Skírnir - 01.01.1894, Blaðsíða 30

30
Rannsóknarferðir.
móti sóttnæmur, en um þetta efui liafa læknar ekki vorið á einu máli.
Þegar heim kora til Danmerkur skýrði Dr. E. frá ferðum sínum og holds-
veikisranneóknnm í læknÍBfræðistimaritum og gjörði þar ærið lítið úr þrifn-
aði íslendinga; urði nokkrir íslcnskir menn þar i landi til þess að taka
málBtað landa sinna hér heima. Sehierbeok landlæknir bar og blak af oss
íslendingum í þessu efni, þótt cigi sé hann kynlandi vor. Hann var þá
Btaddur í Danmörk, er Dr. E. kom ár íslandsferð einni, því ltann hafði
fengið leyfi til að vera frá embætti sínu nokkra hríð og hafa að þessu
sinni vetursetu i útlöndum. Að öðru en því, en nú var frá skýrt, hofnr
Dr. E. Býnt íslendingum góðvild í mörgu; meðal annars er hann þess mjög
hvetjandi, að stofnaður verði hér á iandi spitali fyrir holdsveika monn.
Ýmsir aðrir útlendir menn komu og hér við land og ferðuðust nm’
þetta suraar, þó þeir verði ekki nefndir hér, með því að ekki er kunnugt
um sérstakan tilgang eða árangur slíkra ferða. Þess skal þó getið, að liér
komu 9 Þjóðverjar á vegum Skemmtiferðafélagsins danska, undir forustu
N. H. Thomsens, er og var foringi í fyrra fyrir ferðamannaflokki þess félags.
Ferðamenn þessir skoðuðu Þingvöll og Skálholt, Gullfoss og Geysi og létu
vel yflr ferð siuni.
Hér á við að geta þess, að nú oru hverirnir Geysir og Strokkur gengn-
ir úr eigu ÍBlendinga og orðnir eign útlendra manna. Eigendur hvcranna,
bændur þar í Haukadal, höfðu gert landsjóði kost á að kaupa þá, cn al-
þing 1893 sinnti lítt þvi máli; seldu þeir svo hverina og landspildu nokkra
umhverfis þá írskum manni, James Craig í Beifast, fyrir 3000 kr. Svo var
ókveðið, að ábúandi í Haukadal skyldi hafa urosjón með hverunum er eig-
andi væri ekki viðstaddur. Kaupandi hveranna seldi þá síðan Englend-
ingi einum, EUiot Rogers í London.
Að lyktum skal hér getið ferðar einnar, er farin var þetta sutnar og
allfræg þótti. Það er förin til Eldeyjar. Hólmur sá er, sem kunnugt er,
um 3 mílur undan Reykjanesi; hefur opt verið lent við eyna en enginn
komist þar upp fyr, þvi hún er þverhnýpt standberg á alla vegu. Tii
farar þessarar réðustþrírmenn úr Vestmannaeyjum, er þar þykja vera fimast-
ir bjarggöngumenn og bera af öllum öðrum í þeirri íþrótt; heita þeir Hjalti
Jónsson og Ágúst og Stefán Gíslasynir. Gufubáturinn „EIín“ flutti Vest-
mannaeyinga þessa úr Reykjavík til eyjarinnar 30. maí, og var auk þeirra
allmikill mannfjöldi á bátnum. Þegar kom til eyjarinnar lásu þeir bjarg-
göngumennirnir sig upp bergið; ráku þeir járngadda inn í bergið og not-
uðu í stað stiga, en yflr skúta og gjótur lögðu þeir planka, er þeir höfðu