Morgunblaðið - 21.10.1998, Side 42

1*42 MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
við fráfall ástkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu, langömmu og langalang-
ömmu,
MARÍU STEFÁNSDÓTTUR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis á Bauganesi 38,
Reykjavík.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Innilegar þakkir til hjúkrunarfólks á 3. hæð Droplaugarstaða.
Stefán Árnason, Ólöf Ágústsdóttir,
Ásta Gísladóttir, Valur Helgason,
Hrafnhildur Garðarsdóttir, Gunnar A. Sverrisson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.

+
Við þökkum auðsýndan hlýhug og samúð vegna andláts
ÞORGRÍMS STARRA BJÖRGVINSSONAR
bónda í Garði,
Mývatnssveit.
Börn, barnabörn
og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför hjartkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
JENNÝJAR DAGBJARTAR JÓRAMSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Garðvangi,
Garði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Garðvangi
fyrir góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Ragnhildur Ragnarsdóttir, Skúli Eyjólfsson,
Guðný S. Ragnarsdóttir, Þorbjörn Kjærbo,
Geirmundur Kristinsson, Stefanía Vallý Sverrisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Vegna útfarar frú GUÐRÚNAR KATRÍNAR ÞORBERGSDÓTTUR
verða eftirtaldar stofnanir umhverfisráðuneytisins lokaðar til
kl. 13.00 ídag:
Brunamálastofnun ríkisins,
Hollustuvernd ríkisins,
Landmælingar íslands,
Náttúrufræðistofnun íslands,
Náttúruvemd ríkisins,
Skipulagsstofnun,
Stofnun Vilhjálms Stefánssonar,
Veðurstofa Islands,
Veiðistjóraembættið.
Umhverfisráðuneytið.
Lokað
Skrifstofur Lögreglustjóraembættisins í Reykjavík verða lokaðar
fyrir hádegi og til kl. 13.00 í dag, miðvikudaginn 21. október,
vegna útfarar frú GUÐRÚNAR KATRÍNAR ÞORBERGSDÓTTUR.
Lögreglustjórinn í Reykjavík,
Georg Kr. Lárusson, settur.
Lokað
Vegna jarðarfarar frú GUÐRÚNAR KATRÍNAR ÞORBERGS-
DÓTTUR verður skrifstofa Almannavarna ríkisins lokuð í dag til
kl. 13.00.
Varðandi áríðandi tilkynninga er bent á vaktsíma 551 1150.
Aimannavarnir ríkisins.
Lokað
Skrifstofa Félags fasteignasala og fasteignasölur í félaginu eru
lokaðar til kl. 13.00 í dag vegna útfarar frú GUÐRÚNAR
KATRÍNAR ÞORBERGSDÓTTUR forsetafrúar.
Félag fasteignasala.
EIRÍKUR HALLDÓR
EIRÍKSSON
+ Eiríkur Halldór
Eiríksson
fæddist í Reykjavík
9. september 1932.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur
12. október 1998.
Foreldrar hans
voru Eiríkur K.
Jónsson málari, f.
1.2. 1900, d. 20.8.
1985, og Jenný P.
Friðriksdóttir, f.
9.6. 1906, d. 6.9.
1971. Systkini Hall-
dórs eru: 1) Ingi-
björg, f. 14.9.1925. 2) Helga, f.
17.9. 1926. 3) Jón, f. 28.8. 1927.
4) Halldór, f. 13.5.
1929, d. 9.5 1933. 5)
Magdalena, f. 9.1.
1934. 6) Jenný Mar-
ía, f. 14.9. 1941, d.
5.3. 1990. 7) Val-
gerður, f. 28.9.
1943.
Halldór var mál-
ari að mennt og
starfaði lengst af á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur, Borgarspít-
alanum.
Útfór Halldórs
fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Hún var stutt, lokabaráttan hjá
honum Dóra okkar. Að vissu leyti
þakkarvert, en samt voru svo mörg
ósögð orð um væntumþykju, hlýhug
og þakklæti okkai- til þessa manns
sem var okkur svo góður vinur og
frændi.
Þó honum hafi ekki orðið barna
auðið „átti“ hann okkur frændsystk-
inin. Þegar þau eldri uxu úr grasi
tók við ný kynslóð og eru börnin ófá
sem slitu barnsskónum í fanginu á
Dóra frænda, eða hönd í hönd á
könnunarleiðöngrum um gróðurinn í
garðinum á Gnoðó. Það var farið
niður á tjörn, út á flugvöli, niður á
höfn, upp að Elliðavatni og ekki síst
í kirkjugarðana að hlúa að, eða bara
heimsækja leiði ástvinanna sem þeir
bræðurnir Dóri og Nonni hlúðu svo
vel að af natni og alúð og þurfti ekki
hátíðar til. Hann virti þá látnu sem
og þá er lifa og minningarperlur frá
lífinu á Gnoðarvogi 52 þar sem sam-
hent fjölskyldan, bræður og systur,
býr á öllum fjórum hæðum hússins í
vináttu og samlyndi, eru ekki síst
frá jólaundirbúningnum. Dóri keypti
ætíð fangið fullt af fallegu skrauti og
greni og hann og frænkurnar sam-
einuðust um að skreyta greinar og
kransa sem bræðurnir Nonni og
Dóri útbjuggu með lugtum og fóru
árrisulir með á leiði ástvinanna, síð-
an var farið tvisvar á dag yfir hátíð-
arnar og gætt að því að ljósin log-
uðu.
Litlu jólunum hjá Dóra gleymir
enginn, þar fengu börnin að njóta
sín. Viku fyrir jól þegar biðin eftir
jólunum var hve erfiðust hóaði Dóri
í barnahópinn tilbúinn með tré og
skraut og fengu litlu hendurnar
frelsi og sköpunargleðin að njóta sín
um alla stofuna. Þá var sungið og
leikið og allir fengu gjafir. Afmælið
hans Dóra var einnig barnanna, þau
voru aðalgestirnir og voru leyst út
með afmælispökkum. Það var með
þá eins og jólapakkana frá Dóra,
hann hafði þetta einstaka lag á að
sjá inn í barnssálina og vita ná-
kvæmlega hver óskin var hverju
sinni. Hann var jólakarl og barna-
karl, glettinn og hlýr, og það var
auðvelt að þykja vænt um hann.
Hann var heimakær og hógvær,
naut sín best við iðn sína og áhuga-
mál, að mála. Hann var mjög list-
rænn og listaverkin hans eru mál-
verk, listmálaðir veggir, húsgögn,
rósamálaðir kistlar og aðrir fallegir
munir. Það var aðdáunarvert að sjá
natnina, traustið og þolinmæðina,
sem hann sýndi börnunum sem
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
fengu að sitja hjá og „vera með“ við
listsköpunina og njóta sín við at-
hyglina sem hann gaf þeim.
Það verður tómlegt í Gnoðarvogi
52 án Dóra og mikill missir Nonna
bróður hans sem missir þama ævi-
langan vin og félaga. Þeir unnu sam-
an alla tíð, bjuggu í sama húsi og
fóru árrisulir í bíltúr saman og sátu
saman heimakærir á síðkvöldunum
við kertaljós og súkkulaði í desert
eftir að hafa eldað saman. Við hugs-
um til Dóra með kærleika og hlýhug,
þakklát fyrir samveruna og fyrir það
sem hann kenndi okkur. Við vitum
að hann er umvafinn ástvinum og
kærleika í Guðsljósinu.
Blessuð sé minnig þessa ástkæra
frænda okkar.
Fyrir hönd barnanna, sem þótti
svo vænt um hann,
þín frænka,
Kristín (Kiddý).
Jæja Tanja mín, nú er hann Dóri
stóri dáinn og kominn til Guðs, nú er
honum hvergi illt, nú er sko gaman
hjá litlu börnunum hjá Guði. Með
þessum orðum á eins lifandi máta og
ég gat reyndi ég að tilkynna 6 ára
barni að uppáhalds frændinn hennar
væri látinn. Svarið var einlægt; ,já,
nú er sko gaman hjá þeim, hann
gefur þeim nammi og þau eru að
teikna með honum og svoleiðis. Er
hann orðinn að engli?“ En kvöldinu
áður hafði hún tekið út grátinn
þegar hún vissi hvað framundan var.
Nú er hún búin að teikna mynd af
þér þar sem þú liggur sofandi í rúmi,
síðan koma örvar upp þar sem hún
teiknar þig standandi brosandi. Að
lokum kemur ör sem vísar á þig
orðinn að brosandi engli með vængi
og geislabaug. Hún var svo oft uppi
hjá þér og fékk að teikna og nota
vatnslitina þína.
Mig langar að minnast á nokkur
atriði sem lýsa þér svo vel, Dóri
minn, og munu lifa áfram í minningu
minni og barnanna um þig.
Glettni, hæglæti, ótæmandi
þolinmæði, gagnvart stórum sem
smáum í fjölskyldunni. Hversu vel
þú hugsaðir um þá sem látnir eru í
fjölskyldunni með umönnun leiðanna
í kirkjugarðinum.
Þeir eru sjálfsagt ekki margir sem
aldrei hafa eignast börn en eiga þau
samt fleiri en margur annar og það á
aldrinum 5 ára til 48. Því þú áttir
okkur öll systkinabörnin og
systkinabarnabörnin. Þau sem voru
farin að tala spurðu: má ég fara upp
til Dóra stóra? um leið og komið var
inn í húsið, önnur bentu og vildu fara
upp stigann. En ég átti því láni að
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við (»11 tækifæri
1 blómaverkstæði 1
| HlNNA 1
Skólavörðustíg 12.
á horni Bergstaílastrætis.
sími 551 9090
fagna að alast upp í því sérstaka
fjölskylduhúsi sem Gnoðarvogur 52
er, innan um þig og allt það fólk sem
þar bjó og býr þótt fækkað hafi í
hópnum með árunum. Þar lærði ég
hvað samheldni og góð
fjölskyldubönd eru.
Hversu oft var það ekki sem ég
vildi geta gert þér einhvern greiða,
eins reiðubúinn til hjálpar og þú
varst ef eitthvað þurfti að gera.
Um jólin varstu vanur að halda
litlu jólin, þar sem nokkrum dögum
fyrir jól kallaðir þú saman minnstu
börnin í fjölskyldunni og þau
hjálpuðu þér við að skreyta. Það
voru jólaseríur í öllum gluggum, allt
skreytt hátt og lágt og jólatréð
yfirskreytt á mismunandi stöðum
eftir stærð barnanna hverju sinni og
þú tókst allt upp á
myndbandstökuvélina þína.
Jólasveinn kom með pakka og
nammi var í öllum skálum. Alltaf var
mest spennandi að taka upp
jólagjöfina frá Dóra frænda og var
vissara að hafa keypt auka rafhlöðm-
því iðulega var í pakkanum eitthvað
sem annaðhvort hreyfðist eða
heyrðist í.
Alltaf var stutt í glettnina og
gleymi ég aldrei þegar ég og Keli
frændi vorum með indíána- og
kúrekaæðið sem böm og þú sagðir á
þá leið að Jenný amma hefði lent í
indíánum og þeir tekið af henni
höfuðleðrið. Svo tókstu í nokkur hár
á kollunni á ömmu og hún lyftist
aðeins frá!
Þú varst svo duglegur að hugsa
um garðinn og blómin. Ekki grunaði
mig þegar við voram að dútla í
garðinum í sumar að það yrði síðasta
sumarið þitt þar, tveim mánuðum
síðai- varstu allur, en ég veit að þú
verður þar með okkur í anda áfram.
Ég gekk út í garð um daginn með
Tönju, haustlaufin að falla, litir
blómanna horfnir og fylltist
tómleikatilfinningu. Alltaf skal
garðurinn minna mig á þig og næsta
sumar þegar lífið verður komið í
hann aftur, skal ég vera dugleg að
hjálpa Unni og pabba að hugsa um
hann.
Þú áttir einungis ár eftir í að
komast á eftirlaunin og við höfðum
verið að hugsa hvað það væri margt
sem þú gætir þá verið að dunda við.
Þú varst alltaf að mála, þessar
yndislegu vatnslitamyndir, ásamt
svo mörgu öðru og hvað það væri
gott að þið pabbi hefðuð félagsskap
hvort annars. Það eru sjálfsagt fáir
bræður sem alla tíð hafa unnið
saman, búið undir sama þaki og
verið bestu vinir eins og þið pabbi.
Nú síðustu árin og eftir að pabbi fór
á eftirlaun var hann alltaf tilbúinn
með matinn þegar þú komst heim,
þið sátuð saman fram á kvöld þar til
þú fórst upp tO þín að sofa. En hvað
okkur systkinunum þótti vænt um að
vita af nærveru þinni þar. Þið voruð
svo góðir við hvor annan á ykkar
lokaða en einlæga máta.
En kærleikann sá ég í allri sinni
mynd þegar ég var með pabba uppá
spítala en hann fór til þín tvisvar á
dag eins veikur og hann er í
fótunum, að hughreysta þig, væta
varirnar þínar og strjúka svitann af
kollinum þínum.
Sjúki-ahúslega þín var stutt,
aðeins rúmur mánuður og áttum við
ekki von á öðru en að þú kæmir heim
aftur. Síðan var ljóst hversu alvarleg
veikindi þín voru og við látin vita.
Við reyndum að láta á engu bera og
hvöttum þig til bata og um tíma var
von á að þú fengir að koma heim þó
svo að við vissum að það yrði ekki í
langan tíma. En það fór á annan veg
og viku seinna varstu látinn. Ég er
Guði þakklát fyrir að hafa náð að
vera hjá þér, Dóri minn, á stundinni
miklu, það skipti mig svo miklu máli.
Ég bið algóðan Guð að gefa pabba
mínum styrk, systrunum, Unni,
okkur öllum hinum börnunum og
Skúla besta vini þínum. Nonni og
Tanja senda þér saknaðarkveðjur.
Takk fyrir allt, besti frændi.
Vaktu, minn Jesús, vaktu í mér.
vaka láttu mig eins í þér,
sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
Þín frænka,
Sigurdís (Dísa).
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
Elsku besti frændi minn, nú ert þú
farinn frá mér, þú sem varst mér svo