Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 111

im veuzhjií \ iSLAvni.
III
r
í þessu þab jafnast meb því, aS tekjur vaxa á Islandi
eptir því sem fólksmergí) vex og atvinnuvegir dafna, og
þegar sýnt er aS líkindi eru til ab verzlun Danmerkur
sjálfrar vib Island muni ekki mínka, allrasízt til lángframa,
heldur muni verzlunarfrelsið verba kaupmönnum sjálfum
til eins mikilla hagsmuria og landsmönnum, ]iá er aubsætt
að slíkar vibbárur eru einkis virbi. — þar sem talab er
um tillögur Islands til Danmerkur, þá mun þaö mála
sannast að þær muni ekki verba í mirina lagi þegar á
lmtninn er hvolft, þegar litib er til efna og ásigkomulags
landsins. þab er kunnugt ab Danmörk hefir fyrrmeir
haft af Islandi 20 til 50,000 dala á ári í beinhörbum
peníngum eba peníngavirbi *), cn landib aptur einokunar-
verzlun meb hallærum og manndauba; ]iab er kunnugt,
ab landinu heör verib talinn til kostnabar eigi ab eins
hverr skildíngur sem til þess hefir gengib, heldur og
mörgum sinnum mart sem því hefir ekki komib vib, t.
a. m. ferbakostnabur danskra náttúrufræbínga sem safnab
hafa handa Danmörku, og mart fleira**)’; þab er kunnugt
ab Island bar rífliga hlut sinn í skaba þeini, sem penínga-
breytíngin olli; þab er og kunnugt, ab landinu hefir ekki
verib talinn einn skildingur af verbi enna svo nefndu
konúngsjarba, nema ef til vill sama árið sem þær hafa
verib seldar, en síban ekkert lagt til seinni áranna þó
l)eo, regi, palriæ l»ls. 106, sl>r. „|>rjar rilgjörð'ir” l>ls. 141.
Allur koslnað'ur lil slramlamælíngar a Islandi er golilinn af
íslands sjo'ðTi, og er þaðf eigi o'við’urkvæmiligl, |>ó lil megi
finna aðf það sé lil léllis v erzlun I) a n a, eplir þv í sein liíngað'lil
hefir farið"; en liitt er umlarligra, aðf lanilið’ gjalili njtphelilis.
penínga a'vallt síáTan hamla þeim mönnum sem iinnu þar að*, þo
þeir sé a' hezta ahlri og vinni ekkert landinu til þarfa; eg veit
ekki belur enn einn hafi fengið' 15000 ilala aðT samlöldu síðfan
r
1815 — 16 af sjoð'i Islands.