Ný félagsrit - 01.01.1843, Blaðsíða 131

i'C'(l>.V HOrít» •*> iVí / * I>t>Y .i
FM r,nF.\MV!>S OFDUY KK.II .
151
11111 iiríít, en knnia ajitnr aí) nokkrum tínia lifrnini hálfú
vérri cnn fvrri; fjíildi Jieirra deyr, og niárgir af Iietni
sem lilá lertia æíilángt aftsetursrnenn á vitÍausra - spft-
ala á riistrúp eta annarsíalar. þá er hitt og almennf,
aíi nienn heyri aii (Írykkjuriítarnir hafi heingt sig, ilrekkt
sér efia skori?) sig á háls, óg þegar minna vertur um enn
nú var sagf, er ]>ní ekki fégaett at) menn heyri aS konur
og hörn sé hárin til óhöta, að áffog hafi verif) hér ö"
hvar, aé Ijfildi slíkra iiianna hafi fundizt á gatnamótúiú
og verié færéir í dvhiissu. A gatnaniótum nri sumstafiar
sjá menii flokkiini saman, sem ekkert nenna af) gjörá
neina hibja ser rdmusu, og sé }>eim réttur skildíngur,
verfur þeini þaf fyrst fyrir af) kaupa sér hrénnivín , þe
hæfii sitji konan og börnin húngrub og klæflaus heima.
þegar svona er komif) er ekki af) búast vif) öfr'u, enn
af> almenn sífaspillíng fylgi slikum ólifuafi. Koimr og
ílörn ofdrykkjiimannanna koniast á sveit^, og er þá ab
hiestu útscfi uiii uppehfi harrianna, enda eru þan svo
sjiillt orfin af illuin dæinuni foreldranna, af ekki er ætíf)
h(4t af) bæta þaí) sem spillt er orfifi í IingmTari þcirra,
og sannast á þeim þab fornkvefina: '’Smekkunnn sá seni
kemst í ker, keiminn iengi eptir lier.” Nú þó scgja
niegi, aí ill dienii ofdrykkjunnar, er nú voru talin, se
sjaldgiefari á Islandi enn í Danmörku, þá íiifi eg lesendur
mína hyggja afc því, af í stórbáijununi her niest á ógæfu
j eirri er af ofdrykkjuiini léifiir, og keinur ]iafi hæfi af þvi,
af ]iar slær saman svo mörgum drvkkjorúlum, og þarafaiiki
er afhúnafi og vifurværi fáfækliuga þar svo háttaf, af
breiimvínif á lia'gra mef af vinna á þeim, enn þeim
scm húa á landshygfinni, þar seiu hæfi er heilnæmara
lopt og betra mataræfi. •—• Af öfrit lerti ætla ég, hvaf) Island
snertir, af nóg megi finna af illum dæmum ofdrykkjunnar
9*