Skírnir - 01.01.1833, Side 102

Ofgóðr mundir veröld vorri,
Vinr minn ! sæll um eylifð |>á !
Kjærstr þér launi Kristr ]>ar,
Kjærleiks störf ásett lækningar!
Sóknarprestr -til Laufáss, Síra Gunnar Gunnarsson,
hefr á silfruðum skyldi (með gylltum römmum), sem
hángir i téðrar kyrkju kór, sett foreldrum sinum ]>essa
Grafskrift.
Vært hér blunda í vigðri moldu,
eptir dýrstann unninn sigr,
Júbilkénnari, klerka prýði
Síra Gunnar sonur Hallgrims
(fæddr á Kjarna í EyafirÖi 1747,
útskrifaðr úr Hóla skóla 1767;
varð djákni á Grenjaðarstað 2 ár,
veitt Uppsa prestakall lOda Juli 1769,
vígðr þángað 30ta Oktobr. s. ár,
fékk Laufáss prestakall 1812,
tók fyrst Capellan 1822,
sálaðist löda í'ebr. 1828 — 81 árs.)
— Og hans kjærsta egta hjarta
MaÖ. þórunn — mest KvenuprySi
dóttir Jóns er dáðum unni.
(f*au giptust 27da Septbr. 1775, var liún
Íá 22 ára. Attu saman 5 börn,
pilta og 1 dóttur, hvörra 2 lifa, nefnil: ,
Síra Gunnar og Mað. Katrin,
andaðist llta Julí 1828 — 75 ára.)
t Beggja mun æ í blessan minning.
f>au voru kostum bestu bæði,
búin, líf dygðum prýðandi,
óspart góðverka sáðu sæði,
samhuga Drottni þjónandi;
lifðu, striddu og liðu trú,
lífsins kórónu bera nú.
Þaraðauki hefir fyrstnefndr prestr látið reisa téðum
foreldrum sínum, yfir leiði þeirra prýðiligan minnisvarða
af tré, gjörðan af Hra Kammerráði og Sýslumanni Iiricm
(sem i úngdómsáruin sínuin varð útlærðr i bílætasiníði
við konstanna háskóla i Kaupmannahöfn). A þeiin varða
sjást þó einúngis nöfn hinna framliðnu heiðrshjóna.