Morgunblaðið - 24.07.1999, Síða 62

02 LAUGARDAGUR 24. JÚLÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
H
i
Oþarfi að loka á fimmtudögum
VIÐ byrjun sjónvarpsútsendinga
hérlendis voru áhorfendur öllu
fegnir. Landsfeður vildu hafa
stjóm á þessu nýja æði og óttuðust
það mjög, eða nóg til þess að hafa
ekkert sjónvarp á fimmtudögum.
Þá réðu aðrar kyndslóðir í landinu
en nú, þegar aldrei er nóg af gargi
og afró barsmíð á trommur. Það er
eins og sumt af hinni dáðu æsku sé
að reyna að troðast aftur til frum-
bemsku mannkyns. Nýjasti
áreksturinn í Grjótaþorpi er dæmi
um ungt fólk, sem gerir eins og því
sýnist á götum úti eins og
frummaðurinn í skóginum og öskr-
ar og kvíar og hefur uppi kynferð-
islega tilburði svo íbúum blöskrar.
Það er ekki alltaf fínt að vera í
meirihluta í borgarstjóm þegar
tíðarandinn heimtar klámbúllur og
eiturlyf og landa. Það sem meiri-
hlutinn þyrfti að gera til að slá á
sóðadíki útivistarfólks um helgar
er að koma upp salemum, en það
er varla nógu fínt fyrir meirihlut-
ann eða spennandi fyrir erlent fjöl-
miðlafólk sem kemur langar leiðir í
miðbæ Reykjavíkur til að sjá
frummenn á næturrölti. Hluti
þessara leiðinda stafar af því að
hinar ýmsu dagskrár halda fólki
ekki við skemmtiefni og em yfir-
leitt ekki nógu spennandi til að
loka þurfi þeim á fimmtudögum.
I síðustu viku vora það helst
fréttir sem vöktu athygli og áttu
bæði útvörp og sjónvörp þar jafn-
an leik. Morð era sem betur fer
ekki algeng, en nú tókst svo til á
Leifsgötu. Maður undir gran náð-
ist í Kaupmannahöfn. Hafa verið
miklar hugrenningar í fréttum út
af þessum atburði. Ber að þakka,
að atgangur fréttamanna hefur þó
hvergi verið eins
harður og hann er
meðal erlendra
fréttamanna, þeg-
ar slíkum atburðum er lýst. Þótt
margt öpum við eftir útlendingum
af hræðslu við að vera kallaðir
sveitamenn, höfum við enn ekki
tekið upp á því að elta fólk á rönd-
um í fréttaskyni. Vestur í Amer-
íku fórst sonur John Kennedy,
fyram forseta Bandaríkjanna.
Hvílir undarleg ógæfa yfir þeim
ættmennum velflestum, sem
komnir eru út af Kennedy, sendi-
herra. Hann beið með skipsfarma
af áfengi utan landhelgi Banda-
ríkjanna, þegar leið að því áfeng-
isbanninu yrði aflétt. Á slíkum
auði og verðbréfabraski varð ætt-
in rík. Nú er talað um látinn krón-
prins.
Ansi mikið er um það að Stöð 2
sýni gamlar myndir. Líklegt er að
fyrirtæki Jóns Olafssonar með
Chase Manhatttan Bank að bak-
hjarli, ráði mestu um innflutning á
þessu dóti, sem fer til sýninga á
Sýn og Bíórásinni fyrir utan á Stöð
2. Við lauslegt yfirlit sést að laug-
ardagsdagskrá þessarar sam-
steypu bauð upp á Poseidon-slysið,
Rambó III og Patton. Þessar
myndir hljóta að fást mjög ódýrt,
ast hendur út af sjónvarpsglápi.
Það kemst að minnsta kosti í mið-
bæinn og Grjótaþorpið eftir mið-
nætti um helgar til að gera stykkin
sín.
Vel á minnst: Patton var
skrautlegur hershöfðingi. Hann
byrjaði ungur maður í riddaraliði
bandaríska hersins, tók síðan við
skriðdrekadeild og endaði sem
hershöfðingi undir Eisenhover í
innrásinni í Afríku og Sikiley og
síðast í Normandí. Eins og sést í
kvikmyndinni, þar sem Patton er
leikinn af George C. Scott, var
hann skrautlegasti foringi Banda-
manna að Montgomery meðtöld-
um. Þá, sem særðu sjálfa sig til
að losna við að taka þátt í bardög-
um, lét hann leiða út úr sjúkra-
húsum og sjá um sig sjálfa. Mikill
hvellur varð þegar hann sló
óbreyttan hermann á Sikiley, sem
var eitthvað að kvarta við hann.
Þannig vann hann sér margt til
óvildar, en hann kunni að berjast.
Hann var herfræðilegur sagn-
fræðingur og vildi helst vera þar
sem heitast brann. Patton vildi
halda áfram austur þegar hann
var kominn inn í Þýskaland, en
það fékk hann að sjálfsögðu ekki.
Svo var hann settur til að stjórna
hernumdu svæði vestast í Þýska-
landi. Einn dag var hann á ferð
skammt innan landamæra Lux-
embourg í opnum jeppa. Þeir
komu að gatnamótum í grænum,
kyrrlátum hæðum. Þar hafði mjór
vír verið strengdur yfir veginn.
Þeir keyrðu á hann og þar lét
Patton lífið. Skammt frá þessum
gatnamótum eru víðir vellir þakt-
ir hvítum krossum. Þeir standa í
boga út frá krossi merktum
Patton. Þegar spurt er hvort
hann liggi þar enn er því svarað
til, að hann hafi verið fluttur til
Ameríku, þótt kross hans standi
við hlið annarra fallinna í her
hans í evrópskri jörð.
Indriði G. Þorsteinsson
SJONVARPA
LAUGARDEGI
enda komnar til
ára sinna. Það er
því liðin sú tíð, að
fólki þurfi að fall-
FÓLK í FRÉTTUM
100 hylki
E-PLUS
NAI H HUtGI
E-VÍTAMIN
200 a»;
E-vítamín eflir
Varnir líkamans
áj, fástk
IBIneilsuhúsið
Skólavöröustíg, Kringlunni, Smáratorgi
og Skipagötu 6, Akureyri
Góð leið til að kynnast náttúru og mannlífí
>landa er að ferðast einn um á hjóli. Þýski
ljósmyndarinn, Jurgen Goldberg skoðaði
----------^ — .... ...... — —
sig um á Islandi með myndavélina og tjald-
ið í bakpokanum og var alsæll með veðrið.
„ÉG VEIT ekki hvar ég kem til
með að enda ferðalagið, það er opið
í annan endann," sagði Jiirgen dag-
inn áður en hann kvaddi Island en
hér dvaldi hann í þrjá mánuði.
«3Iúna er ferðinni heitið til Himala-
yafjallanna og þaðan til Nýja-Sjá-
lands og Suður-Ameríku. Mér
finnst mjög mikilvægt að hafa góð-
an tíma í hverju landi og geta
kynnst fólkinu. Svo vil ég geta beðið
eftir réttri birtu til að taka myndir.“
- Hefurðu notið dvalarínnar hér?
„Já, mjög svo. Ég hef farið um
allt landið á hjóli og fór um hálendið
á jeppa í nokkra daga. Ég er mjög
hrifinn af Skandinavíu en það var
frábært að koma til Islands. Ég á
eftir að ferðast um allan heiminn en
ég er viss um að ég kem aftur hing-
að, fýrr eða síðar.“
- Hvað fínnst þér um veðríð
hérna?
, „Ég er ánægður með það því að
þegar það er þungskýjað og geislar
sólarinnar ná örlítið í gegn þá er
frábært að taka myndir.“
- Ertu menntaður íIjósmyndun?
„Nei, ég hef lært Ijósmyndun upp
á eigin spýtur. Ég vinn fyrir mér í
ÍSJAKI speglast í lóninu. JÚRGEN hefur ferðast víða og þessi mynd er tekin í Svíþjóð.
Ljósmyndir
flakkarans
FJÖLLÓTT lönd eins og Noregur eru eftirlætisstaðir JUrgens.
ferðinni með því að senda blöðum í
Þýskalandi myndirnar mínar og
þær eru síðan birtar þar jafnóðum.
Þegar hafa verið birtar myndir frá
Bláa lóninu í blöðum þar.“
Kann vel við fjöllin
- Ferðastu aðallega til landa sem
eru utan fjölfarínna ferðaleiða?
„Já, ég kann vel við lönd sem era
strjálbýl og pínulítið einmanaleg.
Svo era það fjöllin sem heUla mig,
geri ég ráð fyrir. Noregur, ísland,
Tíbet, Nepal og Bólivíaera öll fjöll-
ótt lönd og þar er að finna frekar
ósnortin svæði.“
- Ferðastu alltaf einn?
„Já, það er erfitt að ferðast með
öðram þegar maður er ljósmyndari.
Ég vU kannski bíða í nokkra daga
eftir að rétt birta komi á ákveðið
fjall og það er örugglega mjög leið-
inlegt að bíða ef maður er ekki sjálf-
ur ljósmyndari. Ef ég hitti aðra
Ljósmynd:Jurgen Goldberg.
JÖKULSÁRLÓN heillar marga ljósmyndara og var JUrgen engin undantekning þar á.
þýska ferðamenn slæst ég oft í för
með þeim í nokkra daga. Það er líka
einfaldara að kynnast fólki þegar
maður er einn á ferð.“
- Núna ferðu úr fjöllunum á Is-
landi til Himalaya?
„Já, ég ætla að vera í Nepal og
Tíbet í fjóra mánuði. Ég hef enn
ekki ákveðið hvað ég ætla að gera
þar en ég hef reyndar hugsað mér
að búa í klaustri í svona mánuð og
taka þar myndir.
Ég veit ekki alveg hvað tekur við
þegar ég kem heim tU Þýskalands
en vonandi fæ ég vinnu við Ijós-
myndun. Það er draumurinn.
Kannski fer ég heldur ekkert aftur
heim. Ef mér býðst frábær vinna á
Nýja-Sjálandi þá gæti ég alveg
hugsað mér að taka henni.“
JÚRGEN var ánægður með dvölina á íslandi.
H