Morgunblaðið - 31.01.1999, Blaðsíða 45

MORGUNB LAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 31. JANÚAR 1999 4^-
Þér fannst svo vænt um foreldra
þína. Og hvað þér fannst vænt um
alla, við heyrðum svo margar góðar
sögur um þig.
Þegar þú varst lítill strákur og
bróðir þinn, Sverre, átti að fara í
sveit þurfti hann að fara langa leið
með skipi. Og þegar Sverre var á
þessum aldri, fannst honum gaman
að leika sér að töppum sem hann
kastaði eins nálægt vegg og hægt
er. Þegar Sverre var kominn á
bryggjuna mundi hann að hann
hafði alveg gleymt öllum töppun-
um heima. Þá hljópstu heim til
ykkar í einum spretti og náðir í
tappana.
Þegar Sverre var í sveitinni, þá
varð hann veikur. Þetta reyndist
vera botnlangakast og Sverre dó.
Þú huggaðir þig við að þú hafðir
notað síðasta tækifærið til að gera
honum greiða.
Hvíldu í friði, afi okkar.
Snorri og Aron Orn.
Elsku pabbi okkar er látinn eftir
harða baráttu við veikindi síðustu
árin. Það lýsir honum best hvað
hann var þrár að hann gafst ekki
upp og var orðinn ansi brattur aftur
síðasta ár sitt. En skyndilega kom
kállið þegar allir voru orðnir bjart-
sýnir og rólegir aftur. Pabbi okkar
var einstakur maður og leysti sitt
föðurhlutverk einkar vel af hendi.
Okkur er minnisstæð glettnin,
fyndnin og umhyggjan sem
streymdi frá honum alla tíð, einnig
við þessa erfíðu sjúkdómslegu var
stutt í þessa þætti hans.
Pabbi var skáti eða nánar til tekið
Væringi. Orðtakið „Eitt sinn skáti,
ávallt skáti“ lýsti honum vel. Skát-
inn í honum var mikið meira en
hnútar og merki, hann vildi öllum
gott gera, var atorkusamur og úr-
ræðagóður. Hann gladdist mjög yfir
að við systkinin öll tókum virkan
þátt í skátastarfi og einnig flest
barnabörnin hans sem hafa haft
aldur til. En nú er pabbi farinn
heim eins og við segjum á skáta-
máli.
Þótt pabbi hafí unnið skrifstofu-
vinnu alla tíð þá var hann einkar
laginn við verklega hlutann. Hann
gat tekið í sundur stóru veggklukk-
una sem afí hans átti og komið í
stand, lagfært bíla og flest það sem
aflögu fór. Það var unun að horfa á
hann vinna, allt lék í höndunum á
honum. Enda sátum við oft hjá
honum bara til að horfa á. Pabbi
notaði þessar stundir til að spjalla
við okkur og fræða um ýmsa hluti.
Hann lagði mikla rækt við íslenska
tungu og miðlaði þeim viðhorfum
til okkar ásamt miklum fróðleik
bæði um landið okkar og móður-
málið. Þegar hann vann hjá Raf-
magnsveitum ríkisins fór hann oft
út á land á vegum vinnunnar.
Stundum fengum við að fara með
og það var sama hvert farið var,
alls staðar var honum vel tekið og
við vorum stolt af að sjá að svona
margir þekktu pabba og voru vinir
hans.
Greiðvikni pabba var rómuð, ef
einhver þurfti á hjálp hans að
halda var hann boðinn og búinn að
veita hana. Hann var næmur á
hvar og hverjum hann gat hjálpað
og því þurfti ekki alltaf að biðja um
aðstoðina, hann tók frumkvæðið
sjálfur.
Þegar mamma og pabbi fengu út-
hlutað lóðinni Hraunbæ 11 var mik-
ill fögnuður í fjölskyldunni. Pabbi
lagði hart að sér við húsbygginguna
og flutt var inn í húsið eins fljótt og
unnt var. Eftir að húsið var komið
upp var hafist handa við garðinn og
nýttist hugvit pabba og handlagni
vel þar. í þessu nýja hverfi voru
margir sem leituðu til pabba um
ýmis viðvik og fékk hann brátt við-
urnefnið hreppstjórinn, eða hreppi
eins og einn nágranninn stytti það.
Það var því sjálfgefið að yngsta
barn pabba var kallað mini-hrepp.
Pabbi eignaðist snemma barna-
börn og ástúðin og umhyggjan sem
hann sýndi þeim var hin sama og
hann sýndi sínum eigin börnum.
Barnabörnin eru nú orðin 11 og eitt
er á leiðinni. Fyrir tæpum tveimur
árum varð hann langafi og var hann
mjög stoltur af því. Langafabömin
eru orðin tvö.
Undanfarin ár höfum við systkin-
in búið erlendis og fannst okkur oft
erfitt að hugsa til þess hve langt var
til pabba. En hann var alltaf hress
og uppörvandi þegar við hringdum í
hann eða heimsóttum hann. Hann
hvatti okkur, spurði um börnin okk-
ar og sagði okkur fréttir af sér og
ýmsu sem gerðist hér heima. Hann
samgladdist okkur þegar vel gekk.
Hann hlustaði á okkur róma Dan-
mörku og Noreg, en sagði svo
ákveðinn að samt væri nú best og
fallegast á íslandi.
Margar minningamar um pabba
koma í hugann þessa dagana, þær
munum við varðveita og miðla til
barna okkar. Minningarnar um góð-
an föður er okkar styrkur í sorginni.
Guð blessi minningu pabba.
Óli Örn, Inga Lovísa og Karl.
Nokkur orð um afa minn.
Þess sárt er saknað sem elskai- mest
en núna ertu í huga mínum
þá af öllu öðru kýs ég best
að vera barn í örmum þínum.
Siguijón Örn Ólason.
Elsku afi Hugo. Þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig og
mömmu. Þú og amma Margrét vor-
uð dugleg að passa mig þegar ég
var lítill, þegar mamma var að
fljúga. Alltaf varst þú góður vinur
minn og við gerðum margt saman.
Meðal annars þegar þú hjálpaðir
mér að smíða skip úti í bílskúr. Þá
barði ég hressilega á puttann á þér!
Þótt það hafi örugglega verið svaka-
lega vont, þá tókstu því bara vel. Þú
gafst mér líka fullt af frímerkjum
og var ég fyrir jól að flokka þau í
frímerkjabækur.
Eftir að þú veiktist kom ég í
heimsókn með ömmu Margréti og
var þá alltaf gaman að hitta þig.
Hvíl þú í friði, elsku afi.
Stefán Barði.
+
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim, sem
vottuðu okkur samúð við andlát og útför
eiginkonu og móður okkar,
GUÐLAUGAR BERGMANN.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 32A
Landspítalans.
Grétar Bergmann,
Aðalheiður Óladóttir Helleday
og fjölskylda.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður okkar, tengdamóur, ömmu
og langömmu,
ÁGÚSTÍNU ELÍASDÓTTUR,
dvalarheimili aldraðra
Hrafnistu, Reykjavík.
Esther Guðmundsdóttir,
Hrafnhildur Bernharðsdóttir,
Elías Guðmundsson,
Guðlaugur Elíasson,
Kristján Elíasson,
Erla Elíasdóttir,
Elías Elíasson
og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við ölium þeim, sem
sýndu okkur samúð við andlát móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ÖNNU GÍSLADÓTTUR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis
á Vífilsgötu 18.
Helga Karlsdóttir, Jón Ásmundsson,
Björn Karisson,
Anna B. Jónsdóttir, Guðmundur Valur Oddsson,
Ásmundur Jónsson,
Anna Hera Björnsdóttir.
Jón Magnússon,
Guðný Sigurðardóttir,
Guðrún Júlíusdóttir,
Sesselja Jónsdóttir,
Gunnar Hjálmarsson,
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ,
ÓLA BJÖRG BERGÞÓRSDÓTTIR,
Rauðarárstíg 32,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þann 29. janúar.
Útför auglýst síðar.
Gunnar Hersir,
Hávarður Emilsson, Fríður Hlín Sæmundsdóttir,
Þórunn Kristín Emilsdóttir, Kristinn Eymundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum af alhug öllum þeim sem sýndu okk-
ur samúð og hlýhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR
sjúkraliða.
Emil Ingólfsson, Jónína G. Haraldsdóttir,
Guðmundur Ingólfsson, Sigríður Einarsdóttir,
Stefán Ingólfsson, Guðrún Ragnarsdóttir,
Kristinn Ingólfsson, Birna K. Svavarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúö
við andlát og útför mannsins míns, föður okk-
ar, tengdaföður, afa og sonar,
KRISTINS EGGERTSSONAR.
Hjördís Bergstað,
Eggert Kristinsson, Sigfríður Birna Sigmarsdóttir,
Valdimar Kristinsson,
Hjördís Kristinsdóttir,
Sigmar Freyr og Kristinn Björn,
Sigurlaug Þorsteinsdóttir.
•c.
inningarkort Slysavamafélags Islands fást á skrifitofu félagsins.:
Kortin em send bœði innan- og utanlands. Hœgt er að styrkja
ákveðna björgunarsveit eða slysavarnadeild innan félagsins.
Gíró- og greiðslukortapjónusta.
Slysavamafélag íslands,
Grandagarði 14,
sími 562 7000 —fax 562 7027
i
í
Dragtír-buxur
blussur-píls
Míkíð úrval í lítlum stœrðum.
Nýkomíð míkíð úrval
afstökum buxum.
Verðfrá kr. 1.690.

Nýbýlavegín, Kóp.,
símí 554 443S

DRSHfmfl
Gerum árshátíðina að ógleymanlegu ævintýri.
Fagurt umhverfi, glæsilegir
salir, Ijúffengur matur,
fullvissa um Ijúft kvöld,
óvæntar uppákomur.
Sjáum um flutning
fram og til baka

- í F A Ð M1 pj
HveradoCum
Hringdu og kannaðu málið.
uppl. og bókanir í s. 567 2020
<
I