Morgunblaðið - 10.07.1999, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
SIGRIÐUR
BJARNVEIG
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Sigríður Bjarn-
veig- Guðmunds-
dóttir fæddist í
Ólafsfirði 6. janúar
1923. Hún lést á
dvalarheimilinu
Lundi á Hellu 30.
júní síðastliðinn.
Sigríður var dóttir
hjónanna Guðmund-
ar Aðalsteins Sig-
urðssonar, f. 24.8.
1889, d. 28.6. 1963,
og Kristínar Jóns-
dóttur, f. 21.10.
1892, d. 18.2. 1971.
Systkini Sigríðar
eru: 1) Sigmar Magnús, f. 10.8.
1911, d. 29.6. 1917. 2) Hólmfríð-
ur Steinunn, f. 25.7. 1913, d. 7.1.
1944. 3) Þorsteinn Gísli, f. 23.5.
1915, d. 25.11. 1920. 4) Guð-
mundur Kristinn, f. 23.7. 1916,
d. 27.7. 1916. 5) Baldvina, f.
13.11.1917, d. 5.3. 1918. 6) Bald-
vina, f. 16.3. 1919, d. 14.2. 1995.
7) Jón Þorsteinn, f. 27.2. 1921. 8)
Sigríður Bjarnveig, f. 6.1. 1923,
d. 30.6. 1999. 9) Emil Guðmund-
ur, f. 6.12. 1925. 10) Ragnar
Ólafur, f. 17.9. 1927. 11) Mar-
grét, f. 25.7. 1929. 12) Stefanía
Guðný, f. 25.9. 1931, d. 28.3.
1962. 13) Sigurður Kristinn, f.
23.2. 1935. 14) Guðdís Sæunn, f.
1.11.1937.
Haustið 1944 giftist Sigríður
Garðari Björnssyni bakara. Þau
slitu samvistir. Börn þeirra eru:
1) Guðrún Birna, f.
24.1. 1945, gift Jóni
Helgasyni. Þeirra
börn eru: a) Hrafn-
hildur Björk, f. 26.4.
1964 í sambúð með
Einari Jónssyni,
börn hennar eru
fímm. b) Sigurbjörg
Kristín, f. 27.8.
1967, gift Axel Wi-
um. c) Helgi, f. 28.7.
1969, sambýliskona
hans er Kristbjörg
Ingimundardóttir.
d) Garðar, f. 28.7.
1969. e) Linda Mar-
ía, f. 25.12. 1971. Hún á eina
dóttur. 2) Kristinn Guðmundur,
f. 22.8. 1949, kvæntur Hrefnu
Sigurðardóttur. Börn þeirra
eru: a) Guðlaug, f. 15.3. 1971,
sambýlismaður hennar er Sæ-
mundur Jónsson. Þau eiga eina
dóttur. b) Berglind, f. 11.8.1974,
unnusti Þorsteinn Orri Magnús-
son. Berglind á einn son. c) Alda
Marín, f. 24.9. 1986. 3) Brynja
Fríða, f. 11.10. 1950, gift Arna
Rúnari Kristjánssyni. Börn
þeirra eru: a) Iða Brá, f. 25.2.
1973, maki Árni Krisljánsson.
Þau eiga þijá syni. b) Elfa Rún,
f. 13.1. 1979, unnusti Guðjón
Emilsson. c) Arni Björn, f. 8.3.
1984.
Útför Sigríðar fer fram frá
Dalvíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Það er alltaf erfitt að kveðja þá
sem maður elskar. Nú hefur hún
amma mín fengið hvfldina, en eftir
eru minningar um yndislega góða
konu.
Allt frá því ég man eftir mér höf-
um við amma verið mjög samrýnd-
ar. Einhvern tímann komumst við
að því að það hlyti að vera af því að
við værum báðar Steingeitur og al-
veg rosalega líkar. Þær voru marg-
ar nætumar sem ég gisti hjá
ömmu á Fossöldunni. Hún bauð
mér svo oft í mat, kjúkling eða
annað góðgæti, og svo horfðum við
saman á Nágranna í sjónvarpinu.
Þrátt fyrir að hún flytti á Lund
hittumst við oft. Ég fékk meira að
segja að gista hjá henni eina nótt-
ina eftir að ég kom frá Danmörku
og þá fannst okkur eins og við vær-
um ennþá á Fossöldunni.
Síðastliðin ár urðu veikindin sí-
fellt meiri, en þrátt fyrir þau sat
amma oft klukkutímunum saman
og prjónaði sokka, vettlinga og
peysur á allan skarann, en amma
var einstaklega fær að sauma og
prjóna. Amma hafði einnig mjög
gaman af tónlist. Ég minnist þess
alltaf þegar hún lá á sjúkrahúsinu
veik og við settum diskinn hennar
Ellýjar Vilhjálms í tækið og sung-
um lög eins og „í grænum mó“ og
„Ég veit þú kemur“. Stundum þeg-
ar ég leggst niður á kvöldin heyri
ég okkur syngja saman.
Elsku amma, ég vil þakka þér
fyrir allt, allar peysurnar og sokk-
ana. Allar yndislegu samveru-
stundimar okkar sem ég mun
alltaf geyma í hjarta mínu. 0, elsku
amma, hvað ég sakna þín, en ég
veit að nú ertu hjá góðum Guði sem
passar þig og ég veit að nú hefur
þú hitt mömmu þína og pabba sem
þér þótti svo vænt um og ég veit að
þegar mitt kall kemur muntu taka
á móti mér.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Þín
Elfa Rún.
Nú ríkir kyrrð í djúpum dal,
þótt duni foss í gljúfrasal,
í hreiðrum fuglar hvíla rótt,
þeir hafa boðið góða nótt
Nú saman leggja blómin blðð,
er breiddu faðm mót sólu glöð,
í brekkum fjalla hvfla hljótt,
þau hafa boðið góða nótt.
Nú hverfur sól við segulskaut
og signir geisli hæð og laut,
en aftanskinið hverfur hljótt,
það hefur boðið góða nótt.
(Magnús Gíslason)
Elsku amma mín, nú ertu búin
að kveðja og bjóða góða nótt. Það
er sárt en jafnframt léttir, léttir að
vita að nú ertu laus við veikindin
sem hafa hrjáð þig síðustu árin.
Minningar frá því ég var barn og
allt fram á síðustu vikur hafa kom-
ið upp í hugann síðustu daga.
Ég man þegar ég gisti einu sinni
hjá ykkur afa og lék mér að plast-
dýrum í rúminu. Þegar þú komst
að gá að mér skreið ég undir sæng-
ina og þóttist sofa. Þegar þú lyftir
upp sænginni og sást öll dýrin viss-
irðu að ég hafði verið að leika mér
og var vakandi og ísköld á fótun-
um. Þá komstu upp í, fjarlægðir
dýrin og við kúrðum saman.
Ég man eftir lopapeysunum sem
þú prjónaðir á okkur systkinin, all-
ar með perluprjóni og köðlum.
Þetta voru miklar uppáhaldspeys-
ur og voru notaðar þar til þær voru
orðnar alltof litlar. Prjónarnir þínir
voru aldrei langt undan og eftir að
þú hættir að geta prjónað, fórstu
að vefa og síðast að búa til jólakúl-
ur. Það var ótrúlegt hve þrjóskan
kom þér alltaf áfram, bæði í veik-
indunum og við handavinnuna.
Ferðin okkar norður á Lödunni
gleymist aldrei. Þetta var sannköll-
uð ævintýraferð; bflinn bilaði, hlið-
arspegillinn var keyrður af en við
þrjóskuðumst við að halda áfram.
Við hlustuðum á Gylfa Ægisson og
Stóru bflakasettumar á leiðinni og
MINNINGAR
sungum hástöfum með. Við heim-
sóttum systkini þín og ættingja og
fórum að leiði foreldra þinna á Dal-
vík. Þessi ferð gaf okkur báðum
mikið og ekki er langt síðan við
rifjuðum hana upp saman og skoð-
uðum myndir.
Mannstu þegar þú hálfbannaðir
okkur, barnabömunum þínum, að
kalla þig ömmu Sísí vegna þess að
önnur böm í þorpinu vom líka far-
in að kalli þig ömmu Sísí. Þetta
angraði þig um tíma og ekki varstu
ánægð þegar Grýlumar gáfu út
lagið Sísí fríkar út. Þetta gekk nú
allt saman yfir og ennþá ertu
amma Sísí.
Þegar ég fluttist að heiman
gafstu mér heilmikið af eldhúsá-
höldum, pottum og ílátum sem em
enn í fullri notkun. Þú tókst vel á
móti Axel frá því þú sást hann
fyrst og gast sjaldan stillt þig um
að skjóta aðeins á okkur, hvort
hann væri enn hræddur við gamla
hexið, eins og þú orðaðir það, eða
hvort við þyrftum ekki að grenna
okkur. Það var glettni sem við
höfðum gaman af og gerðum yfir-
leitt grín til baka. Þú fylgdist vel
með okkur og lést óspart vita ef
þér þótti líða of langt á milli þess
sem við sáumst eða heyrðumst.
Þær voru ófáar vikumar sem þú
dvaldir á sjúkrahúsum síðustu árin
og oft leið stuttur tími á milli. Þú
sagðir stundum að ekki tæki því að
vera að koma þér heim því fyrir
kom að fáir dagar liðu þar til þú
komst aftur. Allar heimsóknirnar
til þín á sjúkrahúsið vom erfiðar.
Þó létti mér alltaf þegar þú baðst
mig að snyrta og lakka á þér negl-
urnar, nudda á þér fætuma, lita
augabrúnimar og plokka hökuna;
þá vissi ég að þér leið betur.
Elsku amma mín, þakka þér fyr-
ir að gefa mér svo margar og góðar
minningar. Þú áttir erfitt með að
sætta þig við veikindin og allar þær
takmarkanir sem þeim fylgdu. Þú
hélst lengi í vonina um að eitthvað
væri hægt að gera og síðustu mán-
uðir voru þér erfiðir. Nú hefur þú
fengið hvfld írá þjáningum og viss-
an um að þér líði betur léttir á
sorginni.
Hvfl þú í friði.
Þín,
Sigurbjörg.
„Er amma Sísí þá orðin engill
uppi hjá Guði og hjálpar honum að
passa okkur?“ spurðu Þórir Freyr
og Amar Daníel, litlu strákamir
mínir, þegar ég sagði þeim að þú
værir dáin.
Ég hugga mig við þessi orð þeg-
ar ég hugsa til þín. Eftir sitja
minningamar um góða ömmu. Ég
minnist þess þegar við frænkumar
(ég, Linda, Gulla og Berglind) vor-
um hjá þér, þú áttir fullt af litabók-
um og litum og vom því háðar
keppnir um það hver litaði flott-
ustu myndina. Þér fannst allar
myndirnar nú jafn flottar, þú vildir
ekki gera upp á milli. Voru þá
mömmur og pabbar spurð, fannst
þeim að sjálfsögðu myndin best hjá
sínu barni en vissu ekki að við vor-
um búnar að skiptast á myndum,
og þótti okkur það rosa fyndið.
Þú prjónaðir mikið og fengum
við því reglulega nýja sokka, vett-
linga og peysur. Það vom góðar
gjafir því ekki er hægt að segja að
ég sé mikil prjónamanneskja, þetta
vissir þú og varst því iðin við að
senda strákunum mínum nýja
sokka, sérstaklega Árna Rúnari,
því hann var fljótur að komast í
gegnum sína og ekki var hægt að
hafa greyin með kaldar tær. En
svona varstu nú amma mín, alltaf
að hugsa um hag annarra.
Ég kveð þig elsku amma, með
þessari fallegu bæn.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilíri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jóns. frá Presthólum)
Hvíl í friði.
Þín
Iða Brá.
LAUGARDAGUR 10. JÚLÍ 1999 41
Elsku amma. Nú ert þú komin til
Guðs og þér líður ömgglega vel
þar. Þú varst alltaf svo góð við mig
og passaðir mig þegar ég var lítill.
Eg kom oft til þín og fékk þá alltaf
kex og mjólk og auðvitað að horfa á
teiknimyndir eða torfæm.
Láttu nú ljósið mitt,
logaviðrúmiðmitt,
hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
(Sig. Jónss.)
Takk fyrir allt, elsku amma Sísí.
Þinn
Ámi Rúnar.
Elsku amma Sísí. Nú ertu dáin
og farin frá okkur. Ég sakna þín,
en ég veit: „Hvað er að hætta að
draga andann annað en að frelsa
hann frá friðlausum öldum lífsins,
svo að hann geti risið upp í mætti
sínum og ófjötraður leitað á fund
guðs síns?“ (Spámaðurinn.)
Ég gleðst líka því nú líður þér
vel. „Skoðaðu hug þinn vel, þegar
þú ert glaður, og þú munt sjá, að
aðeins það, sem valdið hefur
hryggð þinni, gerir þig glaðan.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur huga þinn, og þú munt
sjá, að þú grætur vegna þess, sem
var gleði þín.“ (Spámaðurinn.)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesú, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét)
Vertu sæl, amma mín, og takk
fyrir allt.
Þín
María Hödd.
Mig langar með fáeinum orðum
að minnast hennar Sísíar. Ég
kynntist þessari heiðurskónu fyrir
þremur áratugum, þegar ég varð
heimagangur á heimili hennar í
kjölfar þess að við Brynja dóttir
hennar bundumst vináttuböndum
sem aldrei hafa slitnað né skugga
borið á.
Mér er ljúft að minnast stund-
anna við eldhúsborðið hjá henni,
þar sem ég þáði margan bita og
sopa, svo ekki sé minnst á
skemmtilegt spjall í félagsskap
þeirra mæðgna og annarra fjöl-
skyldumeðlima. Ég held að seint
verði fullþakkað né metið hversu
mikils virði þetta var mér á Hellu-
árunum mínum.
Hún Sísi var ein af þessum hljóð-
látu, lítillátu konum, sem alltaf var
sívinnandi og hjá henni var fjöl-
skyldan í fyrirnimi. Ég minnist
hennar við saumavélina, bæði á -
saumaverkstæðinu hjá Rúdý og
einnig heima. Löngu áður en búta-
saumur varð algengur hér á landi,
þá framleiddi hún listilega unnin
teppi og dregla úr afgöngum. Af
þessu sáum við sem yngri erum
hvernig mikið er hægt að gera úr
litlu efni. Og ekki eru mörg ár síðan
ég hitti hana hjá Brynju, þar sem
hún var að sauma gardínur af sama
listfenginu og einkenndi allt hennar
handbragð.
Sjálfsagt hefur lífsbaráttan oft
verið erfið hjá Sísí, en aldrei minn-
ist ég þess að hafa heyrt hana
kvarta. Hún tók mótlæti af styrk og
gladdist með sínum í meðbyr.
Seinni árin hefur hún átt við veik-
indi að stríða, sem hún tók með
sama jafnaðargeðinu og öðru. Alltaf
var andinn hress og stutt í gaman-
semina.
Mér finnst oft að minningar um
samferðamenn séu perlur, sem við
söfnum á band. Perlan hennar Sísí-
ar er bæði björt og tær.
Elsku Brynja, Kiddi, Bima og
fjölskyldur, við Halli sendum ykkur
einlægar samúðarkveðjur. Minn-
ingin um góða mömmu, ömmu og
langömmu lifir.
Pálína.
+
Ástkær sonur okkar og bróðir,
ÓLAFUR DAGUR ÓLAFSSON,
Fífutjörn 8,
Selfossi,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítalans
þriðjudaginn 6. júlí síðastliðinn, verður jarð-
sunginn frá Selfosskirkju í dag, laugardaginn
10. júlí, kl. 11.00.
Ólafur Ingi Sigurmundarson, Anna Gísladóttir,
María Ósk Ólafsdóttir,
Guðbjörn Már Ólafsson,
Rúnar Geir Ólafsson.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
JÓHANNS KARLS SIGURÐSSONAR
fyrrverandi útgerðarstjóra,
Valsmýri 1,
Neskaupstað.
Kristín Steinunn Marteinsdóttir,
Marteinn Már Jóhannsson, Rut Ragnarsdóttir,
Sigrún S. Jóhannsdóttir, Birgir Sigurjónsson,
Sigurður Karl Jóhannsson, Birna Rósa Gestsdóttir,
Magnús Jóhannsson, Jónína Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
GUÐRÚNARJÓNSDÓTTUR
fyrrum húsmóður á Leiti
í Suðursveit.
Synir, tengdadætur,
barnabörn og barnabarnabörn.