Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 105

IIM VEnZLUJí A ISLA>DI.
Í03
á verzlunarvibskiptum milli sín og Suímrálfuþjóbanna,
og nýlokib er ófribi milli þeirra og Kínverja, sem fyrst
og fremst mibaði til a& fó varníngi þeirra afigáng í Kín-
veldi framar enn hingabtil, og á fleirum stöðum. þab
er því ekki ab óttast að enginn verbi til ab ílytja vöru
til lslands, nema menn imyndi ser annaðhvort: að Danir
hafi ena mestu verzlun og sé ötulastir allra þjóéa, eéa
þá aö landið hati ekkert fyrir af) gefa. Hvorutveggja
þessu cr hrundib áSur, og einkuni enu síéara, en hitt er
kunnugra enn frá þurfi að segja: af) Datiir hafa verzlun
meb enum minni þjófum. Reynslan hefir og sýnt,
t #
af) aldrei var kvartab um afflutníngaleysi á Islandi niefati
verzlanin var frjáls, og þá hefir eintiig atsóknin verif)
mikil*), þó miklu minna væri um verzlun þá enn nú;
en eptir at farif) var aí) binda verzlunina þá hófust
þegar kvartanir um vöruskort, og linnti ekki fyrri enn
allt var orbif) bælt nitur, bæti á sjó og landi. Aðurenn
verzlanin var leyst var hinn mesti kvíbbogi borinn fyrir
því, at landib yrti fyrir skorti, en atílutníngar hafa
vaxiö mjögsvo, og þab er tilfinnanligt: af) skortur sá sem
á hefir verif) mundi hafa horfif) af) öllu, ef atrar þjóbir
heffii fengif) ab eiga þátt í verzluninni. Eg veit reyndar
ab það er almenn trú, að kaupmenn sé skyldir til af>
vera byrgir að nauðsynjavöru á kaupstuðum sínum, en
þessu er ekki svo varið, einsog átur er sagt, og kom
þaf) af þvi, af) stjórnin þóttist Iiafa látið verzlunina lausa
þarsem hún að eins hafði rýmkað um hana, og vildi því
ekki binda kaupmenn með því að s k i p a þeim ab leita
ábata síns. þessvegna tók stjórnin sjálf að sér ab
*) Á 15«lti iiM hafa legid* í einu 40 skipa í
var opl miJiid* fjölmenni titleiulra maiuuu
Hifi, og í Hafnaríirði