Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 55

IIM VF.nZLlJN A ISLA M)I.
.f;5
flest eptir ö&rum og veröa sjaldan á undan. Um verzlun
þeirra veröur ekki annaö sagt enn þeir segja sjálfir, aö
liún er h'til, og handiönir að sama skapi; kaupa þeir
mest at> þat> sem þeir þurfa, og þarámetal þaí) sem þeir
f
flytja til Islands, at> miklum hluta, einsog áíiur er sagt.
Korn hafa þeir reyndar mikit), en þo' er mestur rúgur
sá, sem til Islands er fluttur, frá Eystrasalti, og segja
sumir þati sé af því hann sé betri enn hinn danski, því
Danir þurki ekki svo vel rúg sinn að hann sé flutn-
íngs fær svo Iánga leit), en bændur í Sjálandi segj-
ast ekki geta selt svo lágt rúg sinn, aí) hann veröi
í eins lágu verti og rúgur vit) Eystrasalt. Sykur
geta þeir ekki hreinsaf) svo vel í Kaupmannahöfn, aö
hvítasjkur verti hér raefi eins gótiu vertii einsog aí) fá
þati annarstatar at>, og cr þó ærinn tollur á þegar þab
er af) flutt*) híngat). Eins er um íslenzka vöru, sem
áfiur var á drepií), af) Danir kaupa lítið af henni fyrir
sjálfa sig, og suma þá vöru sem Islendi'ngar ætti af> eiga
hægast meí> at) láta í té, t. a. m. smjör, osta, og mart
annaö, hafa þeir nægö af og selja frá sjálfum sér; en
aptur hafa þeir ekki járn, né hamp, né steinkol, né salt,
né vit>, sem vér þurfffm einna mest á at) halda af öllu.
þetta sýnir svo Ijósliga, at> enginn sanngjarn maöur, og allra
sízt sá sem þekkir til vcrzlunar, getur móti mælt, af> Danniörk
f
er ekki fær um aí) hafa verzlun vib Island e i n s a m a n, nema
hvorutveggju hafi skaða af þegar alls skal gæta, og þareð
reynslan er þess einnig nægur vottur þá þarf hér ekki
það- er áð"iir sagt, að* tollur er e n gi nn goldimi af vöru
þeirri nem flutt er til Islands , en ef hann liefir verið’ goldinit
þegar vnran liefir verið’ ílult til Kaiipinannahafnar, er hann
h íp 11 ii r h « ii p m ö n n u m 11 p j>.