Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1908, Síða 38

Skírnir - 01.08.1908, Síða 38
230 Trúarjátningarnar og kenningarfrelsi presta. lýsing á oss né bræðrum vorum, þeim »ekki fáum máls- metandi kirkjumönnum annarra þjóða, einkum innan rík- iskirknanna í Norðurálfulöndunum«, sem halda fram sömu kröfunni um kenningarfrelsi presta og vér. Vér ætlumst til að ritningin verði uppspretta og grund- völlur kenningarinnar, eins og hún heflr verið hingað tii. Oftast mun það áður hafa verið orðað svo: að hún ætti að vera regla og mælisnúra kenningunni. Það orðtak er eigi sem heppilegast, með því að slíkt ritsafn sem heilög ritning er, getur ekki veríð regla og mælisnúra. Þetta ritsafn heflr í ýmsum atriðum ólíkar skoðanir og trúar- hugsanirnar og trúarhugtökin koma þar fram í breytileg- um myndum. Ritningin sýnir oss sjálf átakanlega, hvern- ig trúarhugmyndirnar breytast og þroskast. Af því eru ritin ekki öll samróma. Og fyrir því getum vér ekki vænst þess, að biblían öll sé sjálfri sér samkvæm, sé ein óskeikul heild. En þótt hún sé það eigi, þá skýrir hún oss frá opinberun guðs. Hún er opinberunarsaga. Og einmitt af því að hún er það, er hún að sjálfsögðu grund- völlur kenningarinnar, með því að það er þessi guðlega opinberun, sem prestarnir eiga að kenna og vilja kenna. Og hún er meira. Hún verður jafnan uppsretta kenuing- arinnar. Ur þeirri lind eys v resturinn meginefni kenn- ingarinnar. Við þann brunninn dvelur hann. Þaðan sækir hann næring og styrk trúarlífl sínu. At' trúar- reynslu hinna helgu rithöfunda lærir hann, og við lestur- inn finnur hann samhug með þeim, flnnur sama trúar- strenginn óma í sínu hjarta, finnur þar sömu þrána, sömu löngunina eftir samfélagi við höfund lífsins, heyrir þar sama hróp sálarinnar eftir hinum lifandi guði. I þeim brunni finnur har.n lifandi vatn; í hinum helgu bókum finnur hann orð eilífs lífs. Og ef eg man rétt, er einmitt kornist svo að orði í lögum kirkjufélagsins vestra, að ritningin sé hin sanna uppspretta fyrir kenninguna og trúna. Og eg tel það ákvæði ágætt. En öðru ákvæði er þar bætt við, að hún sé jafnframt »hið fullkomna lögmál fyrir kenning, trú og
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.