Morgunblaðið - 31.01.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
_____________________________SUNNUDAGUR 31. JANÚAR 1999 43
MINNINGAR
+ Sigurður Kr.
Sveinbjörnsson,
fyrrv. forsljóri,
fæddist í Reykjavík
13. nóvember 1908.
Hann lést á Landa-
kotsspítala hinn 25.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sveinbjörn Krist-
jánsson, bygginga-
meistari í Reykjavík,
og kona hans Sigríð-
ur Sigurðardóttir
húsmóðir. Systkini
Sigurðar eru Ingi-
berg, f. 19.6. 1907, d.
28.6. 1907, Sveinbjöm H., f.
30.1. 1911, d. 5.4.1912; Óskar, f.
22.8. 1915, d. 1997, forstjóri í
Reykjavík, var kvæntur Jónu
Ágústsdóttur, Júlíus Hafsteinn,
f. 8.12. 1921, nú Iátinn, fram-
kvæmdastjóri í Reykjavík, var
kvæntur Þóm Kristjánsdóttur;
Erla María, f. 3.12. 1930, ekkja í
Garðabæ eftir Ingólf Jónsson.
Kona Sigurðar var Ingibjörg
Ingimundardóttir, f. 16.2. 1908,
d. 26.11. 1989, húsmóðir. Böra
Sigurðar og Ingibjargar: 1)
Karl, f. 28.2. 1930, d. 13.9. 1947.
2) Sveinbjörg, f. 23.3. 1938,
skrifstofumaður, var gift Gunn-
ari Þormar, þau skildu. Börn
þeirra em: Kristín, f. 1962,
Andrea, f. 1964, Ólafur, f. 1967,
og Sveinbjörn, f. 1968. 3) Guð-
mundur Már, vélsmiður, f. 27.4.
Þegar vinur minn og félagi í Odd-
fellow-reglunni, Sigurður Svein-
bjömsson, er nú látinn hlýt ég að
minnast hans af langri og góðri við-
kynningu. Hann var elstur núlif-
andi félaga í okkar stúku. Meðan
heilsa hans og aðstæður leyfðu var
hann ötull félagi og fundarmaður.
Hann hafði mikla ánægju af sam-
skiptum við félaga sína þar eins og
annars staðar, því Sigurður var
mjög félagslyndur maður og þráði
góð og vinsamleg tengsl við alla,
sem hann kynntist.
Ég kynntist Sigurði Sveinbjöms-
syni á ámnum 1941-43. Um þær
mundir var hann að hefja sjálfstæð-
an atvinnurekstur í vélvirkjun og
ég nýkominn heim frá námi. (Um
hið mikla framtak Sigurðar í at-
vinnugreininni munu aðrir rita.)
Með okkur hófust nokkur sam-
skipti og viðkynning óx. Ingibjörg
eiginkona Sigurðar og Guðrún kona
mín kynntust einnig vegna nábýlis
okkar, svo að góður og heilsteyptur
félagsskapur varð úr milli þessara
fjölskyldna.
Heimili Sigurðar og Ingibjargar
var okkur ávallt hinn kjörni „vina-
bær“ og gagnkvæmt. Þegar tæki-
færi gáfust var það í mörg ár að við
fómm saman í ferðalög, meðal ann-
ars til Kanaríeyja og víðar.
Þegar Karl sonur þeirra hjóna,
fallegur ungur maður, traust og
styrkur við framtíðarrekstur fyrir-
tækis Sig. Sveinbjörnssonar lést,
var eins og heimurinn hryndi þeim.
Sigurður kom til mín frá sjúkrahús-
inu, sem sonur þeirra var á, var
mjög beygður og sagði mér að von-
in um líf drengsins væri mjög lítil.
Þetta fráfall varð þeim hjónum ævi-
löng sorg.
Sigurður var ávallt hinn sanni
vinur þeirra, sem minna máttu sín.
Hann mátti ekkert aumt sjá án
þess að fínna fyrir því, hvort sem
það voru menn eða málleysingjar.
Hann var mikill dýravinur og talaði
oft við mig um samskipti sín við
dýr. Ekki þurfti annað en að kisa
kæmist ekki inn til sín ef kalt var
úti, þá aðstoðaði Sigurður með því
að taka kisu inn til sín, og því kunni
kisa vel. Þetta lýsir best viðkvæmni
velhugsandi drengs, sem greiða vill
úr öllum vanda lífsins, eftir bestu
getu, þótt ýmsar ástæður hafí oft
hamlað því.
Þegar Ingibjörg eiginkona Sig-
urðar lést var eins og Sigurður tap-
aði allri stoð óg heimilið varð hon-
um tómt og líflaust, þrátt fyrir góða
1951 (kjörsonur),
kvæntur Mflu Sig-
urðsson. Böm
þeirra em: Sigurð-
ur Ingi, f. 1992, og
María Theresa, f.
1993. 4) Karl
Frank, f. 28.11.
1955 (kjörsonur),
framkvæmdastjóri,
kvæntur Svölu B.
Jónsdóttur. Synir
þeirra em: Róbert
Amar, f. 1977, Sig-
urður Reynir, f.
1993, og Þórður
Ágfúst, f. 1995.
Sigurður hóf snemma sjálf-
stæðan atvinnurekstur og stofn-
aði Vélaverkstæði Sig. Svein-
björnssonar hf. árið 1940. Fyr-
irtækið flutti í Skúlatún 6 árið
1942, og í nýtt og stórt verk-
smiðjuhúsnæði í Garðabæ árið
1969, en þá störfuðu á milli
þrjátíu og fjörutíu manns þar.
Sigurður var stofnandi skipa-
smiðastöðvarinnar Nökkva hf. i
Garðabæ árið 1960 og skipa-
smíðastöðvarinnar Stálvíkur hf.
í Garðabæ árið 1961. Sigurður
starfaði í Meistarafélagi járn-
iðnaðarmanna, sat í stjórn þar í
tíu ár og var prófdómari í vél-
virkjun.
Utför Sigurðar fer fram frá
Laugarneskirkju á morgun,
mánudaginn 1. febrúar, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
umhyggju barna þeirra og annarra,
þó vildi hann hvergi annars staðar
búa eða vera nema sem gestur.
Hann þráði félagsskap á heimilinu
og naut hans þegar bamabörnin
voru þar í návist hans. Samt vant-
aði hann mikið. Honum fannst hann
vanta umhyggju og nærfæmi, sem
hann áður hafði.
Sigurður fór reglulega til kirkju
þegar því varð við komið. Þangað
fór líka oft Lív Jóhannsdóttir. Hún
hafði misst mann sinn fyrir
nokkrum árum. Ástand þeirra var
því að nokkm líkt. Hún bjó í næsta
húsi við Sigurð og kunningsskapur
þeirra varð nánari. Þau styrktu
hvort annað sem félagar í missi
þeim, sem þau höfðu bæði orðið
fyrir. Þennan félaga sinn missti
Sigurður svo eftir stutt og góð
kynni.
Sigurður var dulvís á vissu sviði.
Hann sagði mér oft frá því að hann,
bæði á ungum aldri og einkum hin
síðari ár, hefði orðið var sýna, sem
hann tengdi öðm lífi. Til dæmis sá
hann oft ljósklædda vem örstutta
stund við rúmið sitt er hann að
morgni vaknaði eftir góðan nætur-
svefn. Á öðrum sviðum fannst mér
Sigurður hafa tilfinningu fyi-ir
óorðnum hlutum án þess að hann
gæti rökfært hvernig eða hvers
vegna.
Við minnumst Sigurðar, sem
hafði þann góða eiginleika að vera
sérstaklega sáttfús maður, ef eitt-
hvað bar út af. Hann ætlaðist einnig
til hins sama af öðram, sem hafði
þau áhrif, að þótt maður ætlaði að
vera snúinn næst er við hittumst, þá
gufaði það upp og allt var gleymt
þegar Sigurður, með öllu sínu létta
viðmóti og glaðværð, hóf umræður
um allt annað efni.
Við vottum öllum vinum og
vandamönnum Sigurðar hluttekn-
ingu, virðum minningu hans og biðj-
um honum blessunar Guðs.
Guðrún og Friðgeir Grímsson.
Einn af framherjum iðnaðar í
Garðabæ hefur nú lokið jarðvist
sinni. Sigurður Sveinbjörnsson hef-
ur, frá því hann ungur maður stofn-
aði íyrirtæki sitt Vélaverkstæði Sig.
Sveinbjömsson hf., borið hag og
velferð íslensks iðnaðar fyrir
brjósti. Framsýni þessa unga
manns var líka mikil enda hefur
hlutverk iðnaðar á þessum níutíu
áram frá því han fæddist tekið því-
líkum stakkaskiptum í heiminum,
að ég efast um að nokkur hefði get-
að séð það íyrir þá.
Af reynslu og framsýni þeirra
manna sem ruddu brautina njótum
við sem nú störfum að iðnaði nokk-
urs, því mikið af því hefur gengið í
erfðir á svo löngum tíma. Við starfs-
menn Vélaverkstæðis Sigurðar ehf.
höfum getað byggt okkar starf á
reynslu og framsýni Sigurðar
Sveinbjörnssonar og munum ævin-
lega vera honum þakklátir fyrir
það. Hann lagði granninn að þeirri
starfsemi sem við sinnum, bæði
hvað varðar verksvið og verkmennt-
un. Fylgdist hann með starfi okkar
af áhuga og oftsinnis kom hann í
heimsókn, bæði til að fylgjast með
starfi okkar og eins til að miðla okk-
ur af reynslu sinni.
Ég veit ekki hvort tekinn hefur
verið saman sá fjöldi vélvirkja eða
rennismiða sem lærðu eða störfuðu
með Sigurði, en ekki þætti mér ólík-
legt að þeir fylltu einhver hundrað.
Efast ég ekki um að þeir hafi allir
notið góðs af þeirri menntun og
reynslu, hvernig svo sem þeir hafa
nýtt sér hana á lífsleiðinni.
Það eru ekki mörg ár síðan ég
kynntist Sigurði Sveinbjömssyni,
þá fullorðnum manni. Sýndi hann
mér alla tíð vinskap og hlýhug, enda
var hann ósínkur á að gefa mér ráð
og miðla af reynslu sinni. Oft kom
fram í tali okkar að rekstur iðnaðar
í gegnum tíðina hefði ekki alltaf ver-
ið auðveldur og rekstraramhverfið
oft andsnúið, enda vita allir hvernig
fór fyrir járniðnaðinum. Sérstak-
lega þeim sem lýtur að skipum og
útgerð. Þrátt fyrir allt var Sigurður
nokkuð sáttur við lífsverkið og
minnist ég sérstaklega hve ánægð-
ur hann var með að geta haldið upp
á 90 ára afmælið sitt í nóvember sl.
Hafði hann þó haft misjafna heilsu
nokkur undanfaiin ár og gerði sér
betur grein fyrir því en nokkur okk-
ar hinna til hvers myndi draga að
lokum.
Við vottum aðstandendum okkar
dýpstu samúð, en minning um
gamlan mann mun lifa, mann sem
var áberandi í samtíðinni, mann
sem var dugmikill og framsýnn.
Kæri vinur, hafðu þökk fyrir við-
kynninguna.
F.h. starfsmanna Vélaverkstæðis
Sigurðar ehf.
Sigurður Stefánsson.
Hjartans þakkir til ykkar allra, nær og fjær, sem
sýnduð okkur samúð, hlýhug, vináttu og styrk
við andlát og útför okkar ástkæru
KRISTBJARGAR ODDNÝJAR
ÞÓRÐARDÓTTUR,
Áshamri 63,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Arnar Richardsson,
Bertha Marfa Arnarsdóttir, Óskírð Arnarsdóttir,
Þórsteina Pálsdóttir, Þórður Karlsson,
Sigurbjörn Árnason, Edda Daníelsdóttir,
Þórdís Þórðardóttir,
Eyþór Þórðarson,
Guðný Steinsdóttir, Richard Sighvatsson.
SIGURÐUR KR.
SVEINBJÖRNSSON
+
Ástkærfaðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR KR. SVEINBJÖRNSSON
fyrrverandi forstjóri,
Gullteigi 12,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju mánu-
daginn 1. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
líknarfélög.
Sveinbjörg Sigurðardóttir,
Guðmundur Már Sigurðsson, Mila Sólrún Sigurðsson,
Karl Sigurðsson, Svala Jónsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
VIGDÍS BJARNADÓTTIR
frá Fjailaskaga
I Dýrafirði,
Framnesvegi 57,
sem andaðist á Landakotsspítala sunnu-
daginn 24. janúar, verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 1. febrúar kl. 15.00.
Hanna Kolbrún Jónsdóttir, Halldór Óiafur Ólafsson,
Vignir Steinþór Halldórsson, Lilja Björg Guðmundsdóttir,
Jón Hákon Halldórsson,
Anna Fanney Hauksdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGURJÓNU MARTEINSDÓTTUR,
áður Leifsgötu 21,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Droplaugar-
staða, séra Ragnars Fjalars Lárussonar,
félaga úr Schola cantorum, Harðar Áskels-
sonar og Kvenfélags Hallgrímskirkju.
Karítas Óskarsdóttir, Sævar Magnússon,
Svanborg Óskarsdóttir, Gunnlaugur Guðmundsson,
Þórir Óskarsson, Kristín Þórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
STEFANÍA ÞÓRSTÍNA ÍVARSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
áður Hátúni 8,
lést á Landspítalanum að kvöldi fimmtudags-
ins 28. janúar.
Sæmundur Magnússon,
Guðný Hinriksdóttir, Lúðvík Andreasson,
fvar Sæmundsson, Ingibjörg B. Sveinsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hluttekningu við andlát og jarðarför,
ÁSBJÖRNSJÓNSSONAR,
Borgarnesi.
María Ásbjörnsdóttir,
Dóra Erna Ásbjörnsdóttir,
Sjöfn Ásbjörnsdóttir,
Sonja Ásbjörnsdóttir,
Jón Halldór Ásbjörnsson,
Sigurgeir Ingimarsson,
Vigþór H. Jörundsson,
Örn R. Sfmonarson,
Kristín Þorsteinsdóttir
og afabörnin.