Morgunblaðið - 22.06.1999, Page 59

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐ JUDAGUR 22. JÚNÍ 1999 59 V
FÓLK í FRÉTTUM
Catherine Zeta-Jones í Svikamyllu
Síbrosandi
senuþj ófur
VELSKA leikkonan Cath-
erine Zeta-Jones skaust
fram á sjónarsviðið í
skylmingamyndinni Zorró
þar sem hún stal senunni af engu
síðri leikurum en hinum blóðheita
Antonio Banderas og aðalsmannin-
um Anthony Hopkins. Það þarf
ekki að orðlengja að myndin opnaði
ýmsar dyr fyrir henni í kvikmynda-
borginni Hollywood og önnur stór-
mynd fylgdi í kjölfarið, Svikamylla,
þar sem hún atti kappi við skoska
hjartaknúsarann Sean Connery.
Það vakti athygli þegar myndin var
frumsýnd á kvikmyndahátíðinni í
Cannes að Zeta-Jones mætti þang-
að í fylgd fjölskyldu sinnar og lék
blaðamanni forvitni á að vita hvort
aettingjarnir fylgdu henni við hvert
fótmál.
„Nei, ekki um allt,“ svarar
Catherine glöð í bragði þennan
sólardag á Hótel Du Cap. Það
verður að segjast að Zeta-Jones er
bráðmyndarleg og efni í stór-
stjörnu, með sitt stingandi augna-
ráð og lýtalausu andlitsdrætti.
Enda var allt troðið af forvitnum
vegfarendum fyrir utan kvik-
myndahöllina á frumsýningunni í
Cannes. Þar klifraði fólk upp í tré
og upp á axlirnar hvert á öðru til
að sjá henni og Skotanum síunga
Sean Connery bregða fyrir á rauða
dreglinum.
Hvernig tilfínning var þetta?
„Það var frábært," svarar Zeta-
Jones himinlifandi. „Ég hef verið á
hátíðarfrumsýningum áður en það
er eitthvað við þessi rauðu þrep,“
segir hún og hlær. „Þetta var ynd-
isleg upplifun eins og sjálf frum-
sýningarveislan. Ég trúði því varla
hversu margir mættu til að fylgjast
með okkur. Ekki spillti fyrir að
vera frá Evrópu og hafa frá blautu
barnsbeini fylgst með kvikmynda-
stjörnum arka upp þessi þrep.“
Var þetta ekkert yfírþyrmandi?
„Það fór svolítið um mig þegar
ég kom að fréttaljósmyndurunum
þvi þeir voru svo margir, en annars
var tilfinningin góð.“
Hvernig kanntu við þig í
Hollywood?
„Mjög vel,“ svarar hún og brosir,
- í raun ástæðulaust að taka það
fram því hún er alltaf brosandi.
„Zorró hafði mikla þýðinpi fyrir
mig. Stórmynd á borð við hana,
sem nær langt á alþjóðavettvangi,
skiptir sköpum á leikferlinum. Það
sem mestu munar um er að í kjöl-
farið bjóðast mér handrit sem mér
hefðu aldrei boðist fyrir tveimur ár-
um.“
Þú virðist kattliðug ef marka má
myndina Svikamyllu.
Mikið af líkamsæfmgun-
um var bætt í myndina
vegna þess að ég er
dansari. Ég vildi leggja
eins mikið af mörkum og mögulegt
var og atriðið sem er í uppáhaldi
hjá mér er þegar ég sneiði framhjá
leysigeislunum, nokkurs konai’
sambland af ballett og innhverfri
íhugun. Ég geri fimleikaæfingarnar
líka sjálf.“
Hvaða bakgrunn hefurðu sem
dansari?
„Ég lærði dans frá fjögurra ára
aldri og lék aðalhlutverkið í steppd-
ansi í 42nd Street á West End. Ég
byijaði leikferilinn sem söngkona
og dansari og hef líka leikið í óp-
eru.“
Þú varst valin ein fegursta kona í
heiminum af bandaríska vikublað-
inu People árið 1998.
„Það er fólk sem sér mig ekki á
morgnana," segir Zeta-Jones og
hlær.
Hefðirðu áhuga á að snúa aftur í
leikhús.
„Já,“ svarar hún. „Mér hafa
borist nokkur tilboð, en það er mun
meiri skuldbinding tímalega séð að
leika í leikhúsi en í kvikmyndum.
Ég hef áhuga á því en leikhúsin
verða alltaf til staðar og ég einbeiti
mér að kvikmyndum um þessar
mundir. Ég hefði gaman af því að
leika í gamansöngleik við tæki-
færi.“
Af hverju heldurðu að svona
margir breskir leikarar séu að
hasla sér völl í Hollywood.
„Mér hefur einkum fundist áber-
andi hversu margar breskar
leikkonur eru að ná frama þar. Ég
held að reynslan af leikhúsi hafi
mikið að segja. Leikhúshefðin er
lík í New York en hún er hverfandi
í kvikmyndaborginni Los Angeles."
Þú segist hafa fengið mörg tilboð
eftir Zorró.
Já, ég var að ljúka við mynd-
ina Haunting þar sem ég
leik á móti Liam Neeson
undir leikstjóm Jan de Bont.
Ég var einnig að klára ódýrari og
smærri mynd, High Fidelity með
Stephen Érears. Það er gott að
blanda saman stórum og litlum
verkefnum til að tapa ekki áttum.
Eftir stórmyndirnar er tilvalið að
nota tækifærið og fjármunina sem
gefast til að vinna að smærri mynd-
um, þar sem allt er minna í sniðum,
einfaldara og samheldnara.“
Af hverju tókstu að þér hlutverk-
ið í Svikamyllu?
„Bara það að fá að leika á móti
Sean Connery gerði það að verkum
að ég ákvað að taka tilboðinu.
Handritið var mjög frábrugðið
lokaútgáfunni, mun meiri hasar og
sprengingar, sem var nokkuð sem
heillaði hvorki mig né Sean. Það
sem gerði útslagið í mínum huga
var að fá að leika sterka persónu á
móti Sean Conneiy, deila með hon-
um hvíta tjaldinu og vinna náið með
honum í fimm mánuði. Mér fannst
þetta heiður, sérstaklega þar sem
Sean hafði stungið upp á mér.“
Hvernig var að vinna svo náið
með Sean Connery?
„Þetta var stórkostlegt," segir
Zeta-Jones. „Við unnum saman á
hverjum degi í hálft ár og urðum
mjög góðir vinir. Sambandið varð
aldrei þannig að við fengjum nóg
hvort af öðru. Hann er auðvitað
stórt nafn en það stígur honum
ekki til höfuðs. Við hlógum og
skemmtum okkur og ég hef aldrei
átt í betra samstarfi."
Hefðirðu kosið hann í kosningun-
um í Skotlandi?
„Jahá,“ segir hún og hlær. „Sean
Connery í forsetastól! Lengi lifi
konungurinn!“
Það var eftir því tekið á
Bretlandseyjum þegar þú
fluttist þaðan til
Hollywood.
„Ég var að verða of fræg fyrir
eigin smekk,“ svarar hún einlæg.
„Þegar það fór að hafa áhrif á leik-
ferilinn ákvað ég að flytja mig um
set og hverfa af vettvangi um tíma.
Þegar ég lít til baka snerist þetta
meira um að hafa unnið í leikhúsi
frá sextán ára aldri. Ég fékk hlut-
verk í sjónvarpsþáttum átján ára,
þurfti að takast á við frægðina sem
því fylgdi og var einfaldlega ekki
undir það búin. Það hvernig frið-
helgi einkalífsins hverfur og maður
verður almenningseign. Ég var aló-
viðbúin öllu fjaðrafokinu og leysti
ekki eins vel úr því og ég geri núna.
Lygarnar og persónunjósnirnar
gengu alveg fram af mér svo ég
CATHERINE Zeta-Jones og Sean Connery í leðri.
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
LEIKSTJÓRINN Jon Amiel, Catherine Zeta-Jones og Sean Connery á
kvikmyndahátíðinni f Cannes.
kvaddi og hélt vestur á bóginn.“
Margar leikkonur hafa kvartað
yfír því að góð hlutverk fyrir konur
séu ekki á hverju strái.
„Jodie Foster fær auðvitað góðu
bitana fyrst og við hinar afgang-
ana. En að mínum dómi hefur þró-
unin verið jákvæð undanfarin 20
ár. A tímum Hitchcoeks leyfðist
konum að vera fallegar, greindar,
með skopskyn og á sama tíma að
vera teknar alvarlega. Svo tók við
tímabil í Bandaríkjunum þar sem
fallegar konur voru annað hvort í
vændi eða hjákonur einhven-a
stórbokka.
s
þeim tveimur bandarísku
myndum sem ég hef leikið í,
Zorró og Svikamyllu, hef ég
leitast við að gera persónurn-
ar eins sterkar og mögulegt hefur
verið, án þess þó að gera þær harð-
neskjulegar. Ég geri bara það
besta úr því sem að mér er rétt.
Karlmenn og konur hafa ekki sömu
völd í Hollywood. Þar er goggunar-
röð og aðeins lítið brot kvenna þén-
ar eins og Julia Robert.“ Zeta-Jo-
nes tekur sér kúnstpásu, setur upp
stór augu, heimskusvip og segir
með hátíðniröddu: „En það er sko
allt í lagi.“
Hafðir þú ekki áhyggjur af ald-
ursmuninum á þér og Connery?
„Við gáfum vissulega færi á okk-
ur vegna þess að Sean er fjörutíu
árum eldri en ég. Þegar við hitt-
umst fyrst í Róm hugsaði ég með
mér hvort það væri mögulegt að
sambandið gæti orðið trúverðugt.
Það varð hins vegar deginum ljós-
ara fyrir mér eftir aðeins tíu mín-
útna fund, auðvitað," segir hún, lít-
ur til mótleikara síns á næsta borði
og hlær.
„Við höfum svipaða kímnigáfu
sem skilar sér á hvíta tjaldið og við
náum virkilega vel saman. Það er
eitthvað sem ekki verður bjargað á
tökustað eða klippiborðinu, annað
hvort er það til staðar eða ekki.
Bestu leikarar geta unnið saman og
samt vantar alltaf eitthvað upp á
tráverðugleikann í sambandinu.
Það var ekki spennan eða hasarinn
sem ég hreifst af í handritinu held-
ur samband okkar Seans.“
Hvernig var í Malasiu?
„Frábært,“ svarar Zeta-Jones og
blaðamaður veltir því fyrir sér
hvort allt sé frábært og stórkost-
legt í lífi þessarar leikkonu. „Það
var rakt,“ heldur hún áfram. „Ég
svitnaði enn klukkan ellefu á kvöld-
in. Og það er af hinu góða að ferð-
ast til nýs lands þegar tökum er að
Ijúka á mynd því þá er þreytan far-
in að segja til sín. Manni líður eins
og síðasta skóladaginn og fær auk-
inn kraft við það að skipta um um-
hverfi. Það var vel hugsað um okk-
ur í Malasíu, við fengum næði og
gátum lokið við myndina.“
Nú geturðu slakað aðeins á?
„Ég bara verð,“ svarar hún. „I
gærkvöldi fór ég í nudd þegar
klukkan var að nálgast sex og sofn-
aði klukkan 7. Ég bað um að vera
ekki trufluð og vaknaði í dauðans
ofboði: „Guð minn góður, klukkan
er tíu. Ég verð að fara aftur að
sofa! Ég svaf alla nóttina á meðan
alls staðar annarsstaðar voru
veisluhöld. Tónlistin var í botni rétt
fyrir utan gluggann á hótelinu og
ég hugsaði með sjálfri mér: „Guð
minn góður, ég á aldrei eftir að
sofna.“ Hún þagnar og smellir
fingrum til að sýna hversu fljótt
hún sofnaði.
S
g er nýkomin hingað frá
Chicago og hef farið
tvisvar yfir Atlantshafið á
þremur vikum. Við vor-
um að kynna myndina í Bandaríkj-
unum og héðan fer ég til Munchen,
Madrid, Buenos Aires, Rio de Jan-
eiro, Sao Paolo og loks aftur Los
Angeles. Síðan þarf ég að fara aftur
til London að kynna myndina
Haunting í ágúst og mig hryllir við
tilhugsuninni. En ég fæ frí í júlí og
er hvíldinni fegin.“
Hvernigmynd er „Haunting"?
„Þetta er risamynd úr Drauma-
smiðju Spielbergs þar sem Liam
Neeson leikur sálfræðing sem er að
gera tilraunir með minnisleysi.
Húsið draugalega er stjarna mynd-
arinnar."
A hún eftir að verða ógnvekj-
andi?
„Bíddu bara,“ segir Zeta-Jones
og hlakkar í henni. „Þetta er eins - -
og að leika í ástaratriði. Það er
aldrei erótískt meðan tökur fara
fram en þegar maður sér upptök-
una er það virkilega kynæsandi.
Það sama á við um hrollvekju eða
sálfræðitrylli þar sem maður hugs-
ar með sér: „Þetta er nú ekkert
hryllilegt." En þegar maður sér
upptökuna rísa hárin á höfðinu á
manni. Ég fer sko ekki á svona
myndir.“
Nú er algengt á netinu og víðar
að þú sért sögð suður-amerísk. Fer
það í taugarnar á þér?
„Eftir að ég lék í Zorró og gekk
eftir rauða dreglinum á óskarsverð-
launaafhendingunni mætti ég
blaðamönnum frá Suður-Ameríku
sem byijuðu að spyrja mig á
spænsku. „Ég er velsk,“ volaði ég.
Ég tók þessu samt sem hrósi því
það þýðir að framburðurinn hafi
verið sannfærandi. Ég hef leikið
Bandaríkjamann í undanfömum
þremur myndum og verð að fara að
leika samlanda minn aftur áður en
ég týni niður hreimnum."
Ætlarðu að koma hingað aftur til
Cannes?
„Ég væri til í að koma hingað aft-
ur, vera í dómnefndinni og horfa á T -
myndir daginn út og daginn inn;
þurfa ekki að ræða um hvað sé á
döfinni hjá mér,“ segir Zeta-Jones
og hlýnar augsýnilega á sálinni við
tilhugsunina. „Það væri hin full-
komna hvíld."
Þú ættir að reyna að verða þér
úti um vinnu á dagblaði, segir
blaðamaður sposkur.
„Get ég sótt um vinnu hjá ykk-
ur,“ svarar hún og brosir, - að sjálf-
sögðu.
Eftirlýst kort nr.:
4543-3700-0022-1781
4543-3700-0027-9888
4507-4300-0022-4237
4507-4500-0026-7523
Afgreiðslufólk, vinsamlegast takið
ofangreind kort úr umferð og
sendið VISA Islandi sundurklippt.
VERÐLAUN kr. 5000
fyrir að klófesta kort
og visa á vágest
VISA ISLAND
Álfabakka 16,
109 Reykjavík.
Sími 525 2000.