Skírnir - 01.01.1842, Qupperneq 28

30
vardæmdurtil æfilángrar þrælkunarútlegfear. Ymsir
héldu aS mikils háttar raenn heföi verið í vitoröi
raeÖ lionuin, bæöi vegna þess, aö liann haföi sagt,
aö ser heffci veriÖ ráðlagt þaö af öörum, og líka
af því, að sá, er gengist liaföi fyrir aÖ selja
skuldabréf þessi fjrir hann, var gjöröur aö vitni
drottníngar, enn |)ó eigi látinn vitni bera; eptir
iögura Breta, gétur konúngur gefið þeim upp
allar sakir, er standa í vitorði viÖ stórglæpa menn,
ímóti því, aö þeir vitni um þá allt, er þeir vita;
nefnast þeir þá konúngsvitni; vildu menn aÖ málið
hefði verið rannsakað þrátt fjrir þaÖ, þó Smith
hefði játaÖ öllu uppá sig. Var og seinna boðiö
að það skjldi raunsaka. jMjög bilt varð mönnum
viÖ í fyrstu, er þetta komst upp, því hverki vissi
nokkur, er rikisskuldabréf átti, nema þau kjnni
vera fölsuð, þar engir aðrir, enn þeir er í gjald-
húsinu vóru, vissu að aðgreina þau frá hinum réttu,
né heldur, hvort stjóruin þá mjndi vilja borga sér
þau. j)ó var það almennt álit maiiua átniilum, að
skjlda hennar væri, að borga öllum þeira, er grann-
laust hefði tekib moti þeim sem góðum og gildum.
I fjrra var þess gétið í Skírni, að Bretar þá
gérði út lijólskipaflóta til ár þeirrar í suðurálfu, er
Níger lieitir; hafa skipsverjar inátt liða þar liinar
mestu þrautir, og fjölði þeirra dáiö á för þessari;
höfbu þeir þó búið sig út meÖ allt það, er mann-
Jeg framsýni gat gjört ráð fjrir, að þeir^kjnni að
þurfa á aö halda. j>að af skipum þessum, er lengst
komst upp eptir ánni inní landið, komst 320 en-
skar mílur á leiðis. Arángurinn af för þessari
voru samningar þeir, er fjrr var nm gétið.