Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 129

I'VI HRF\MVI>S OFnnVKKJF.
12?)
þ*ir, og brtrt bressíng enn stanpib verfcur þeim ekki
boðbiiw ’ ' Ff skipta þarf skajii sinu er gripií) til pitluiinar
til »?> fá bug og |)or, og varla þykir sumum fært a?
fara b;eja á milli nema brennivínápitlan sé í vasanum,
því biin er ómissandi hjartastyrking hvab sem upp:i kynni
ab koma. Eg ætia eg þurfi ekki aS fara mörgiim orbúm
utii þaí), hversu mjög brennivínsdrykkjan á seiimi árum
/
befir aukizt á Islandi, ]>aí) er beyrum kunnugt, og ]>aí)
man eg aö eg sá gamlan og gráhæTSan fö?urlauds-vin
tala um þaí) mei grátnum aiigum, hiersu mjög ofdrykkja
hefbi farií) í vöxt siban um aldamótin. ]>aí) eru nú ein
gæíiin, seni Island helir liaft af kaupverzlun Dana, a5 hún
hefir gjört niarga af þi'hn' ab drykkjurútuni; verzlunar-
mörinum hefir verib vilnab í á hverjuin lireniiiiinspela,
svo þeim yrfti því hægra fyrir aS flytja þennan gersemis-
drykk inní landiö , og þegar drykkjumenn fjölga me?)
þessu lagi, sem eEIiligt er, (því sjaldan hefir verið skortiir
á brennivíni þott margar þarfa-vörur hafi vanta?), er hlegi?
a?) öllii ni? ri Danmörku, og baft i skemtisögnm um
drykkjuskap jirestanna á íslandi, og hvernig þeir líti út,
.þegar þeir sé a? slarka dau?adriikknir i verzlunarstö?-
iinum. En ekki mtnkar fvkn landsmanua í brennivini?
vi? allt þetta, og illa mundi snmum af þcim ver?a vi?
þann kanjimann, seni aldrei vildi gefa þeim ’’ne?ani staup-
inu”. Mér er sem eg sæi framani suma, ef leggja ætti
skalt á þá, ])«> ekki vaeii meiri enn sem svara?i helniíngi
af ver?i brénnivínsins sem flutt er inní landi? , og ]>a?
þd honuin væri vari? til nytsamiigra fyrirtækja, t. a. m. til a?
auka visiudi, menlir og kunnáttu ; ætli þeim þætti þaft ekki
dþolandi áiögur? j)a? mun ekki nfhermt, a? béiumbil 100,000
rikisdala, e?a tunna gulls, fari árliga útúr landinu fyrir
brennivín, og er ]>a? æri? gjald fyrir jafn-fátækt laiid
0