Skírnir - 01.01.1842, Síða 57

59
nú stjrfrnendur vildi að þeir væri lofaðir i blöS-
mn sínum, yröi peir og að þola hallmæli mót-
drægu blaðanua. Nefndar menn kváðu og blaðið
saklaust vera. f>ó ráðherrar þannig bifci margau
liraparlegan ósigur hjá nefndar mönnum, trénuð-
ust þeir eigi að heldur ineð ofsóknir sínar gegu
btöðunum, buðu þeir að höfða skjldi' mál ámóti
þeim eins eptir sem áfcurj þókti niönnum sem
þeir mjög með því vilði traðka áliti nefndar inanna.
Sá var einn af aðalréttum þeim, erFrakkar áskildu
sér, er þeir tóku Loðvík Fhilipp til konúugs j'íir
sig, að nefndir skj ldi öll mál dæma, er reist væri
móti prentfrelsi máuna , því blöðin vrldu þeir að
vaka skj’idi yfir stjóruendum þeirra og embættis-
möunum, skyldi þeir því eigi dæma þau heldur
þjóðin sjálf, en dóma þá, er uefndarmenn dæma,
er álitifc sem þjóðin dæmi; en sumir álita, sein
Septembers - lögin nokkuð hafi breytt þessu, er
þau gjörðu jafníngja að dómendum i inálura þeiin,
er inenn væri ákjærðir um afc liafa sýnt konúngi
bana tilræði eður gjört sig seka í landráðum;
tóku nú og ráðherrar að vilja stefua blöðuuum
fyrir jafníngja sem væri þau og með frara sek í
óeyrðum þeiin, er þá vóru að brjótast út hér og
hvar; þókti raöunum slikt óheyri mikil; þvi þó
menn vildi segja að jafníngjar ætti að dæma í
ölluin landráfca málura, og væri því i þeiin réttir
dómendur eins blaðanua sem allra annarra, er
um slíkt væri ákærðir, næði þetta eigi lengra,
enn ef blöðin hefði livatt til einhverrar ákveð-
inuar uppreistar og komið henni til leiðar, þvi
einúngis þá gjörði þau sig sek i landráðum þeim,