Skírnir - 01.01.1842, Qupperneq 105

utn öSrura löndum, [iar er trúarbragða frelsi ríkir,
einkum [)ó á Bretlaudi og í sarabandsríkjutn Vest-
urálfu, en litr 1 Danmörku álita raenn ennþá þaS,
sein misgjörningur væri, ef nokkrir fá lúterska
menn til aö taka upp sina siöu, og liggja refsingar
viÖ slfku; meÖ því nú Skýrendur þessir skýrðu
ýmsa fulloröna raenu, raáttu þeir ofsúknura mæta
fyrir þaÖ; en þrátt fjrir þær, halda þeir þó á
fram uppteknum hætti og skýra menn enn ööru
hverju, munu og allar ofsókuir bæÖi vera lítið
sannfærandi vera fvrir þá, og þeir lika álita að
þær se lítilsvægar, lijá því að fara eptir sann-
færingu sinni í trúarbragöa efnum. Að visu voru
sendir menn af Englamjj frá trúarbræörum þeirra
til kouúngs vors, og hann beðinn að ráðin yrÖi
bót á þessu; en samt situr enn við saraa.
Islendfngum er kunnugara enn frá þurti að
skýra, live konúngur vor ann vísindum og alls-
konar fögrum mentura og íþróttum, eflir hann og
allt þetta með þegnum sinum, hafa og eigi landar
vorir orðið varhluta af því, er hann nú seinast
í ár liefir veitt candidd. philos. Konráði Gísla-
syni og Jóhanni Ilalldórssyni fjárstyrk til að semja
islendska og tianska orðabók , mun um slikt
fyrirtæki raörgum Islendinga vænt þykja, er flest-
um af oss, sem öðrum velsiðuðum þjóöum, mun
þykja hinn mesti vansi og líti að tala móðurraál
vort aiit skakkt og bjagafe; þvi þó nokkrir enu
kunni að gjöra það, mun fremur jiekkingarieysi á
þvi vera þess ollandi, enn viðbjóðslegt mont, eður
að nokkur sé svo heimskur, að hann haldi uð
slíkt vei sæmi; eu úr þessu hlýtur nú mjög að