Gangleri - 01.08.1870, Síða 30

30
1770. Undanfarið hafði vcrið góðæri, en vetnr þessi
var harður frá nýári, ýmist hörkur og hríð-
ar eða blotar, svo jarðleysi varð mikið ; fjell þá
mikið af fjenaði manna, helzt á Yesturlandi. Fjár-
sýkin gekk þá og var hún þá komin að vestan
allt til Yaðlasýslu.
1772 var vetur mjög óstöðugur með frostum og harð-
viðrum; urðu þá margir mcnn öti; vorið var kalt
og hafísar fyrir norðan land. fetta vor varð pen-
ingsfellir á Vesturlandi.
1773 lögðu hafísar að Norðurlandi um vorið, en láu
ekki lengi. Þá var hart í Múlasýslum, því gras-
brestur var þar sumarið fyrir. Fjársýkin gekk þá
ákaflega um Norðurland, en margir þrjózkuðust
við að skera niður hinn kláðasjúka fjenað
1780 var vetur harður frá þorralokum; voru menn þá
mjög bágstaddir með bjargræði, því kúpeningur var
gagnslítill en sauðfje mjög fátt eptir fjársýkina;
peningshöld urðu þá ill því vorið var þungt fram
á messur; fennti þá bæði fje manna og hrakti í
sjó, en nokkrir menn dóu af megurð undir Eyja-
fjöllum.
1781 var aptur seinni partur vetrarins mjög harður, og
bjargarskortur enn meiri en hinn fyrra vetur;
gjörðist þá hrossakjöts át tíðara en nokkurn tíma
hafði fyrri verið, síðan kristni var lögtekin. Land-
farsótt og magasýki gekk á börnum og gamalmenn-
um fyrir óholla fæðu, því við sjóinn voru jetin hrá
söi og ýmislegt illæti; varð þá mannfellir mikill
við sjóinn vestra og syðra. Sauðfjárfellir varð