Skírnir - 01.01.1842, Side 52

51
augum inauna; enda dæmdn nefndar tnenn hrert
blaSið á fætur öðru síknt saka ; mörgum þökti því
sem ráðherrar opt gjörfci íllt mál verra með ofsókn-
nm sínum; þannig vóru í fjrra vetur prentuÖ í dag-
blaöi nokkru ýms brfef, er eignuÖ vóru konúngi;
átti hann a& hafa ritað suin af þeim fyrrum , er
hann var í útlegð sinni, höfðíngja nokkrum frakk-
neskum, er [>á sat í Lundúnaborg og 1 inikliiin
vegum var raeð Georgi konúngsefni, er síðar varð
konúngur ineð [ní nafni Georg hinn fjórði; seinua,
er höfðfngi þessi dó, komu brefin í eign arfa
hans, og hjá lionum fökk aptur kvennmafcur nokkur
þau, er stcndur fyrir dagblaði einu í Lundúna-
borg; nokknr þeirra átti konúngur þar á móti
eptir að hann var koniiun til ríkis á Frakk-
landi að liafa ritað Talleyrand , er hann dvaldi
sem sendiherra hans i Lundúnaborg, Konan er
komist hafði yfir öll brfef þessi, bauð í fyrstu
ráðherrum konúngs að kaupa þau, því mjög
myndi þau ríra álit hans, væri þau gjörð almenn-
íngi kunnug; en ráðherrar skeittu því boði eigi;
lfet hún þá prenta nokkur þeirra á Englandi sem
sýnishorn, og kvaðst vera fús að selja þau við
bærilegt verð hverjum, er kaupa vildi; urðu
til þess frakkneskir meun nokkrir og Ifetu þeir
síðan prenta þau í dagblaði nokkru í Par/sarborg,
sem fyrr var sagt. Eptir brfefum þessum á kon-
ungur að hafa átt hlut að því með Ilússa keisara,
að stökkva þjóð Pólverja (Slfettuinanna), og viljað
sleppa aptur eignumFrakka á Algier Bretumivil;
á hann með þessu að hafa viljað efia afkoraendur
sina í stjórninni eptir sinn dag, og gjöra sig ein-