Gefn - 01.01.1872, Blaðsíða 31

Gefn - 01.01.1872, Blaðsíða 31
33 á heyrnareðli hennar, þá hlyti þessi vera að heyra sólar- geislana, en hún sæi þá ekki: sólskinið væri ekki til fyrir henni nema sem hljómur, eða sjöfalt hljóð, þar sem rauði geislinn væri dimmasta, en fjólublái geislinn hæsta eða mjósta röddin, eins og hljóðfærisstrengur hljómar því mjórra sem hann skelfur tíðara, en dimmra eptir því sem hann skelfur minna; og þetta er hin eiginlega harmonia coelestis sem Pythagoras hafði óljósa hugmvnd um og framsetti því ránglega svo sem tilheyrandi himintúnglunum, og sama gerði jafnvel Kepler miklu seinna. Ljós, hiti og hljóð, eru allt- saman hræríngar, en hljóðið er fyrir vorum eyrum í loptinu, ljósið og hitinn þar á móti í »ljósvakanum« (sem raunar er ónógt orð af því það nær ekki til beggja hugmyndanna). Hvað þessi »ljósvaki« sé, það veit enginn, enginn hefir séð hann og hann er ómerkjanlegur og ófinnanlegur öllu mann- legu eðli; en vér neyðumst til að álíta að hann sé til: vér neyðumst til að álíta að þetta efni sé til, sem vér köllum ljósvaka, að það gáugi í gegnum allan heiminn og alla lík- ami, því annars gæti Ijós og liiti ekki verið til; ljósvakinn veldur ljósinu og hitanum eins og loptið veldur hljóðinu; óg eins og vér getum mælt hraða loptbylgjanna af hljóðinu — það ferllöO fet á sekúndu — eins getumvér afljósinu komist eptir hraða ljósvakans — hann er 30,000 mílur á sekúndu — og vér finnum, að hann er allt annað en loptið: loptið er þúngur líkami, sem vér finnum til (svo sem þegar hvast er); Ijósvakinn hefir engaþýngd, en hann er í loptinu og fer í gegnum það eins og vatn í gegnum njarðarvött. Geislar eru ekki allir sýnilegir: vér sjáum ekki hita-geislana, en vér finnum til þeirra; þeir verða einnig af skjálfta ljós- vakans, en skjálfa enn minna en rauði geislinn og svara því til enn dimmri raddar; þeir eru því en lægstu hljóð ljós- vakans; þar á móti eru en hæstu hljóðin ekki fjólubláu geislarnir, lieldur aðrir, einnig ósýnilegir, það eru hinir »kemisku« geislar, sem hafa efnislega verkan, en hvorki hita né ljós: það eru einmitt þessir geislar ljósvakans, sem 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.