Skírnir - 01.01.1833, Side 6

hvar vinir Karls löda eru fjöimennastir; par lét
hún útgánga auglýsingu til þjóSarinnar, og kvaðst
komin til að Italda uppi réttindum sonar st'ns, er
einn væri til ríkis borinn yfir Frökkum; æsti
liún mjög landsfólkið til upphlaups og ófriðar, og
voru tilraunir hennar stofnaðar stórkostliga og
kvíslaðar um allt ríkið, og sjálf var hún hvÖrvetna
í broddi fylktngar; fóru margar sögur af hugrekki
liennar og mannraunum; konúngr sendi herlið af
stað gegn upphlaupsmönnum, og urSu í viSskipt-
um þeirra og konúngsmanna ýrasar smá-orrustur,
og heldr grimmiligar; þó var þaS sýniligt, aS kon-
úngsmenn eigi leituSust mjög viS aS grípa her-
togainnuna, og þókti líkligt aS stjórnin ætlaSist
tii hún skyldi forSa sér í tíma, en hún fór sínu
fram jafnt og áSr; ioksins varS hún gripin í Nantes
borg, öndverðliga í vetr, þann 7da nóvbr., er einn
af mönnum hennar, Gyðíngr að ætt, sveik liana
í trygðum, er hann gekkst fyrir fé [»vi', er stjórn-
in hafði lagt til liöfuSs henni; duhlist hún þá í húsi
einnar vinkonu sinnar í Nantes í eldstó nokkurri,
og höfðu konúngsmenn, er JeituSu liennar, nærri
hvoríiS frá við svobúið, en hún sagði til sín a5
fyrra bragSi, er hún var komin aðfram fyrir hita
sakir,‘er varðmennirnir höfðu kyndt ofninn ; var
hún að boði konúngs ílutt á dampskipi til kastal-
ans Biaye, (er liggr í Garónu-iljótinu) og sitr hún
þar síSan í þraungu varShaldi. Nýliga hefir hún
lýst því fyrir stjórninni, að hún færi eigi einsömul,
er hún hcfði gipt sig í sumar á ferð sinni í Vallandi,
með manni ónefndum af konúnga ætt; datt mjög
ofanyfir vini hennar við frétt þessa, og þykir eigi