Skírnir - 01.01.1842, Page 91

Eptir þrjár vikur var og búiö að eefa alla upp-
reistina án þess þú a5 til nokkrar orrustu komið
befði, flúðmargir uppreistar meun tilFrakklands, en
Diego Leon ogfleiri voru skotnir,eptir dómi. f>ó marg-
irífyrstu beðiðhefði Esparteró,að hann sjálfur vildi
fara ámóti uppreistar mönnum, því þeir myndi þá
allir aptur óðara til lilýðni gánga, gjörði hann það
eigi fyrst urn sinn; má vera að hann eigi hafi viljað
eiga undir því, að fara frá Maðríðborg svo fljótt
og skilja drottníngu þar eptir, reyndist og afe eigi
var henni með öllu óhullt, brutust óeyrða menn
nokkrir inní höil hennar, skutu gegnum hurðir her-
bergisþess, erhúnvar í, og vildu hafa hana burt með
ser lífs eður liðna, slóst þar i orrustu raeð þeitn og
vörðum drottníngar; urðu óeyrðarmenn bornirofur-
lífca, því fleiri af þjóðliðinu komu í skyndíngu henni
til varnar. Nokkru eptir þetta fór og Esparteró
sjálfur af stað með her manna móti Böskum ; en
er hann kom í lönd þeirra, vóru þeir allir gengn-
ir til hlýfeni aptur. Er þannig mefc öllu var út
seð um uppreistarmenn, kom annað hljóð í strokk-
inn; Esparteró fekk nú boð frá Frakka konúngi,
kvaðst hann alldrei neitt hafa styrkt þá, væri það
allt lýgi, er um það væri sagt; önnur boðin
komu honum og frá Bretum, kváðust þeir ætífe
liafa verið honum velviljaðir, myndi þeir og eigi
líða nokkurri annarri þjóð, að sletta ser fram í
málefni Spánverja. Hvervetna þar sem Espartero
kom, tóku menn móti honum með hinni mestu
virðíngu, þó tók einkum útjfir er hann kom heiin
aptur til Maðriðborgar; myndi honum þá liklega
hægt hafa verið að fá menu til að gleyma Isabeliu