Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 140

IV.
VARNÍNGSSKRÁ.
iHf. » • • •>,; '
’• • - , < • • • ■ ? ,, *f . '■•' ; ' -
\^ér höluni geliíi f)ess ábur, uí) varníngsskrár vorar
væri ekki og gæti ekki verií) áreiíanligar ab fullu
og öllu, en til þess þær mætti verba svo fullkomnar sem
kostur er á, höfum vér leitab til Herra kaupmanns Hem-
nierts,»aí> semja fyrir oss skirslu þessa, og helir haiiu
góbfúsliga tekizt þab á hendur. Hinn sami annmarki er
samt á sem vér höfum getiS, aí> ókljúfanda er ab ná
kaupverfti á varníngi hvers kaupmanns, ng á hiun bóginn
verður söluverb þaS, sem hér er í borginni í smákaupum,
ntikils til oihátt, þegar telja skal kaupverb þeirra seni
hafa hópakaup. Skirsla þessi fer sem næst m e S a I-
verblagi því, sem gefizt helir í hópakaupura á útlendri
vöru, en um hina islenzku er skírslan öldúngis viss og
nákvæm, að því er menn vita bezt. þaft væri Iikindi til
ab Islendiugar tæki eptir því, hversu vara þeirra er í lágu
verbi, hjá því sem sama vara frá öbrum þjóbum, er þab
eiiiúngis eba ao niestu Iciti illri verkun liennar og sótaligri
metlérí) ab kenna, og er ekki annab sjáanligt, ef þessu
fer fram og ekkert er vib gjört, enn ab skabi og tjón
landsmanna og ailra þeirra sem eiga kaup vib þá marg-
faldist æ meir og nieir, og óvíst hvar stabar kann ab
ncma; þab er því liin brábasta og sterkasta naubsyn,