Skírnir - 01.01.1842, Page 17

19
|)ví þeir hugsuðu að einhverjar nýar álögur bjggji
undir manntali þessu; lika ýmsir ógiftir menn,
bæöi kallar og konur, er farnir vóru aö verSa
aldra&ir, en höfðu þó eigi sieppt allri giftinga
von enn þá; því liverr átti aÖ segja til alldurs
sins; vildu þeir lieldur vinna til, að verða aS liggja
úti uin nóttiiia, enn gjöra það. Menn gitska á:
að hefði allir orðið taldir, myndi tala þeirra hafa
orðiS lítiS yfir 27 þúsundir þúsúnda; hefir þar
þá mönnum fjölgað um 2 þúsuudir þúsúnda tiu
seinustu árin. Annars halda menn, að i öllum
löndum Breta samantöldnra, myni maunfjöldiun
vera undir hálft annaS hundraS þúsundir þúsúnda.
Tekjur rikisius höfðu nokkuð batnað 3 seiuustu
mánuÖina, sögbu Torimcnu að til þess kæmi, ab
möiinum hefSi vaxiS traust til ráðherra.
MargtannaS gjörðist í máistofum Breta, enn nú
hefir veriö tfnt til; en rúmleysi og tímaleysi banna
aS skíra svo frá því, a6 nokkur fróðleiki verði fremnr
í að lesa, enn eigi; var þó margt af því mjög
raarkverSt. MeSal aunars var þar ræðt ura, aS rétta
hluta gyÖtnga, og hætta að meina þeim lengur, að
mega verSa bygSarstjórar (hreppstjórar); þó varð
uppástúnga þessi eigi samþykt í málstofunni efri,
raæltu í ákefSmóti henni, biskupar ogýmsir lávarðar,
erþar eru flestir úrflokki Torimanna; sögöu biskupar,
aS slíkt sæmdi eigi á kristnu landi, því gýðíngar
segði, að Kristur liefði verið lygari; en lávarS-
ar færSu þaS til síns máls, aS færi inenn á annað
borð aS lofa gyðíngum, að verÖa bygðarstjórar, myndi
þess eigi lengi aÖ biða, aÖ þeir ogsvo fengi sæti
i máistofunum ; en slíkt var, sem auÖvitað er, að
o*