Ný félagsrit - 01.01.1843, Síða 91

im vcnzLUx a islamm.
91
scm ekki vildi annaí) enn úrval úr vurunni og borga&i
þa& því betur, en sumir léti sér lynda hib Iakara meb
lægra verbi.
þvínæst er ab hugleiéa hib annaS atriíii: hvort
gæbi landsins sé svo mikil eí)a geti orbib, a& nokkuö
sé fyrir þeim aB gángast. Eg ætla ekki abr dirfast aB
bjóBa landsmönnum mína ætlun um þetta mál, en eg
ætla í fám orbum ao skíra frá áliti annarra marina, og
þarámebal útlendra derbamanna og jiorkels FjeldsteBs,
þess manns sem kunnugur var bæBi Danmörku og Noregi,
og þaraBauki víblesinn um hag annarra landa sem koina
/
mega í samjöfnuí) vií) Island ; hann er einnig því gyldara
f
vitni, sem hann hefir sýnt í mörgu áliti sinu um Island
aí) honum var litt sýnt um landib sjálfs þess vegna,
heldur vegna ríkjanna einúngis, og vildi hann fyrir því
láta tlytja þángað nýlendumenn til atla og allra enna
stærri fyrirtækja, sem hann treysti ekki Islendingum til
fyrir vankunnáttu sakir og ódugnaBarj hann var og kunn-
ugur Islandi sjálfu, því hann var í enni miklu land-kom-
missio'n 1770, ög fcrBabist um landib. Um landbúnaB
má vitna til margra um þaB, ab jaréarrækt og kvikfjár-
rækt mætti aukast margfalt, og svo mjög aB færstir muridu
trúa því nú, og jiaB þó aldrei^væri hugsab til annars cnn
grasirkju og garéaræktar. Sannanir um jietta og dæmi
margra merkismanna eru deginum Ijósari, og margsýnd,
bæbi í ritum lærdómslista félagsins, og í ”Hugvekju” as-
sessors Johnsens *); eg jrej'sti því og, að bústjórnar-
rtj I rili J»essu virð*isl rnér fullsanuaó', aéT menti liefá'i a'Iiala af
að laka peuínj;a a' leigu og verja Ii 1 jarðaliola, eimingis lil
grasirkju, og er harmuligl aS vila acV heil liiiina gulls (John-
sens hugvekja hls. 187 og lí)8j skuti vera la'tin liera arð sinn i