Skírnir - 01.01.1842, Side 7

gjöra verðslunina sem frjálsasta; þar að auki
vírðist því meiri naubsyn bera nú til þessa enn
fyrr, sem ýmsar aðrar þjóðir hafa látið sig blekkja
af auðlegÖ Breta, og halda að þeir se komnir til
ríkidæmis síns við verðslunar lög þessi, vilja því
nú ogsvo fara, að dæmi þeirra, að leggja háan
toll á ýmsan útlendan varuing og banna, að sumur
sfe fluttur tii sín, verða Bretar að líða undir því
sem aðrir útlendingar. Kaupverslun við útlendar
þjóðir er ogsvo atvinnnvegur í sjálfu sðr, og ein-
hver hinn arðsamasti fyrir hverja þjóð, ef kaup-
menn eru þar búsettir sjálflr, þvi þeir lifa eigi
að eingaungu á landsmönnum sinum, heldur og-
svo á þjóðum þeim í útlöndum, er þeir ega kaup-
verðslun við, og draga með þvi auðæfi inni landið.
Fyrir utan anmarka þá, er fljóta af lögum þessum,
og nú hafa verið taldir, er sá og einn, að þau
eru til niðurdreps tekjum rikisins; því, því ófrjáls-
ari sem verdsiunin er, því minni verða aðflutning-
arnir, eu því minni sem þeir verða , því meira
rainka sera optast tolltekjur rikisins; þó gjöra þær
það eigi fyrri, enn tollurinu fer að verða mönn-
um frágangssök, en livenær hann verði það, er
mest komið bæði undir ríkidæmi þjóðarinnar og
undir því, hve varníngurinn er þar útgengilegur;
ætti þó alldrei að leggja toll á lífsbjörg manna, og
því síður meina að flytja haua eður aðrar nauð-
synjar manna; veldur það opt harðretti og harð-
indum manna ámillum, enda er hvorttveggja rajög
tiðt á Bretlandi, einkum með þeim hluta alþýðu,
er verfcur að lífa á handafla sínum; eru þar og
matvæli flest lángtum dýrri, enn i öðrum löndum.