Skírnir - 01.01.1842, Side 65

87
því |)ó, er öSrum cigi vaudara; muuu því margir
ogsvo í öðrum löndum hafa óskafc, að ráðherrum
liefði nú verið steypt. — Nokkrum sinnum kom
ósamlyndi upp millum ráðlierra sjáifra, en [)að
eyddist óðara aptur. — Ogsvo segja nokkrir, að
kouúngi myni [>ykja þeir nógu ráðríkir við sig,
og eigi myni liann hirða um að liafa Guizot lengur
fyrir ráðherra , enn haiin þurfl með; en ef haiin
gjörsamlega á að þagga niðrí Frökkum, má hann
iíklega sitja nokkra stund eun með hann; því sitt
er hvað, afc hæla þjóðina niður um lirið Og að láta
liana gleyma skapl'yndi sínu.
Lítið liirða Frakkar um nýlendur sínar í sam-
anburði við þ'að, er Bretar gjöra; við gengst þar
enn þrældómtir með öllu því íilu er honum fylg-
ir; að vísu eru nú stjórnendur búnir að sjá, að
einhverja bót verði aÖ ráða á þessn, en lángt
halda menn þó verði að bíða þess, að nokkuð
verði afráðið; því bæði er það, að eigendur þræl-
anna halda að þeir óðara fari á höfuðifc, ef þræl-
dómur verði þar af tekinn, gjalda þeir fulltrúa
sínum í Parísarborg 20,000 fránka uin árið, svo
haun því betur skuli taka málstað þeirra, þykir
mörgum slíkt ósvinna inikil, er fulltrúar allir eru
lamialausir, og líka munu Frakkar seint þykjast
hafa svo mikið fö um fram, §em nægi til að borga
eigenduin skaða þeirra.
1 fyrra suniar var sonur hertogans af Orle-
aos, sonarLóðvíks Philipps, skyrður; var þá mik-
ið om dýrðir í Parísarborg; var konúngur Belga
við Stalldur ög margir íleiri útlendir höfðíngjar.
Menn höfðu látið smíða sverfc nokkurt mjög
5* -