Skírnir - 01.01.1902, Blaðsíða 31

fcýzkalancÍ.
tlaði, en það verið dæmt fyrir. Yorwakts þótlist þó hafa gengið úr
skugga um, að ásökunin væri sönn. Krupp hafði stcfnt ritstjóra blaðs-
ins, en dó svo áður en málið kæmi fyrir dóm. Keisari var vinur
mikill Krupps, og var við útför hans. Talaði þar, sem hans er vandi
til, og talaði svívirðilega mjög til lögjafningja. En viku eftir jarðar-
förina lét ekkja Krupps hætta við málshöfðunina gegn Vorwárts, og
þóttu það tíðindi; því að allir töldu óliklegt að hætt hefði verið, ef
Vorwárts hefði eigi haft gild og ótvíræð rök á takteinum fyrir sakar-
giftum sínum.
í vor fóru fram þinglcosningar á fcýzkalandi, og fjölgaði lögjafn-
ingjum enn á þingi að mun, svo að þeir eru þar nú næst-fjölmennasti
flokkurinn.
Kúsland.
Að því leyti er Rúsland merkilegasta land í heiminum, að um
ekkert land er jafn-torvelt, eða jafnvel lítt auðið, að vita með saun-
indum, hvað þar fer fram. Stjórnin bælir niður með harðri hendi
fréttaburð úr landinu, en dreifir hins vegar út lygafréttum, svo löguð-
um sem hcnni þykir henta. 1 Tyrklandi situr sá einvaldur harðstjöri
að völdum, sem kallaður hcfir verið „Morðinginn á konungsstóli11. í
Rúslandi situr að völdum sá einvaldur harðstjóri, sem talinn er vel
mentaður maður og af öllum, sem honum hafa bezt kynst, kallaður
mesta góðmenni Þó má að líkindum lullyrða, að kjör þognanna i
Norðurálfu-löndum Tyrkjasoldáns séu að jafnaði tæplega eins óbærileg
eins og þegnanna í Rúslandi. Mcðfram kemur þetta sjálfsagt nokkuð
af þvi, að Rúsa-koisari fær lítið annað að vita um, hvað fram fer í
ríki sínu, heldur en það sem ráðgjafar hans vilja lofa honum að vita.
Blöðunutn í Rúslandi er svo háttað, að yfirvöldin lesa yfir hvert orð í
þeim áður en þau eru prentuð, og loyfa ekki öðru að birtast, heldur
en því sem þeim þóknast. Og þó að Rúsa-keisari vilji lesa útlend
blöð, þá verður hann ekki miklu sannfróðari við lesturinn. Ekkert
blað tlé bók má flytja inn í ríkið, nema yfirvöld hafi fyrst látið lesa
þau, og þegar eitthvað er í þeim, sem ekki þykir hollt, þá eru þeir
kaflar gerðir að ólæsilegri klessu með prentsvertu. Sjálfur keisarittn
fær útlendu blöðin sín svona útleikinn. Stundum þykir jafnvel hollt
að láta keisa.rann lesa í útlendum blöðum — t. d. í „Times“ — eitt-
hvað, sem aldrei hefir í þeim staðið. Þá gerír stjórnin sé lítið fyrir
3