Gefn - 01.01.1872, Síða 58

60
Til þín.
Hjartans yndið besta blítt,
björt og fögur lilja!
yfir þér skíni árið nýtt
allt að þínura vilja!
Margur er horfinn böls við ból
bleikur skuggi grafar,
en fyrir framan eilíf sól
unaðgeislum stafar.
Margt er liðið, margt var þó
munar dregið yndi,
sem að veitti fjör og fró
í forlaganna vindi.
Manstu, þar var svanur og sól,
svala lopts á miði,
rós í laut og lilja á hól,
lauf á grænum viði.
Varla fengum við hér þó
verið bæði í náðum,
hugurinn sem í hjörtum bjó
hann var einn í báðum.
pegar kuldinn kvelur jörð,
kúri eg við þitt hjarta,
þá er engin eymdin hörð,
ástarsólin bjarta!