Fjölnir - 01.01.1838, Qupperneq 19

lö
mikjið gott firir mannkjinið; og mefri framförum mun
j)aö liafa tekjiö á hinutn síöustu 50 árum, enn á eín-
hvurjutn 1000 árum öðrum.
ÁGRIP AF RÆÐU1
ÁIIRÆRANDI ÍSLENZKUNA.
Landar míu góðir herrar!
J^aö eru r.u liðnir segs tugir vetra síðan Magnús síslu-
maður Kjetilsson varö að eíða orðum og tíma til að svara
jieítn, sein vililu láta Islendinga ieggja niður íslenzkuna,
og taka upp dönsku í stað hennar. Og Magnús Kjetils-
son var j)á ekkji sjálfur sterkari á svellinu, enn að hann
gaf út Islandske Mdnedstidender á dönsku, og svaraði
þeím á dönsku — þjóðblendíngunum; að jeg ekkji fái
rnjer til oröa, hvað svarið er eíiihvuriieígiun afllaust og
álappalegt — hjá {)ví sem von var á af þvílíkum manni.
I þenna inannsaldur, sem e-r á milli okkar og lians —
ellegar að miunsta kosti: okkar og Mánaðatíðindanna —
hefir íslenzkunni (eíns og kuniiugt er) heldur miðað á fram
enn aptur á bak. Ilún hefur náð nokkurum þroska, hrist
af sjer dálítiö af útleiikzuslettunum, og öðlast það vald
ilir hugskoti þjóðarinnar, að — so jeg viti — láta nú
aungvir sjer um inunu fara, að þeír vilji Iireínlega skjipta
henni við útlendar túngur. jþeír eru nú dauðir, sem að
so töluðu, og eiiigjinn liefur feíngið í arf alla heímsku
þeírra, ei'ns og liúu var; húu hefir líkast til farið í inoid-
ina með þeím. Enn upp af þeírri mold er nú sprottin
Hún var flutt a fundi nokkurra Íslcndínga í Kaupmanna-
Höfn, 1837.
2«