Morgunblaðið - 06.12.1998, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 6. DESEMBER 1998 48
GUNNLAUGUR
GUÐMUNDUR
DANÍELSSON
Kæri bróðir, stutt kveðja til þín.
Á stórum sorgarstundum oss stirt er oft um
mál,
það stöðvar enginn samspil rúms og tíma,
en vestfirsk minning blundaði í okkar beggja
sál,
því þar hófst okkar fyrsta lífsins glíma.
+ Gunnlaugur
Guðmundur
Daníelsson fæddist í
Reykjavík 15. ágúst
1945. Hann lést á
Landspítalanum
hinn 30. nóvember
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jónína Jóhannes-
dóttir, f. 18.3. 1910,
d. 31.5. 1969, og
Daníel Eliert Pét-
ursson, f. 13.6. 1900,
d. 14.6. 1977. Gunn-
laugur var sjöunda
af átta börnum for-
eldra sinna.
Gunnlaugur var í sambúð
með Eddu Axelsdóttur og átti
með henni soninn Oskar Þór.
Fyrir átti Edda soninn Hákon
sem Gunnlaugur gekk í föður-
stað.
Lengst af starfaði Gunnlaug-
ur við trésmíðar.
Útför Gunnlaugs fer fram frá
Kópavogskirkju á morgun,
mánudaginn 7. desember, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Hæ skvís, hvað segirðu? Þannig
heilsaði Gulli, um leið og hann kitl-
aði mann sem barn en faðmaði á
fullorðinsáram. Þegar þú varst að
vinna fyrir vestan þá fékkstu viður-
nefnið Gulli hæ gæ. Þar vissu allir
hver Gulli hæ gæ var, alltaf hress
og kátur. Þú hvarfst svo eiginlega
af sviðinu í nokkur ár, fáar fréttir
frá þér og þínum. Svo var það að
við hittumst fyrir hálfum mánuði
þegar ég var með Ai’a Pál son minn
á Landspítalanum og þú komst í
heimsókn. Þú sagðist vera að koma
úr neðra, barnadeildin er fyrir ofan
krabbameinsdeildina. Þar talaðir
þú mikið um liðna tíð,
þegar pabbi og
mamma kynntust og
þú áttir þinn þátt í því.
Þú hafðir það veiga-
mikla hlutverk að
sendast með ástarbréf
á milli þeiiTa. Þú sagð-
ir frá ævintýraferð
ykkar Jens bróður í
strætóferð mn bæinn,
og hlóst mikið að
henni. Þú sagðir frá
strákunum þínum, að
nú styttist í það að
Hákon yrði stúdent og
þú vonaðir að Oskari
Þór tækist að vinna sig út úr sínum
málum, blessaður karlinn minn,
sagðir þú. En svona er nú lífið, því
miður þá lofar okkur enginn rétt-
látu lífi. Blessuð sé minning þín.
Aðstandendum öllum vottum við
fjölskyldan okkar dýpstu samúð.
Jónína Holm.
Þegar sjúkdómsþrautir þjaka
þá er gott að sofna rótt.
Erfitt þeim sem eftir vaka
er að bjóða góða nótt.
Elsku frændi, nú þegar hetju-
legri baráttu þinni við erfiðan sjúk-
dóm er lokið langar mig að kveðja
þig með þessu ljóði:
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt.
Nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem.)
Elsku Óskar Þór, Hákon og aðrir
ástvinir, megi guð gefa ykkur styrk
á þessum erfiðu tímum.
Ykkar frænka
Jóni'na Unnur.
Minn elskulegi bróðir, þú kvaddur varst á
braut,
ég kærleiksrika mynd þína mun geyma
en herrann guð á himni þér lagði líkn við
þraut,
hann leiddi þig til fegri og betri heima.
Eg veit að pabbi og mamma þig vefja örm-
umþar
og vinimir sem horfnir eru héðan,
er lífs míns klukka stöðvast, ég hræðist ekki
par,
við hittumst síðar, vertu sæll á meðan.
(Una Sigríður Ásmundsdóttir.)
Hvíl þú í friði.
Þín systir
Kolbrún.
Það er sárt að kveðja góðan vin,
en það var Gulli vissulega. Alltaf
boðinn og búinn að aðstoða, veita
góð ráð og annað sem mætti verða
til þess að bæta og laga.
Margar góðar minningar koma
upp í hugann á svona stundu.
Elsku Gulli, þín er sárt saknað og
stórt skarð komið í vinahópinn. En
hugsunin um að nú séu allar þínar
þrautir að baki og að þér líði vel lin-
ar sorg okkar.
Minningin um góðan vin mun
ávallt lifa í hjarta okkar. Megi góð-
ur Guð vernda þig og blessa.
Elsku Hákon, ðskar og Valgerð-
ur, megi góður Guð gefa ykkur
styi’k á þessum erfiðu tímum.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarlmoss þú hljóta skal.
(V. Briem)
Si'mon, Hrafnhildur
og dætur.
MAGNÚS
GUÐLA UGSSON
+ Magnús Guð-
laugsson fædd-
ist í Ólafsvík 19.
maí 1952. Hann lést
á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur hinn
27. nóvember síð-
astliðinn af afleið-
ingum bflslyss og
fór útför hans fram
frá Háteigskirkju 4.
desember.
Það voru hörmuleg
tíðindi sem mér bárast
að morgni 24. nóv. sl.
um að góður vinur
minn Magnús Guðlaugsson hefði
slasast alvarlega í bflsysi þá um
nóttina. Eftir erfiða baráttu upp á
líf og dauða varð Magnús að lúta í
lægra haldi og lést hann af sárum
sínum hinn 27. nóvember.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast vinar míns, en leiðir okkar
lágu fyrst saman er ég sem lítill
drengur fór í fýlgd ömmu minnar í
heimsókn á heimili fjölskyldu
Magnúsar, mun það hafa verið árið
1956 en á þeim tíma bjuggu þau í
Sandholtinu hér í bæ. Stuttu seinna
flutti fjölskylda hans í nýtt og
stærra hús við Mýrarholtið. Man ég
lítið frá þessum tíma en árin liðu og
við Maggi tengdumst traustum vin-
áttuböndum. Ohætt er að segja að
aldrei hafi borið skugga á okkar
vináttu. Eins og algengt var á þeim
tíma er við uxum úr grasi fórum við
í sveit á sumrin. Eitt sumarið hag-
aði þannig til að við urðum ná-
grannar í sveitinni. Margs er að
minnast frá þeim tíma og margar
keppnir og áskoranir háðar. Rifjast
upp ein sú fyrsta af mörgum er
Maggi kom að bænum sem ég var
á, ríðandi berbakt á
hesti bóndans og lét
vel af sér. Sýndi Maggi
mér ýmsar kúnstir er
hann kunni að beita á
hestinum og skoraði á
mig að gera eins. Þótt-
ist ég ekki síður fær á
hestinum og hóf að
leika eftir. Ekki var
færni mín meiri en það
að hesturinn losaði sig
á skammri stundu við
knapann og þaut út í
buskann. Þá voru góð
ráð dýr, Maggi neitaði
að ganga heim og varð
ég að sjá honum fyrir fari. Tók ég
dráttarvél bóndans traustataki og
keyrði hann heim. Ailt frá þessum
tíma var margt og mikið brallað.
Lágu leiðir okkar saman bæði í leik
og starfi.
Ungur fór Maggi að vinna fýrir
sér, enda metnaður mikill til að
vera ekki upp á aðra kominn. Tólf
ára gamall fór hann að vinna við
skreið, sem þá var helsta sumar-
vinnan hjá unglingum í sjávarþorp-
unum.
Hugur Magga stefndi til sjó-
mennskunnar líkt og hjá fóður hans
og bræðrum. Sátum við oft við
gluggann í herberginu hans í Mýr-
arholtinu og sagði Maggi það
ákveðið að hann yrði sjómaður. Það
er með þessa yfirlýsingu eins og
aðrar sem Maggi gaf; hann stóð við
þær.
Þegar aldur leyfði var farið að
læra á bíl, vorum við samhliða
ásamt Rafni bróður hans. Lesið var
og hlýtt yfir heima hjá þeim og
dugði ekkert annað en að kunna
alla bókina utanbókai’. Um leið og
skírteinið var komið í hendurnar á
þeim bræðram fóra þeir til Reykja-
víkur og keyptu sér hvor sinn bíl-
inn. Þótti það athyglisvert hjá okk-
ur jafnöldranum, en þarna sýndi
sig ráðdeildarsemin og dugnaður.
Það kom að því að stóra stundin
rynni upp og Maggi fékk pláss á
Stapafellinu hjá Steinþóri bróður
sínum. Fór hann síðan á Auðbjörg-
ina hjá Óttari bróður sínum en
gerði hlé á sjómennskunni rétt á
meðan hann fór í Stýrimannaskól-
ann, kláraði þar fiskimanninn og
hóf aftur störf, þá sem stýrimaðm- á
Auðbjörgini. A sjónum var Maggi
þar til þeir feðgar stofnuðu sam-
hliða útgerð, fiskverkun. Nafn út-
gerðar og fiskvinnslunnar var Enni
hf. Hlutverk Magga í fýrirtækinu
var að stjórna verkuninni og fórst
honum það frábærlega eins og al-
kunna er. Lögðust þeir allir á eitt
bræðurnir að reka fengsæla útgerð
og myndarlega verkun. Dugnaður,
metnaður og keppni er aðalsmerki
fjölskyldu Magga. Það var sama
hvað var, í öllu var hægt að keppa
og þar var keppt til sigurs. Hvort
heldur var skák, golf eða aðrar
íþróttagreinar, Maggi skipaði sér
ætíð í fremstu röð keppenda. Hann
var traustur vinui’ vina sinna sem
ekkert aumt mátti sjá. Hann var
hjálpfús þeim sem minna mega sín
og ætíð tilbúinn að rétta þeim
hjálparhönd.
Það verður hjá mörgum sár
söknuður að Magga. Sárastur er þó
harmur þeirra er stóðu honum
næst. Syni hans og öðrum aðstand-
endum votta ég mína dýpstu sam-
úð. Ég er lánsamur að hafa átt þess
kost að vera samferðamaður hans á
allt of stuttri ævi hans.
Guð blessi minningu Magnúsar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
(V. Briem)
Jóhann Steinsson
og fjölskylda
GUNNAR HALLDÓR
ÁRNASON
+ Gunnar Halldór
Árnason fædd-
ist á Neðri Bæ í Sel-
árdal við Arnar-
Qörð 5. aprfl 1920.
Hann lést á Land-
spítalanum 24. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Auðbjörg
Jónsdóttir og Árni
Magnússon. Gunnar
var elstur sex barna
þeirra hjóna. Eftir-
lifandi eiginkona
Gunnars er Lilja
Guðmundsdóttir frá
Litla Kroppi í Flókadal. Dóttir
Lilju og stjúpdóttir Gunnars er
Anna Agnarsdóttir.
Útför Gunnars fór fram frá
Fossvogskapellu 2. desember.
Elsku afi.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast
margs er að sakna.
Guð þeni tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Við kveðjum þig með ást og
virðingu og minnumst þín með
þakklátum huga. Þú varst okkur
systranum einstakur afi. Þolin-
mæði þinni voru engin takmörk
sett þegar ungviðið var annars
vegai-. Það höfum við fundið frá
okkar bernsku til langafabarna
þinna.
Við minnumst sleðaferða, berja-
ferða og ferðalaga um landið.
Snjóhúsagerð þín var ævintýri lík-
ust. Hvemig þú skarst til snjóinn í
ferninga og raðaðir þeim saman og
myndaðar hús, alvöru snjóhús. Við
munum þetta ævintýri sem við átt-
um í garðinum þínum og ömmu.
Annar ævintýraheimur var samt
meira notaður í leik okkar systr-
anna og frændsystkinanna, það
voru indíánatjaldið og
litla húsið með „bú-
inu“. Þar var nú skríkt
og gaman að vera.
Árin hafa liðið og
við systur komnar,
fyrir margt löngu,
með fjölskyldur.
Langafabörnin hafa
hænst að þér og þú
veittir þeim hlýju og
ekld síst gafstu þeim
tíma til að tala og
hvattir þau til dáða í
leik og starfi. Öll höf-
um við notið góðs af
garðræktinni sem átti hug þinn
mjög hin síðari ár. Grænmetið á
haustin, hyasintur um jól, stjúpur
og öll önnur sumarblóm prýddu
garðana okkar, því þú sáðir til og
plantaðir út og gafst okkur með
þér. Dalíur og rósir prýddu litla
sólskálann í Efstasundinu frá gólfi
til lofts. Allt lék þetta í þínum
grænu fingrum. Við munum eftir
þér í sjógallanum inni í bílskúr að
flaka fiskinn sem þú veiddir. Og
ykkur ömmu að hakka og ganga
frá honum þannig að passaði í mat-
inn fyrir allar fjölskyldurnar. t
Við fjölskyldan eram samrýnd
og stutt er á milli bemskuheimilis
okkar systra og heimilis ykkar
ömmu. Við voram því oft í kring-
um ykkur og eigum margar minn-
ingar, s.s. úr eldhúsinu við kleinu-
steikingar þar sem hvert okkar
hafði sínu hlutverki að gegna. Þú
varst heilsuhraustari en amma í
mörg ár og tókstu því á þig hennar
verk, svona smám saman. Þú
stóðst sem klettur við hlið ömmu
og erum við þér innilega þakklát. -y.
Elsku amma, við vottum þér
dýpstu samúð okkar. Við biðjum
Guð að styrkja þig, mömmu, pabba
og okkur öll á þessum erfiðu tím-
um.
Guð blessi minningu afa, hvíli
hann í friði.
Lilja, Björk og fjölskyldur.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Þegar andlát
ber að höndum
Útfararstofa kirkjugarðanna ehf.
Sími 5511266
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnartirði, sími 565 5892
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Utfararstofa Islands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhrtnginn. www.utfararstofa.ehf.is/