Skírnir - 01.01.1889, Qupperneq 58

60
RÚSSLAND.
og vond. Rússar hafa reist kapellu á þeim stað, sem slisið
varð; í henni er afarmikil klukka, sem er hringt daglega á
þeim tíma dags sem slisið varð, og heyrist langar leiðir.
Nihilistar halda kyrru fyrir sem stendur. Fjöldi af þeim
býr i Sviss, og eru margir þeirra við háskólana í því landi.
Hvort sem það er af því, að þeim líkar betur við Alexander þriðja
en föður hans eða þeir eiga óhægra með það nú, þá hafa
þeir ekki gert banatilræði við hann árið 1888.
Hinn 27. maí var lokið við járnbraut frá kaspiska hafinu
til Samarkand. AnnenkofF hershöfðingi hefur lagt hana og er
hún hið mesta stórvirki. Nokkur hluti hennar liggur um eyði-
merkur og sanda; vinnumenn voru 6000, fiestir úr næstu hér-
uðum, og voru daglaun þeirra 25 aurar.
Höfuðborg Mongólahöfðingjans, Tamerlans hins mikla,
Samarkand er nú tengd við Pétursborg og Rússland. Soboleff
nokkur, sem hefur verið hermálaráðgjafi í Búlgaríu, hefur ritað
fróðlega bók um Rússa og Englendinga i Mið-Asíu. Hann
segir að þeim muni ekki lenda saman fyr en i lok nítjándu
aldar og þá muni Rússaveldi hafa rúmlega 130 miliónir íbúa
og þessvegna meira bolmagn en nú. Afganistan muni þeir
fyrst skipta á milli sín. Bismarck hefur einu sinni sagt, að
barátta milli Englends og Rússlands væri eins og bardagi milli
hvals og fíls. f>6 að hvalurinn svamlaði í sjónum og fillinn
bölsótaðist á landi, þá væru þeir jafnnær eptir sem áður. So-
boleff segir, að þó að Indland hafi opt verið unnið að vestan,
þá geti Rússar þó naumlega stigið yfir þá þröskuldi, sem nátt-
úran hefur sett í Indlands dyr nema Indverjar snúizt í lið með
þeim. Hinn enski stjórnvitringur Charles Dilke hefur nýlega
í «Fortnightly Review» (marz — apríl 1889) ritað fróðlegar
greinir um Afganistan. Abdurrahman, sem er emír yfir landinu,
kæfði uppreisn sera var gerð móti honum, enda hefur hann
fengið góð vopn frá Englendingum. Hann er þeim vinveittur
og þeir eru að leggja járnbraut vestur frá Quetta um land
hans. Enn þá er langt svæði milli Rússa og Englendinga;
það er ákaflega örðugt fyrir hvorn þeirra um sig að sækja á
hinn yfir þetta svæði, því þar er um fjöll og firnindi, kletta,