Skírnir - 01.01.1842, Side 35

37
inní félag voldugu [jjóÖanna. 08rum þykir þará-
móti sera Frakkar Iiafí orðið af deilura þessum
Jjjófe að minni; þeir hali óraennskulega skilist við
Ala jarl, þó þeir í fyrstu heföi látið mjög skorin-
orðlega og heitið honum liðsinni sínu; kjör hans
hafi orðið lángtura verri, enu þeir hefði áskilið
honum, (fró þeim er sagt i Skírni í fyrra); á
Sýrland sé eigi minnst í samninginum; kristnum
mönnum sé þar í engn borgnara nú, enn fyrr;
enda sé Frökkum, yíir höfuð aÖ taia, eigi hið
minsta vilnað til í honum , þvi allar þjóðir viður-
kénni, að sérhvert ríki megi banna öðrum þjóð-
um, að sigla herskipum sinum igégnum sund þau,
er það á land til beggjavegna; sé samningur þessi
í rauninni ekki annað, enn samníngur sá endur-
nýaður, er gjörður var í Unkiar Skelessi; hafi
Russar einir enn, sem fyrr, Tyrki í hendi sér;
þannig haii þá voldngu ríkin i engu látið það á
sjást, að þau hafi viljað vinna til, að brjóta í
nokkru odd af ofla^i sinu til að bliðka aptur
Frakka; líti því svo út, sem þeir hafi orðið fegn-
ir, aÖ mega komast sera fyrst aptur inní félag
þeirra, og þó eigi væri nema að nafninu til, og
þess vegna gripið tækifærið undir eins og það
bauðst.
Síðan þetta gjörðist, hafa Frakkar lifað í kyrð
og spekt, að heita má, við hin voldugu ríkin,
hve Jengi sem því fer frain; því án efa er hætt-
ara við nú, enn fyrr, að friðurinn géti rofnað
þeirra á millum, er líkindi eru til, að þau fari
að horfa ininua í, enn híngafe til gjört liafa, þó
þau kunni að stiggja Frakka í einhverju, er þeiin