Morgunblaðið - 29.04.1999, Síða 50

50 FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KJARTAN STEINÓLFSSON,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfírði,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans þriðju
daginn 27. apríl.
Sigríður Erla Þorláksdóttir,
Erla María Kjartansdóttir, Guðmundur Sigurbjörnsson,
Jóhanna Guðrún Kjartansdóttir, Brynjar Örn Bragason,
Þórir Kjartansson, Unnur Sveinsdóttir,
Birgir Kjartansson, Arnþrúður Björnsdóttir,
Þorlákur Kjartansson, Anna María Pétursdóttir,
Guðmundur Kjartansson, Guðrún Svava Viðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útför ástkærs föður míns, tengdaföður, afa og
langafa,
ÁGÚSTS GISSURARSONAR,
Hrafnistu, Reykjavík,
fer fram frá Hjallakirkju í Kópavogi föstudaginn
30. apn'l kl. 10.30.
Bióm og kransar afþakkaðir en þeim, sem vilja
minnast híns látna, er bent á Slysavarnafélag
íslands.
Ingibjörg Ágústsdóttir, Gestur Halldórsson,
Ásthildur Gestsdóttir, Haraldur ísaksen,
Ólafur Gestsson, Sandra D. Gunnarsdóttir,
Marías Halldór Gestsson,
Ágúst Ragnar Gestsson
og barnabarnabörn.
t
Systir okkar,
HELGA BJARNADÓTTIR
frá Hörgsdal á Síðu,
Sléttuvegi 15,
Reykjavík,
er látin.
Jón Bjarnason,
Friðrik Bjarnason.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SESSELJA BENEDIKTSDÓTTIR,
Sundabúð 3,
áður Vatnsdalsgerði, Vopnafirði,
er látin. Jarðarförin fer fram frá Vopnafjarðarkirkju þriðjudaginn 4. maí
kl. 14.00.
Sólveig Ingólfsdóttir, Ari G. Hallgrímsson,
Sigurður Ólafsson, Stefanía Sigurjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær frænka,
GUÐMUNDA BJÖRNSDÓTTIR,
Fornasandi 1,
Hellu,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands þriðjudaginn 27. apríl.
Fyrir hönd vandamanna,
Örn Guðjónsson og dætur.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BRAGI EIRIKSSON,
Jökulgrunni 4,
sem lést laugardaginn 24. apríl, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn
30. apríl kl. 15.00.
Ragnheiður Sveinsdóttir,
Böðvar Bragason, Gígja Haraldsdóttir,
Sigtryggur Bragason, Elísabet Jóhannsdóttir,
Jóhann Bragason, Guðrún Valgarðsdóttir
og afkomendur.
ÞORGERÐUR
GÍSLADÓTTIR
+ Þorgerður
Gísladóttir
fæddist í Reykjavík
30. apríl 1914. Hún
lést í Reykjavík 19.
apríl siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðríður Jó-
hannsdóttir frá
Nesjavölllum í
Grafningi, f. 1876,
d. 1949, og Gísli
Guðmundsson frá
Saurbæ, f. 1852, d.
1920. Systkini Þor-
gerðar voru
Katrín, f. 1903, látin; Þorleifur,
f. 1905, látinn; Þorsteinn, f.
1908, látinn; Jóhann Grímur, f.
1913, látinn. Auk þess átti Þor-
gerður tvö systkini sem dóu í
bamæsku.
Hinn 31. desember 1942 gift-
ist Þorgerður
Þórólfi Ólafssyni, f.
14. des. 1909, d. í
ágúst 1981. Þeirra
sonur er Geir, f. 21.
ágúst 1952. Hans
börn eru Eyþóra
Kristín, f. 1972,
Gerða Björk, f.
1974, og Halldór, f.
1976. Sambýliskona
Geirs er Guðrún
Bjarnadóttir.
Gerða vann versl-
unarstörf alla ævi
og vann seinni árin
lengst af í Tiskuskemmunni á
Laugaveginum. Síðustu árin
dvaldi hún á Droplaugarstöð-
um.
Utför Þorgerðar fer fram
frá Fossvogskapellu í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Enginn ræður sínum næturstað.
Nú er lokið lífsgöngu hennar Gerðu
frænku. Mér verður hugsað til allra
góðu stundanna sem við áttum
saman. Þegar ég var að alast upp
og lengi frameftir þá voru Gerða og
Olli alltaf með okkur systkinunum
þegar eitthvað stóð til. Það voru af-
mæli og fleiri hátíðir.
Pabbi minn og Gerða voru mjög
samrýnd og það átti við um þau öll,
systkinin af Grettisgötunni. Aldrei
var haldið svo upp á afmæli okkar
krakkanna að þau kæmu ekki til
okkar. Það var oft glatt á hjalla þá
og mikið hlegið og sagðar sögur af
ýmsu fólki. Gerða kunni þá list öðr-
um betur að segja sögur, hún hélt
okkur alveg orðlausum í undrun og
forvitni. Svo var hlegið og hlegið.
Gerða frænka var full af kátínu og
lífsfjöri og fannst gaman að fara út
á meðal fólks, sýna sig og sjá aðra.
Hún sagði okkur oft söguna af því
þegar hún gekk inn í Gyllta salinn á
Borginni í rauðum kjól og allir litu
upp til að horfa á þessa glæsilegu
Reykjavíkurmey. Hvar sem Gerða
frænka kom og hvert sem hún fór
þá fylgdi henni glaðværð og lífs-
gleði.
Gerða og Olli höfðu gaman af að
ferðast og þau fóru m.a. á skauta á
vötnin hér í nágrenninu. Ein ferð er
mér minnisstæð. Þá var farið austur
að Þingvallavatni, pabbi keyrði og
við krakkarnir fengum að fara með.
Þetta voru ógleymanlegar stundh-.
Margar góðar stundir áttum við
heima í Eskihlíðinni bæði á jólum,
áramótum og tyllidögum. Eg man
hvað mér fannst gaman þegar
Gerða var komin. Gerða og Olli
JIIIIIIIIIX11XI II
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfísdrykkjur
•*-
P E R L A N
Sími 562 0200
[IIIIIIIIlllllll
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
AUan.sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
komu yfirleitt gangandi til okkar,
enda stutt úr Bólstaðarhlíðinni í
Eskihlíðina. Það er gott að eiga
dýrmætar perlur í minningasjóði.
Gerða frænka kynntist fjölda
manns á Mfsleiðinni og var alveg
stálminnug og mjög ættfróð. Það var
alltaf skemmtilegt að sitja og hlusta
á Gerðu segja frá. Við systkinin í
Eskihlíðinni þökkum henni fyrir
ógleymanlegar samverustundir.
Gerða frænka vann við verslun-
arstörf alla sína ævi. Hún byrjaði
sem ung stúlka í Braunsverslun,
sem var þá ein fínasta búðin í bæn-
um. Það vildu allar ungar stúlkur fá
vinnu þar. Þegar auglýst var eftir
stúlku myndaðist fljótt biðröð sem
náði langt niður eftir Bankastræt-
inu. Gerða frænka var ein af þess-
um stúlkum og hún fékk vinnuna.
Hún hafði líka allt sem til þurfti,
var glæsileg, hæfileikarík og
skemmtileg. Gerða frænka kunni
að afgreiða viðskiptavinina. Alla tíð
hafði hún gaman af að klæða sig
upp og fara í bæinn, sýna sig og sjá
aðra. Hún fylgdist vel með tískunni
og var alltaf í nýjustu tísku.
Nú eru öll systkinin af Grettis-
götunni horfin héðan. Gerða var
síðust í röðinni. Eg þakka fýrir að
hafa átt góða daga með þeim öllum.
Megi góður Guð vera með Gerðu,
pabba, Leifa, Kötu og Jóa frænda.
Dýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust yfir storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.
(Olöf Sig. frá Hlöðum)
Katrín Þorsteinsdóttir.
Nú er hún amma mín farin eftir
langvarandi veikindi og aldrei aftur
heyrum við prakkaralegan hlátur-
inn hennar.
XMómal’Mðirí
irðshom
v/ Possvogski»*kjuga>*ð
Simit 554 0500
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útfór hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Fyrstu minningarnar sem ég á af
ömmu tengi ég við súkkulaði. Ég
man að þegar hún kom til mín
brosti hún og hló um leið og hún
seildist niður í eitt hólfið í veskinu
sínu og dró þar upp súkkulaði með
hnetum og rúsínum. Hún átti alltaf
súkkulaði í veskinu sínu. Á tímabili
var ég í pössun hjá ömmu og afa í
Bólstaðarhlíðinni. Ég var svo lítil
að ég man ekki mikið eftir því en ég
held að einu sinni hafi ég troðið
fullt af rúsínum upp í nefið á mér
og þegar ég fann að ég gat ekki
lengur andað með nefinu fór ég að
hágráta. Amma þurfti að finna
flísatöngina og draga rúsínurnar
út.
Seinna þegar ég varð unglingur
komst ég að því að amma hafði
dansað á Borginni fyrir og eftir
stríð við afa. Hún sagði mér að þeg-
ar hún var lítil hefði hún alltaf verið
stærst af vinkonum sínum og allfr
kallað hana himnalengju. Ég held
að henni hafi fundist svolítið skond-
ið að hugsa til þess þegar við
krakkarnir komum í heimsókn og
vorum öll orðin stærri en hún.
Amma var alltaf dugleg að fara
út að ganga. Hún spásseraði um
bæinn þveran og endilangan og
hafði mikla ánægju af. Ég vona að
nú spásseri hún um á góðum stað.
Elsku amma mín, hafðu mína
þökk fyrir aUt. Minningin um þig
mun ávallt lifa í brjósti mér.
Hin bláasta fjóla fyrr þú varst
í föður þíns laukagarði,
þá angan og fegurð í æsku barst,
sem óskelfd til himinsins starði.
Það yndi er fölnað, en yfir því rís
nú elskunnar minnisvarði.
(Hulda)
Hvíl þú í friði, amma mín.
Þín
Eyþóra Kristín.
Hún Gerða föðursystir mín var
snar þáttur í lífi mínu og okkar
systkina. Fyrst þegár ég minnist
hennar átti hún heima ásamt
manni sínum, Þórólfi, í Þingholts-
stræti, gegnt verslun sem hét Ind-
riðabúð. Við systkinin vorum tíðfr
gestir hjá þeim hjónum á uppvaxt-
arárum okkar, einkum á sunnudög-
um.
Gerða var höfðingi heim að
sækja. Ekki það að hún bakaði sjálf
sautján sortir en í Þingholtunum
var afbragsðs bakarí kennt við
Bemhöft og ekki brást að Gerða
sendi okkur þangað. Vorum við oft-
ar en ekki send til innkaupa á feit-
um og bústnum rjómakökum og
öðm sætabrauði, slíkar krásir vom
ekki daglegt brauð í þá daga.
Þegar heim var komið úr köku-
leiðöngrum var sest við lestur
Hjemmet og annaiTa danskra blaða
og sá Gerða um þýðingar allra
teiknimynda í þeim ágætu blöðum.
Á tímabili reyndi hún að kenna mér
dönsku en ég brást henni algerlega
á því sviði og hún hélt því þýðingun-
um áfram enda miklu skemmtilegra
að láta hana segja frá.
Gerða og Þórólfur vora fasta-
gestfr á heimili okkar á hverju að-
fangadagskvöldi í áratugi ásamt
syni þeirra, Geir, er hann kom til
sögunnar 1952.
Það er óhætt að segja að hátíðin
hækkaði um nokkur „desíbel" þeg-
ar Gerða mætti á svæðið. Gerða var
einstaklega hláturmild kona og
sannarlega hressandi að fá hana í
heimsókn. Það var aldrei lognmolla
í kringum hana.
Starfsferill Gerðu var einkum við
afgreiðslustörf í dömuverslunum,
svo sem versluninni Dyngju og
Meyjarskemmunni við Laugaveg.
Gerða var þar á heimavelli, búðar-
kona eins og þær gerast bestar.
Hún hafði næmt auga fyrir útliti og
klæðaburði fólks. Af hennar munni
heyrði ég öragglega fyrst orðin:
„lækker", „elegant" og „smart“.
Sjálf var Gerða allt þetta.
Gerðu vil ég þakka hlutdeild
hennar í uppeldi mínu svo og marg-
ar gleðistundir síðar á ævinni. Geir,
syni hennar, og barnabörnum votta
ég samúð mína.
Gísli Þorsteinsson.