Ný félagsrit - 01.01.1849, Síða 152

Ii»2
IIÆSTAIIETTARDOMAK.
iðai, kapp, minni, ástundan, sálarflug, skapancli íinyndunarafl og
krapt, bæði smekk, tilfinmnj; og fegurð í ölluni bökmentuni oj;
vísindagreinuni, lika svo fyrir karlmennsku, krapta og glimur,
fjör og fimleika, gáng og börku, sund og handalilaup. 3Ieð suiul-
inu hefir hann hjargað, að öllu samanlögðu, 18 niauns, er falllð
hafa í ár, vötn (straung og lygn) og sjó. A handahlaupum hefir
hann verið reyndur við færustu hcsta, hæði nyrðrn og eystra, og
hefir hann (að frásögn annara en hans sjálfs) horið lángt af.
Margar eru hans iþróttir, fleiri og ineiri, þó ekki sé hér upp-
taldar, og roætti þó tilnefna nokkrar, sem hann skarar fram úr
öðrum í, sem eru: allar listir hér að ofan töldu, einnig frábær
ráðvendni og stillíng, góðiuennska og lítillæti, hógværð og
hrcinskilni, greiði og gjafinildi og 11. Fyrir þessar dygðir og
listir, sem hann er úthúinn með9 og sem hann sýnir jafnt öllum,
af öllum stéltuni , þá er hann elskaður af hverjum manni, í
hverri röð sem er, sem verðugt er.
þcssi passi gildir frá 1. ágústusniánaðar 1843 til þess 30.
júníus mánaðnr 1844, handa herra gullsmið, málara og hárskerara
S. 11. Guðmundsen , sein reisupassi, en að öllu sem fullkominn
syslupassi, ef hann setur sig niður í einhverri sýslu, eins og
hér cr getið um að frauian.
þessi passi gildir fyrir herra Guðmundsen héðan frá INorður-
múlasýslu yfir allan þann part landsins, sem hér er að framan
skrifaður (þótt enginn cmhættismaður teikni á liann) heim til
Worðurmúlasýslu aptur, ef hann sctur sig ckki niður í einhverri
sýslu á ferðinni, eins og hans áforin er, sem fyr er sagt hér að
framan.
þessi passi gjörist gildandi fyrir herra silfur- og gullsmið,
málara og hárskerara Sölva Helgason Guðmundsen, tii að fara
svo hart og hægt uni landið, sem honum þóknast, á þessu líma-
hili, sem hér er fyr frásagt í passanum, því hann er í þeim
erindum, er hann vcrður að hafa hæga ferð, en það er við nátt-
úrufræðj, að skoða grös og steina, málma og svo frv. En að
vetrinuin ætlar hann að skoða, hvernig veður liaga sér til í hveiju
héraði á þcim parti landsins, sem hanu fer uin (eða rcisir um),
og þarf lianu að halda miklar skriptir á öllum þessutn tínia, hæði
dagb ækur, vcðrahækur og iýsíngarhækur af ýmsuni pörtuin lands-
iimu, lika teikuíngar af ymsum hlutum, s. s. fossuin, liverum.