins enn
frekar á næstu misseram og víst er
að hún hefm’ úr góðum efnivið að
moða. Samkór Selfoss glímdi við
þyngstu lögin á efnisskránni og skil-
aði þeim mæta vel: kórinn ber ótví-
rætt vitni um handbragð kórstjórans
þrátt fyrir skamma samvinnu og á
örugglega eftir að eflast enn frekar.
Barnakór Flúðaskóla var þó sá söng-
flokkur sem kom mest á óvart; börn-
in sungu margradda af miklu öryggi,
geislandi af ánægju. Hljómur kórsins
er sérlega fallegur; drengjaraddh’
era hlutfallslega margar þannig að
hljómur kórsins fær á sig dekkri lit
en almennt heyrist í barnakóram á
Islandi og aldursdreifing kórsins er
óvenjulega mikil;J)ar eiga allh’ bekk-
ir sína fulltrúa. Ometanlegt er fyrir
böm að mega taka þátt í svo þrosk-
andi tónlistarstarfi því sú reynsla
mótar tónlistai-smekk þeiraa alla ævi.
Þeim hjónum, Edit og Miklósi, var
færð sérstök viðurkenning í lok söng-
hátíðarinnar fyrir framlag þeirra til
menningar í sveitinni. Þá rann að-
gangseyrir tónleikanna í sjóð til
kaupa á nýjum flygli svo skjóta megi
frekari stoðum undir tónlistarlíf í
héraðinu.
inu sjálfu, og verða vitni að fram-
vindu leiksins og taka um leið þátt í
að móta heildarhughrif verksins.
Hver hefur ekki lagt við hlustir til
að heyra hvað hjónin á næsta borði
eru að kýta um? Hver hefur ekki
sýnt vanþóknun sína þegar allt fer
úr böndunum vegna ölvunar á
skemmtistað? A.m.k. stóð ég sjálf-
an mig að því að horfa á aðra gesti
á þessum veitingastað horfa á aðra
þarna inni. Höfundur þessa ein-
þáttungs er Bretinn Álan Ayck-
bourn og eitt megineinkenna hans
sem leikhúsmanns er mikil hug-
kvæmni í umhverfis- og sviðsvali.
Hér verður leikhúsferðin nýstárleg
af því hún verður til í kunnuglegu
umhverfi sem verður framandi við
óvæntar aðstæður.
Alan hefur í leikritun sinni löng-
um fengist við örðugleika í sam-
skiptum kynjanna og ekki síst það
hvernig ósætti biýst út. Hér bregð-
ur hann ekki út af þeirri venju. Það
sem kemur í veg fyrir að þetta
verði eins drepleiðinlegt og ætla
mætti af efninu er það að Alan er
SONGLEIKURINN Hárið er það
verkefni sem Leikfélag Mennta-
skólans á Egilsstöðum valdi sem
viðfangsefni þetta árið. Verkið
gerist í kringum 1970 og fjallar
um ungt fólk sem lifir á götunni í
sljórnleysi. Boðskapurinn er að
boða frjálsar ástir, reykja hass
og bjóða LSD. Þetta er saga
nokkurra einstaklinga sem hitt-
ast. Einn þeirra er nýbúinn að
Iáta skrá sig í herinn en hinir
reyna að telja hann frá því.
Leikarar eru 15 talsins auk
fjögurra manna hljómsveitar og
10 annarra sem koma að sýning-
32x40 cm málverk frá 1812 eftir
danska gullaldarmálarann C.W.
Eckersberg vai- fyrir helgina slegið á
4,1 milljón danskra króna á uppboði í
Kunsthallen og varð þar með
dýrasta danska málverkið. Kaupand-
inn er svissneskur, en ekki hefur
verið gefið upp hvort hann keypti
málverkið fyi-ir sjálfan sig eða í um-
boði annars. Óljóst er hins vegar
hvort myndin fer úr landi, því vegna
banns við að flytja menningarverð-
mæti úr landi mun opinber nefnd úr-
skurða hvort útflutningsleyfi fáist.
Dönsk gullaldarlist, list frá síðustu
öld, er í vaxandi metum í Danmörku
og víðar og sá áhugi skilar sér einnig í
verði mynda eftir Eckersberg og aðra
starfsbræður hans fi’á hans tíma.
Myndin hans af sólai’degi við vatnsból
í Frakklandi frá 1812 var metin á
milljón, en gerði gott betur en að fjór-
falda matið við hamarshöggið. Ofan á
slegið verð bætast um 25 prósent í
sölulaun, svo alls þarf kaupandinn að
greiða rúmlega fimm milljónir, ríflega
með allra fyndnustu mönnum.
Hann er svo fyndinn, að Bretar sáu
ástæðu til þess að aðla hann fyrr á
árinu.
Leikstjórinn, Björg Jakobsdótt-
ir, og leikendurnir hafa líka tekið
þann pól í hæðina að hafa glensið
óbeislað og túlkunina stílfærða út á
ystu nöf. Það er til marks um list-
rænan þroska þeirra að glensið
verður aldrei glórulaust, heldur oft
flott í útfærslunni og ögrandi og
þess vegna glastast ekki grunntónn
verksins, sem er grafalvarlegur
eins og í öllu gríni: Hvað telst til
réttrar breytni milli kynja, milli
fólks? Kenndu mér að kyssa rétt og
ég mun verða frjáls eins og fuglinn
fljúgandi.
Þessi leikhópur Leikfélags Hafn-
arfjarðar er eingöngu skipaður
ungu fólki. Þau standa sig öll af-
bragðs vel og skapa heildstæða,
fjöruga og fumlausa sýningu, sem
er hin besta skemmtun.
Ekki síst fer Gísli Pétur Hinriks-
son á kostum sem drykkfelldur
sláni sem ætlar sér að komast á
unni á einn eða annan hátt.
Leikstjóri er Gunnar Gunn-
steinsson en hann setti upp fyrir
LME á síðasta ári leikritið
„Þetta snýst ekki um ykkur“.
Hann útskrifaðist frá Leiklistar-
skóla íslands árið 1993 og hefur
unnið við leikstjórn síðan. Hann
segir Hárið vera fyrst og fremst
skemmtun, lögin í verkinu séu
bæði grípandi og skemmtileg og
boðskapur ekki alvarlegur þó að
þar leynist vissulega undirtónn.
Sýningar á Hárinu verða alls sjö
talsins og er þegar uppselt á
fjórar þeirra.
fimmtíu milljónir íslenskra króna fyr-
ir myndina. Dýrasta myndin áður var
eftir Jens Juel frá 1800 með dönsku
mótívi, slegin á 3,5 milljónir króna á
uppboði hjá Braun Rasmussen 1994,
en þá mynd keypti Ríkislistasafnið.
Það hafði hins vegar ekki jarðneska
möguleika á að bjóða í myndina nú,
þai’ sem heildarfjárveiting til lista-
verkakaupa á árinu er þrjár milljónh’,
en umfangsmikil endm’bygging fer
nú fram á safninu.
Sökum danskra laga um bann við
útflutningi menningarverðmæta get-
ur hinn nýbakaði eigandi ekki bara
gengið út með myndina undh- hend-
inni, heldur þarf til þess leyfi. Ef
leyfið fæst ekki verður hið opinbera
að kaupa myndina fyrir það verð,
sem myndin var slegin á. Alþjóðleg
uppboðshús eins og Sotheby’s og
Christie’s senda oft myndir frá Dan-
mörku á uppboð í stórborgum eins
og London og New York, því þau
álita að þar fáist betra verð. í þeim
tilfellum þarf einnig að fá leyfi fyrst.
kvennafar á barnum.
Söngur og hljóðfæraleikur gefa
sýningunni fyllingu og skapa rétta
andrámið, og lýsing og búningar
einnig.
Á undanförnum árum hafa bæj-
arstjórnir víðsvegar um landið stutt
starfsemi áhugaleikhúsa með ráð-
um og dáð. í Keflavík og Mosfells-
bæ hafa leikhúsin eignast þak yfir
höfuðið með samstilltu átaki bæjar-
yfirvalda, fyrirtækja og áhugafé-
laganna sjálfra.
Nú þegar Leikfélag Hafnarfjarð-
ar er á hrakhólum er hollt að minn-
ast þess að á síðari áram eru það
oftast fréttir úr leikhúslífinu í Firð-
inum sem eru bestu fréttirnar það-
an. Gróskan sem gerir Hermóð og
Háðvöru mögulega á uppsprettu
sína í Leikfélagi Hafnarfjarðar.
Einmitt sú gróska hefur vakið at-
hygli um land allt og út fyrir land-
steinana. Með því að rækta skipu-
lega þá hæfileika sem búa meðal
borgaranna skapar samfélagið sér
hefð sem auðgar mannlífið og gerir
það betra. Þetta þekkja Hafnfírð-
ingar úr íþróttunum. Nú hafa þeir
tækifæri til að sýna það í leiklist-
inni.
Guðbrandur Gíslason
Gunnsteinn Ólafsson
Kenndu mér að kyssa rétt
Metverð fyrir
danskt málverk
Kaupmannahöfn. Morgnnblaöið.