Skírnir - 01.01.1842, Side 9

11
takast myndi, a8 steypa ráfclierrum úr tign sinni;
samt vildu {>eir hliðra ser vib, sera lengst gæti,
aö setja sig heinlínis móti því, a& korulögunnm
yr&i breytt, því [>eir sáu, að þeir með því myndi
baka sbr mikiliar óvináttu meS alþýðu; þókti [>eim
[>ví ráðlegast, að ri'sa því ákafar upp ímóti hinum
öðrum uppástúngum ráðherra, svo að þeir þegar
gæti borið þá þar ofurliða, og meb því móti slopp-
ið hjá að ræÖa um kornlögin.
I flokk Torimanna gengu nú ýmsir jarð-
egendnr og akuryrkjuraenn, er álíta kornlögin
sem hinn mesta máttarstólpa undir auSJegð sinni;
kváðu þeir hina mestu óhæfu, að minka toll þann,
er lægi á útleudu sikri, því við það sviptist ny-
lendumenn þeirra í Vesturind/um helsta bjarg-
ræðis vegi sínum, væri það þó því ósanngjarnara,
sem þeir nýiega hefði orðið fyrir iniklum fjár-
missi, er Bretar lögleiddu, að allir þrælar þeirra
skyldi frjálsir vera. Auk þessa hefðist það íllt
af þvi, ef þeir færi að kaupa sikur það, er þrælar
væri látnir vinna að, að þrælkun viðheldist og
færi vaxandi, ístað þess að fara minkandi. Tóku
nú og, auk annarra, margir mannvinir, er steypa
vilja með öllu ánauð manna hvervetna um lieim-
iun, taum Torimauna, jafuvel þó þeir vissu vel,
að Torimeuu eigi hefði verið þeir, er frumkvöðlar
gjörbust þess, að Bretar meÖ iögum tæki af þrælkun
i nýlendum sinum, heldur að Vigmenn einir hefði
gengist fyrir því; ogsvo hafa þeir lilotið að sjá,
að sumar ástæðurTorimanna eigi væri nema tómar
víðbárur, þu' enginn Breta gjörir ser samvitsku
af, að kaupa viðarull af mönuum er byggja nyrðri