Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 113

115
sér að Itússar niyiuli hafa þar hönd raeS í tafll,
þó þeir ofaná ætti að heita vinir Tyrkja. Er nú
og óánægjan raedal hinna kristnu í löndum Tyrkja
keisara orfcin svo raegn, aS hún brýtst uti' óeyrðir
undir eins og tækifæri býðst, mun það og einginn
hagur hafa verið fyrir Tyrki, að Grikkiand varð
ríki fyrir sig, þvi allir þeir þegnar Soldáns, er
griskir eru, hugsa vart ura annað nótt eður nýtan
dag, enn hvernig þeir og fái rifib sig lausa; þessa
óánægju efla og ýrasir smáhöfðíngar, er liugsa
sér til hreifings við þetta; er nú og stjórn Tyrkja
orðin svo þróttlaus, að líklega rayndi allt ríkið
liðast í sundur, ef allt raætti gánga eðlilega til
og voldugu þjóðirnar eigi héldi uppi höfðinu á
keisara. I Búlgariu og nálægum heröðum, vóru
óeyrðirnar hvað mestar, þó urðu þær allar sefaðar,
í hib minnsta nm sinn. |>ar gengu Tyrkir fram
með hinni mestu grimd, drápu jafnt konur og
kalla, brenndu bæi og bygðir, og rændu því, er
þeir ináttu. Einnig gjörðu um sama leiti Krítey-
íngar uppreist, var þeira næst skapi að reyna til
að stofnsetja þjóðstiórn á eynni. I fyrndinni
voru Kritarmenn frjálsir og eigi öfcrnm háfcir,
segja rneiin, að þar hafi þá verið 1,200,000 manns,
en nú eru þar liðugar 150,000 sálna; fer þar sem
annarstaðar í löndum Tyrkja, og allstaðar þar sem
harðstjórn er mikil, að raannfjöldinn rainkar.
þegar Grikkir um árið rifu sig undan Soldáni,
gjörðu og Kríteyíngar uppreist, en þrjú af vold-
ugu rikunum (Bretar, Ilússar og Frakkar) er
gengust fyrir því að Grikkland frjálst yrði, vildn
þó eigi láta Krítarey fylgja með, lieldur létu þan
8*