Skírnir - 01.01.1842, Side 34

36
ir; en liinir skuldbundu sig til að sjá um að {>ví
banni hlýðt yrði. |>amiig komust [iá Frakkar
aptur innf fMag voldugu [ijóðamia, með [iví að
ega hlut að samníugi [lessum, og annast í samein-
íngu raeð [leira þetta málefui Tyrkja. Tvennt
er álit manna um, hvert Frökkum myni liollt hafa
verið að hafna ráðum Tiers, og eiukum, hvert
þeir með sóma liali skilist við deilur þessar og
virðíng þeirra eigi fremur hafi rirnað , enn vaxið
við að ega hiut að sainníngi þeim, er mi var getið,
þó þeir með því aptur kæraist inni félag voldugu
rikjanna. [>ykir snmum nú að allt liafi farið sem
æskilegast; Aii jarl hafi fengið lángtum betri kjör,
enn hann nokkurn^tima hefði gétað vænst að fá,
hann hafi og sjálfur gjört sig ánægðan með þau;
Frakkar verndi enn, sem fyrr, kristna raenn á
Sýriandi; þeir hafi eigi gjört neitt það, er þeira
sé hin minsta niðurlaging i, til þess að koinast
aptur inní félag voldugu þjóðnnna, því þeir hafi
ekki beiðst þess, heldur hafi þeir þrávegis verið
beðnir þess; kjör þau, er Ali jarl hafi fengið, beri
þess Ijósasta vitni, að raönnum hafi alvara verið
með þessi tilmæli sín, og að þeir hafi viljað vinna
nokkuð til, að fá Frakka aptur bliðkaða, því aldrei
myndi Ali jarl slík kjör fengið hafa, ef hann eigi
hefði notið þar að vináttu sinnar við Frakka; raeð
þvi nu eiii8tæðíngsskapur þeirra þar að auki hefði
verið þeira svo kostnaðarsamur, að óþolandi myndi
orðið hafa, er til lengdar liefði leikið, hefði það
verið hin raesta fásinna fyrir Frakka, ef þeir
hefði hafnað svo góðu færi, sem þessu, til að
komast út úr honum aptur, og verða á ný teknir