Morgunblaðið - 01.04.2000, Síða 50

50 LAUGARDAGUR 1. APRÍL 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Upp-
spretta
upplýsinga
„Það er kaldhœðnislegt að þessi hœfileiki
Netsins að sníða fréttaflutninginn að
óskum hvers viðskiptavinar og bjóða
honum upp á hreint ótrúlegt magn upp-
lýsinga um málefni sem hann hefursér-
stakan áhuga á getur leitt til takmark-
aðri almennrar þekkingar eftirþvísem
fleiri netvæðast og fá þannig aðgang að
sjálfri upplýsingahraðbrautinni. “
BANDARÍKJAMENN eru
máttug þjóð og sjálfir trúa þeir
því gjarnan að þeir séu mestir og
stærstir í hverju sem um ræðir.
Þeir halda því til dæmis iðulega
fram að hvergi í heiminum sé al-
mennur aðgangur að Netinu
meiri en þar í landi, hlutfallslega
séu Bandaríkjamenn nettengd-
asta þjóð veraldar. Það gladdi því
landann að í vikunni tók USA
Today af allan vafa um að það er
önnur þjóð, sem vill líka gjarnan
trúa á mikilfengleik sinn í sem
flestu, þótt
VIÐHORF ekki hafi hún
----- stærðina að
Eftir Hönnu styðja sig við,
Katrínu sem trónir
Friðriksen þar a toppn-
um. Samkvæmt USA Today hafa
nær 70% íslendinga aðgang að
Netinu að heiman, úr vinnu eða
úr skóla en um 55% Banda-
ríkjamanna.
Það eru auðvitað ekki ein-
göngu íslendingar og Banda-
ríkjamenn sem nota Netið, þótt
þeir kunni að vera þar fremstir
meðal jafningja. Nettengdu fólki
fjölgar dag frá degi, að minnsta
kosti í hinum vestræna heimi. Af
þeim sem eru á annað borð net-
tengdir er svo ört vaxandi fjöldi
sem notar Netið til þess að tengj-
ast sérstökum fréttamiðlum sem
þar er nóg af. Hins vegar sýna
nýjar rannsóknir fram á að því
fari fjarri að þetta merki að í
kjölfar aukinnar netvæðingar
verði fólk almennt betur upplýst
, en áður. Kannanir sem gerðar
hafa verið á vegum Pew Re-
search Center for The People
and The Press benda til að Netið
sé líklegt til þess að leiða af sér
þróun í líkingu við þá sem varð
við almenna útbreiðslu kapal-
sjónvarpsins, þ.e., aukinn og auð-
veldari aðgangur fólks að sér-
hæfðum upplýsingum í tengslum
við áhugasvið þess reyndist frek-
ar draga úr almennri þekkingu
og meðvitund um stjórnmál og
opinber málefni.
Fjölmargar kannanir víða um
heim hafa sýnt að áhugi fólks á
miðlun frétta og upplýsinga á
Netinu hefur aukist verulega síð-
ustu ár. Hins vegar virðist það
ekki vera svo að þetta aukna að-
gengi fólks að upplýsingum leiði
til betri upplýsingar almennt. I
Bandaríkjunum hefur þannig ný
könnun leitt í Ijós að þekking
fólks á því sem hæst ber í fréttum
hverju sinni, áhugi á opinberum
málefnum og tilhneiging til þess
v að nýta kosningarétt sinn eru að-
eins lítillega tengd því hvort og
hve oft fólk tengist Netinu til
þess að afla frétta. Reyndin er sú
að reglulegur lestur dagblaða er
þar mun meiri áhrifavaldur.
Á meðan Netið er óumdeilan-
lega orðið einn helsti upplýs-
ingamiðill almennings virðist svo
sem eitt helsta aðdráttarafl net-
fréttamiðla sé að fólk getur sniðið
leitina þar að eigin áhugamálum.
Fréttamiðlarnir á Netinu eru
miklu frekar notaðir þannig að
fólk leitar þar að fréttum sem
tengjast sérstökum áhugamálum
þess frekar en að það vafri um til
þess að kynna sér hvað sé efst á
baugi, hvað sé að gerast í heimin-
um í dag. Fólk slysast því ekki til
að fræðast um hina ólíklegustu
hluti, heldur finnur aðeins það
sem leitað er eftir.
Það er kaldhæðnislegt að þessi
hæfileiki Netsins, að sníða frétta-
flutninginn að óskum hvers við-
skiptavinar og bjóða honum upp
á hreint ótrúlegt magn upp-
lýsinga um málefni sem hann hef-
ur sérstakan áhuga á, getur leitt
til takmarkaðri almennrar þekk-
ingar eftir því sem fleiri netvæð-
ast og fá þannig aðgang að sjálfri
upplýsingahraðbrautinni. Hins
vegar þarf að taka öllum könnun-
um um tengingu aukinnar út-
breiðslu Netsins og almennrar
upplýsingar netnotenda með
miklum fyrirvara.
Á sama tíma og sífellt fleiri ein-
staklingar tengjast Netinu breyt-
ist eðlilega samsetning notenda
með tilliti til aldurs, starfs,
menntunar og þess háttar. Þeir
sem voru fyrstir til þess að tengj-
ast voru vel menntaðir hvítir
karlmenn með þokkalegar tekjur.
Síðan hefur hópurinn orðið marg-
litari. Það er meira en líklegt að
hér sé komin skýringin á því að
fyrir þremur árum voru tækni-
fréttir ýmiss konar helsta að-
dráttarafl fréttamiðla á netinu,
núna eru það veðurfréttir. Það er
því varlegt að draga þá ályktun
að Netið glepji fólki yfirsýn og
forheimski það. Hins vegar virð-
ist jafn varlegt að álykta sem svo
að með vaxandi aðgengi að alls
kyns upplýsingum hljóti fólk að
verða almennt upplýstara en áð-
ur. Málin eru því miður flóknari
en svo. Með auknu úrvali eykst
ábyrgð fólks á því að velja rétt.
Það er ánægjulegt til þess að
vita að allar rannsóknir virðast
benda til þess að aukin ásókn
fólks í fréttamiðla á Netinu dragi
lítið sem ekkert úr lestri sama
hóps á fréttum dagblaða, þess
fréttamiðils sem helst sinnir því
hlutverki að upplýsa og fræða al-
menning. Það gleður auðvitað
blaðamann að fá enn eina stað-
festinguna á því, að rétt eins og
dagblöðin lifðu sjónvarpsbylting-
una af virðast allar líkur á að
þeim muni farnast vel á upp-
lýsingahraðbrautinni. Líklega má
einnig yfirfæra þessar upp-
lýsingar á bóklestur, þar sem
goðsögnin segir Islendinga vera
mesta og besta. Hún lifir þá
kannski áfram.
+ Kristín Ólöf Ól-
afsdóttir fæddist
í Hörgshlíð í Mjóa-
firði í Isafjarðar-
djúpi hinn 10. júní
1928. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á ísafirði 21.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Ólafur Kristinn
Steinsson, f. 5. aprfl
1894, d. 27. nóvem-
ber 1966, og Kristfn
Anna Gunnarsdóttir,
f. 28. ágúst 1898, d.
5. ágúst 1928. Eftir
lát móður sinnar ér hún um tíma í
fóstri hjá hjónunum Sigurði Jónas-
syni og Bergþóru Jónsdóttur í
Botni í Mjóafirði, flyst síðan til
fóður síns _og seinni konu hans,
Guðrúnar Ólafsdóttur, f. 13. maí
1900, d. 31. maí 1978, og elst þar
upp, fyrst í Svansvík
en síðan Keldu í
Mjóafirði. Systir
Kristínar er Guðrún
Anna Gunnarsson, f.
4. maí 1923.
Kristfn giftist 28.
júlí 1958 Borgari
Guðna Halldórssyni, f.
19. maí 1932. Foreldr-
ar hans voru Halldór
Ingimundur Borgars-
son, f. 9. aprfl 1891,d.
10. ágúst 1971, og
Svava Guðmundsdótt-
ir, f. 2. aprfl 1903, d.
25. maí 1944. Börn
Kristínar og Borgars eru: 1) Ólaf-
ur Kristinn, f. 24. aprfl 1952, sam-
býliskona hans er Sigurrós Júlíus-
dóttir, f. 1958. Dóttir Sigurrósar
er Kristjana Björnsdóttir, f. 1980.
2) Svavar Birkir, f. 24. ágúst 1960,
kvæntur Rannveigu Guðjónsdótt-
ur, f. 1963, og eiga þau fjögur
börn: Kristbjörgu Ósk, f. 1986,
Ingvar Guðna, f. 1988, Kára
Hrafn, f. 1995, og Kristínu Önnu,
f. 1997. 3) Elsa Guðbjörg, f. 17.
október 1966, gift Helga Sigurðs-
syni, f. 1960, og eiga þau þrjú
börn: Birki Þór, f. 1987, Lindu Þu-
ríði, f. 1989, og Sigurð Atla, f.
1992. 4) Guðni Guðmundur, f. 27.
febrúar 1969. 5) Bergþóra Kristín,
f. 16. febrúar 1971, sambýlismað-
ur Sigurður Bjarki Guðbjartsson,
f. 1965, og eiga þau tvö börn: Há-
kon Óla, f. 1994, Evu Karen, f.
1997. Bamsfaðir Kristinar er Sig-
urjón Gunnarsson, f. 28. október
1918. Þeirra sonur er Ari Sigur-
vin, f. 28. október 1945, kona hans
er Freyja Bjarnadóttir, f. 1954, og
eiga þau tvö börn: Ragnheiði
Kristínu, f. 1980, og Ólaf Siguijón,
f. 1982. Kristín og Borgar hófu
sinn búskap í Vatnsfjarðarseli í
Reykjaljarðarhreppi, voru þar í
um eitt ár en fluttust árið 1954 til
ísafjarðar og bjuggu þar síðan.
Utfór Kristínar fer fram frá ísa-
ljarðarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
KRISTÍN ÓLÖF
ÓLAFSDÓTTIR
Elsku mamma mín, það er svo erf-
itt að kveðja þig.
Minningamar leita á hugann ein af
annarri. Oll kvöldin sem við
sátum saman og ræddum um lífið
og tilveruna.
Alltaf hafðir þú svo góðan skilning
á öllu sem var að gerast hjá mér. Þú
tókst öllum opnum örmum og það
voru allir velkomnir til þín. Eg man
það voru ófá skiptin sem vinkonurnar
komu heim með mér eftir skóla að fá
mjólk og kleinur, því engin gerði eins
góðar kleinur og þú.
Þegar ég fór að heiman þá gafstu
mér það veganesti að treysta á sjálfa
mig, þá færi allt vel.
Þegar bömin mín fæddust varstu
alltaf boðin og búin að ráðleggja mér
með alla hluti. Að koma til ömmu
Stínu og afa var alltaf tilhlökkunar-
efni. Þegar við komum í dyrnar kall-
aðir þú alltaf: „Halló litlu lömbin
mín.“
Þær era ótal margar minningarnar
sem ég geymi í hjarta mínu.
Elsku mamma mín, þakka þér fyrir
allt og ég er viss um að hún mamma
þín sem þú kynntist aldrei hugsar vel
um þig núna.
Ég veit við hittumst á ný og því
segi ég eins og þú sagðir svo oft: „Sjá-
umst.“ Ég passa litlu lömbin þín.
Þín dóttir
Bergþóra.
Elsku amma Stína. Það er erfitt
fyrir okkur að hugsa til þess að næst
er við komum vestur þá verður eng-
in amma, engin sem mun kalla Lindu
ömmuskott og strjúka blítt um koll-
inn á henni. Við þökkum þér fyrir
þær stundir sem við áttum saman,
minningin um þær mun'lifa í brjósti
okkar um ókomna tíð. Við trúum að
þér líði vel núna hjá ástvinum þínum,
laus við allar þjáningar.
Við söknum þín.
Birkir Þór, Linda Þuríður og
Sigurður Atli, Húsavík.
Ég vil með örfáum orðum minn-
ast frændsystur minnar og jafn-
öldra Kristínar Ólafar Ólafsdóttur.
Krístín Ólöf misti móður sína
nokkurra vikna gömul og var fyrstu
æviár sín í Botni hjá Bergþóru Jóns-
dóttur og Sigurði Jónassyni, en um
tíma var hún í Svansvík í sömu sveit.
Þegar hún var tíu ára fluttist hún
með föður sínum og Guðrúnu Ólafs-
dóttur stjúpmóður sinni að Keldu í
Mjóafirði. Éftir það lágu leiðir okk-
ar oft saman þar sem ég átti þá
heima á næsta bæ. Við frænkurnar
heimsóttum þá hvor aðra og lékum
okkur saman og áttum góðar stund-
ir, og oftast fylgdum við hvor ann-
arri áleiðis þegar farið var heim. Oft
óskaði Stína, eins og hún var kölluð,
þess, að mamma mín væri líka
mamma sín.
Ekki átti fyrir Stínu að liggja að
ganga menntaveginn, en hún vann
fyrir sér á ýmsum stöðum þar til hún
stofnaði eigið heimili á ísafirði. Eft-
irlifandi eiginmaður hennar er Borg-
ar Guðni Halldórsson. Þau eignuð-
ust fimm börn, en áður en hún giftist
eignaðist hún soninn Ara Sigurvin
Sigurjónsson, hann ólst upp hjá Ól-
afi afa sínum á Keldu og Guðrúnu
konu hans. Öll era börnin hin mann-
vænlegustu, þau eru búsett á Isa-
firði nema tvö sem búa á Húsavík og
Vopnafirði.
Eftir að Stína fluttist á ísafjörð
fækkaði samfundum okkar en alltaf
var gaman að koma heim til hennar
og rifja upp gamlar minningar frá
bernskuárunum og einnig að sjá
handavinnu hennar sem var mjög
falleg, því hún var lagin í höndunum.
Síðustu árin átti Stína við veikindi
að stríða og þakka má fjölskyldu
hennar, og þó einkum yngsta synin-
um, hvað hún gat þó verið lengi heima
hjásér.
Ég votta fjölskyldu Kristínar Ólaf-
ar og öðrum aðstandendum hennar
innilega samúð. Blessuð sé minning
hennar.
Ingibjörg Steinunn.
ÞORBJORG
ÁKADÓTTIR
+ Þorbjörg Áka-
dóttir fæddist á
Djúpavogi 13. nóv-
ember 1922. Hún lést
25. febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Áki Krist-
jánsson bræðslumað-
ur, f. 2.6.1890, d. 1.9.
1982, og Áslaug
Jónsdóttir húsfreyja,
f. 22.5. 1897, d. 3.6.
1966. Þorbjörg var
þriðja elst af fjórtán
systkinum.
Eiginmaður Þor-
bjargar var Finnur
Kristjánsson sjómaður, f. 6.10.
1912, d. 6.9. 1983. Börn þeirra
eru: 1) Áslaug Alda Finnsdóttir, f.
27.9. 1947, eiginmaður Unnar
Víðir Björnsson, f. 15.2. 1948,
börn þeirra eru Hafdís Ósk, f.
20.7. 1967, Rebekka, f. 4.9. 1980,
Melkorka, f. 20.7. 1987. 2) Krist-
ján Sigurður Finnsson, f. 9.9.
1948, sambýliskona
Margrét Björnsdótt-
ir, f. 18.2.1950, dótt-
ir Kristjáns frá fyrra
hjónabandi er Lov-
ísa Krisljánsdóttir, f.
10.12. 1979. 3) Unn-
ur Finnsdóttir, f.
13.12. 1949, börn
hennar frá fyrra
hjónabandi eru Þor-
björg, f. 14.7. 1969,
Gunnlaugur, f. 15.9.
1970, Unnsteinn, f.
23.10. 1973. 4)
Trausti Marinó
Finnsson, f. 21.1.
1952. Fyrir átti Þorbjörg dóttur-
ina Guðlaugu Báru Ólafsdóttur, f.
14.8. 1944, eiginmaður Einar Ás-
geirsson, f. 19.9. 1946, d. 23.2.
2000. Börn þeirra cru Valur Mörk
Einarsson, f. 5.11. 1975, og Anna
Dögg Einarsdóttir, f. 2.6.1982.
Utfor Þorbjargar fór fram í
Djúpavogskirkju 7. mars.
Okkur langar að kveðja okkar
ástkæru ömmu í hinsta sinn með
þessum orðum.
Þær voru ófáar næturnar sem
við höfum gist hjá ömmu og alltaf
tók hún á móti manni með bros á
vör. Alltaf var hún jafn glöð að sjá
barnabörnin sín. Mikil værð kom
yfir mann þegar maður settist inn í
stofu hjá ömmu og fylgdist með
henni prjóna ullarsokka sem öll
barnabörn hennar fengu að njóta
góðs af. Hjá henni leiddist manni
aldrei, amma fann alltaf eitthvað til
að gera, oft einfalda hluti sem börn
leika sér ekki mikið með í dag, t.d.
spilastokkinn. Hún kenndi okkur
það sem við kunnum að spila og
leggja kapal.
AJdrei reiddist hún sama hvað á
gekk, það var alltaf hægt að bjarga
hlutunum. Hún var alla tíð nægju-
söm, veraldleg gæði skiptu hana
engu máli. Besta dæmið um það
var heimili hennar, einfalt, þrifa-
legt og fallegt. Fjölskyldan var
henni mikilvægust.
Hún var ein af þeim sem varð
alltaf að hafa eitthvað fyrir stafni,
jafnvel þegar hún var í heimsókn
þá vaskaði hún upp eða annað sem
til féll. Það þýddi ekkert að segja
henni að hún væri gestur og þyrfti
ekki að gera þetta, en þannig var
amma, jafnvel eftir að hún veiktist.
Hún lét aldrei bera á veikindum
sínum þann tíma sem hún lá veik
og reyndi að gera sem minnst úr
þeim. En ekki fara allir hlutir eins
og maður óskar sér, við vonuðum
alltaf að amma yrði frísk og kæmi
aftur heim. Ósk okkar rættist ekki,
veikindin urðu henni ofviða og lést
hún þann 25.2. á St. Jósefsspítala.
Síðustu 17 árin var amma ein
eftir að hún missti eiginmann sinn,
það var henni mikill missir, því þau
voru sem eitt. Það er okkar hugg-
un að nú hafi amma hitt hinn helm-
ing sinn aftur, sinn ástkæra eigin-
mann.
Elsku amma, minning þín mun
alltaf lifa í lyörtum okkar.
Hafdis Osk, Rebekka
og Melkorka.