Morgunblaðið - 16.04.2000, Blaðsíða 17

Arfur aldanna
✓
ÞJOÐSAGNASAFN
Þjóðsögur eru einhver dýrasti arfur hverrar
þjóðar. Þær veita einstaka innsýn í hugar-
heim genginna kynslóða, líf þeirra, reynslu
og örlög, trú og hjátrú. Þar birtist okkur
að auki kynjaveröld hins dulúðuga og
yfirnáttúrulega.
Með útgáfu á íslensku þjóðsagnasafni
Vöku-Helgafells er nú aðgengilegt á einum
stað úrval þjóðsagna frá fyrstu ellefu öldum
byggðar í landinu, dregið saman úr aragrúa
þjóðlegra rita, fornra og nýrra, samtals á
áttunda hundrað sögur. Margar þeirra eru
alkunnar, aðrar gersemar sem ekki hafa
verið handbærar almennum lesendum.
Þjóðsögurnar eru hér flokkaðar á nýjan
hátt, stafsetning og málfar fært til nútíma-
horfs, getið sögumanna, skrásetjara eða
annars uppruna sagnanna ásamt því hvar
þær hafa verið birtar.
Útgáfunni fylgir sérstök lykilbók til að
auðvelda notkun safnsins. Þar er að finna
ýtarlega ritgerð um þjóðsögur, eðli þeirra,
uppruna og ástæður þess að farið var að
safna þeim á 19. öld. Þá eru þar margvís-
legar skrár, s.s. um manna- og staðanöfn.
Ritstjórar verksins eru Ólafur Ragnarsson,
Margrét Guðmundsdóttir og Sverrir Jakobsson.
íslenskt þjóðsagnasafn hefur að geyma
úrval úr einstæðum sagnabrunni, arf sem
þjóðinni hefur safnast í aldanna rás.
*
VAK'VHFLÖAPEU.